شرایط مادر برای گرفتن حضانت فرزند

منظور از شرایط حضانت یعنی شرایطی که یک شخص برای گرفتن حضانت فرزند باید داشته باشد زیرا این موضوع دارای حساسیت بالایی است و آن فرد باید دارای شایستگی و توانایی بالایی برای انجام این کار باشد.

شرایط مادر برای گرفتن حضانت فرزند یکی از موضوعات مهمی است که افراد از ما می‌پرسند. قانون مدنی باتوجه‌به فقه و شرع اسلام، شرایطی را برای حضانت کودک در نظر گرفته است که بدون وجود آن‌ها امکان دادن حضانت به پدر و مادر یا هر شخص دیگر وجود ندارد.

قوانین گرفتن حضانت بچه

ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی در خصوص حضانت تعیین تکلیف کرده و ماده ۴۵ قانون حمایت خانواده پیرامون آنچه در تصمیم‌گیری در خصوص موضوع حضانت و امور فرزندان باید مدنظر قاضی باشد، تعیین حکم کرده است.

طبق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، حضانت دختران و پسران تا سن ۷ سالگی با مادرشان است و به عبارتی حضانت برعهده مادر خواهد بود. بعد از آن فرزندان تا سن بلوغ که برای دختران ۹ و پسران ۱۵ سالگی بوده، با پدر است مگر اینکه مصلحت کودک اقتضای دیگری کند یا والدین دراین‌خصوص اختلاف داشته باشند.

طبق ماده ۴۵ قانون حمایت خانواده قضات موظف هستند در تمام تصمیم‌گیری‌های خود، مصلحت کودک را اولویت خود قرار دهند. اگر این امر، خلاف مصلحت طفل نباشد و مصلحت او، حضور مادر را ایجاب کند، باید، حضانت را به مادر داد؛ بنابراین در این مورد باید شرایط مادر برای گرفتن حضانت فرزند را مورد بررسی قرار داد.

شرایط مادر برای گرفتن حضانت

همان‌طور که بیان کردیم، یکی از سؤالات رایجی که از ما پرسیده می‌شود آن است که شرایط مادر برای گرفتن حضانت فرزند بر اساس قوانین گرفتن حضانت بچه چیست؟ برای اینکه بتوانیم به این پرسش پاسخ دهیم باید ماده ۱۱۷۰ قانون مدنی و ماده ۱۱۷۳ این قانون، همچنین ماده ۴۵ قانون حمایت از خانواده را مدنظر قرار دهیم.

مادری می‌تواند حضانت فرزندش را عهده‌دار باشد که مجنون نبوده یا ازدواج مجدد نکرده باشد که البته طبق ماده ۴۵ قانون حمایت خانواده صرف ازدواج مجدد مادر سلب‌کننده و مانعی برای حضانت او نخواهد بود و مصلحت طفل معیار تصمیم قاضی است. البته در طلاق توافقی زن و شوهر می‌توانند با یکدیگر خلاف این موضوع را توافق کنند. یعنی در صورت ازدواج مجدد مادر همچنان حضانت فرزند کماکان با مادر باشد.

طبق ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی، شرایط مادر برای گرفتن حضانت فرزند به شرح زیر است:

مادر نباید فساد و انحطاط اخلاقی داشته باشد.
همچنین نباید شهره به فساد باشد.
مادر نباید به بیماری‌های روانی مبتلا باشد.
مادر نباید اقدام به ضرب‌وجرح خارج از حدی که برای تأدیب کودک لازم است، کند.

سخن آخر

در نهایت نکته مهمه که باید بدانیم آن است که هم والدین و هم قضات باید در درجه اول به مصلحت کودک توجه کنند و سپس اگر شرایط مادر برای گرفتن حضانت فرزند محرز شد، حضانت را به مادر بدهند.

21111ش