شکست ضدحمله اوکراین که در ژوئن گذشته آغاز شد، پیامدهای منفی بر روند جنگ و روابط کشورهای غربی و کمک های نظامی آنها داشته است. چه بسا بحرانی که اخیرا میان اوکراین و لهستان بر سر کمکهای نظامی ارائه شده از سوی ورشو بروز کرد و دو کشور سفرای خود را فراخواندند یکی از چهرههای بحران میان کی یف و کشورهای غربی به علت ناکارآمدی حمله اوکراین باشد که خشم کشورهای غربی را علی رغم حمایت نظامی نامحدودشان برانگیخت.
ورشو که یکی از بزرگترین حامیان کی یف بود از اوکراین خواستار قدردانی بیشتری نسبت به حمایت از این کشور در جنگ علیه روسیه از خود نشان دهد. اوکرین در پاسخ گفت این کشور است که از ارزشها و امنیت منطقه حافظت میکند، برای منافع لهستان و سراسر جهان آزاد میجنگد و این که حمایت از اوکراین صدقه نیست بلکه سرمایه گذاری است.
نتیجه نشست اخیر ناتو در لیتوانی نیز آن چیزی نبود که اوکراین میخواست. این کشور درصدد بود به ائتلافی بپیوندد که ناامیدش کرد و این کشور را در لیست انتظار قرار داد؛ زیرا پیوستن اوکراین به آن به این معنا است که مستقیما وارد جنگ [با روسیه] میشود و این مسئله تهدیدی است برای وقوع جنگ جهانی جدیدی که همه از آن اجتناب میکنند. این مسئله خشم رئیس جمهوری اوکراین را برنگیخت.
روشن است که کشورهای غربی نهایت تلاش خود را به کار بستهاند و اکنون با افزایش سطح تورم و قیمتها و نرخ بیکاری با بحرانهای خفقان آوری روبرو هستند به طوری که در برخی از آنها شاهد بروز تظاهراتهایی هستیم که خواستار توقف تامین مالی جنگ هستند و نیز اعتصاباتی که خواستار انتقال بودجه جنگ به سمت حمایت از خدمات اجتماعی هستند.
نظرسنجیهای اخیر CNN نشان میدهد که 51 درصد از آمریکاییها باور دارند کشورشان به اندازه کافی به اوکراین کمک کرده است. این در حالی است که بلند شدن صداهایی افزایش یافته که خواستار توقف جنگ و پایان دادن به حمایت از اوکراین هستند.
گارلند نیکسون، روزنامه نگار آمریکایی میگوید: «کشورهای غربی در حال ناامید شدن از نتایج ضعیف ارتش اوکراین هستند و برخی از آنها احساس میکنند بیش از آنچه باید کمک کردهاند».
به نوبه خود مجله « فارن پالیسی» درباره مشکلاتی که ارتش اوکراین با آنها روبه روست نوشت:« برای اینکه این ارتش بتواند هدف بازپسگیری تمام بخش های خاک خود را که روسیه در سال 2014 بر آنها سیطره پیدا کرد (از جمله شبه جزیره کریمه) محقق سازد باید یکی از دشوارترین ماموریتهای نظامی را به اتمام برساند و آن هم نفوذ به مواضع بسیار مستحکم و مجهز نیروهای روسیه است و این یعنی اوکراین به سمت جنگ فرسایشی طولانی مدت پیش میرود».
رئیسجمهوری اوکراین احساس سرخوردگی میکند و کشورهای غربی امید خود را برای پیروزی بر روسیه از دست دادهاند و احساس میکنند که جنگ به بار سنگینی بر دوش آنها تبدیل شده است در حالی که منتظر تاریخ حل و فصل بزرگ در ویرانههای اوکراین هستند.