جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
پنج شنبه گذشته و بر اساس آنچه در بیانیه پایانی بریکس اعلام شد، جمهوری اسلمی ایران به گروه بین المللی بریکس پیوست. با اضافه شدن ایران و چند کشور دیگر از جمله آرژانتین، اتیوپی، امارات متحده عربی، ایران، عربستان سعودی و مصر به بریکس، تعداد اعضای این گروه بین‌المللی به 11 کشور رسید. برخی کارشناسان غربی بر این باورند که با دو برابر شدن تعداد اعضای بریکس، این گروه به رقیبی جدی برای «جی 7» تبدیل شده است.
این مسئله از این جهت دارای اهمیت است که به ویژه پس از جنگ اوکراین موضوع شکل‌گیری نظم جدید جهانی و افول قدرت آمریکا تقویت شده و پیوستن اعضای جدید به بریکس می‌تواند وزن و تاثیرگذاری این گروه بین المللی را در مسائل افزایش دهد. علاه بر این، با پیوستن اعضای جدید به این گروه بین المللی احتمال حرکت کشورها به سوی حذف دلار از تجارت جهانی تقویت شده است.
در نشست سالانه بریکس که در ژوهانسبورگ در آفریقای جنوبی برگزار شد، اعضاء موافقت کردند که استفاده از ارزهای محلی خود را برای تسویه مبادلات تجاری و سرمایه‌گذاری بین خود تسریع کرده و همچنان به کاهش اتکای خود به سیستم پرداخت جهانی و مالی مبتنی بر دلار آمریکا ادامه دهدند.
«هانگ تران» -کارشناس ارشد مرکز ژئواکونومیک اندیشکده شورای آتلانتیک آمریکا- در ارتباط با اضافه شدن ایران به این گروه می‌گوید: پیوستن ایران به بریکس که با حمایت شدید روسیه و چین اتفاق افتاد، موجب تقویت محور ضدآمریکایی در این گروه بین المللی خواهد شد. از نظر وی، با توجه به عضویت دو کشور تحت تحریم –یعنی ایران و روسیه در این گروه- رویکرد آمریکا و غرب در مقابل این نهاد خصمانه‌تر و چالشی‌تر خواهد شد.
وی با بیان اینکه این تصمیم نشان دهنده نفوذ و قدرت چین و هند در بریکس است، افزود: عضویت عربستان و امارات نیز وزن این گروه را افزایش خواهد داد؛ زیرا هر دو کشور همراه با روسیه جزء مهمترین صادرکنندگان نفت هستند و همین موضوع نقش بریکس بر بازار جهانی نفت را تقویت می‌کند.
این کارشناس آمریکایی در ادامه می‌افزاید: عضویت عربستان سعودی، ایران و امارات متحده عربی تا همین اواخر تقریبا غیرقابل تصور بود و جنبه دیگری از آشتی دیپلماتیک بین این سه کشور با میانجیگری چین را به تصویر می‌کشد.
«جاناتان پانیکوف» از دیگر کارشناسان اندیشکده شورای آتلانتیک در رابطه با پیوستن کشورهای خاورمیانه به بریکس می‌گوید: برای عربستان سعودی و امارات متحده عربی، حضور در این گروه نوعی همزیستی بالقوه برای دو کشور است که به دنبال تعامل و تعمیق همکاری با کشورهای غیرغربی و تنوع بخشیدن به مشارکت اقتصادی خود به عنوان جایگزینی برای ایالات متحده هستند.
او نیز بر این باور است که تصمیم برای اضافه کردن ایران توسط چین و روسیه انجام و ذخایر عظیم گاز و نفت ایران نیز موجب همراهی برازیلیا، پرتوریا و دهلی نو برای همراهی با این تصمیم شد. اگرچه این کارشناس آمریکایی معتقد است که عضویت ایران نمی‌تواند به سرعت وضعیت اقتصادی این کشور را بهبود بخشد اما می‌تواند راه نجات اقتصادی باشد. وی اذعان می‌کند که عضویت کشورهای تحت تحریم در چنین سازمان‌هایی قدرت آمریکا برای منزوی کردن و تنبیه آنها را کاهش می‌دهد.
انتهای پیام/