يکشنبه ۰۴ آذر ۱۴۰۳
آفت زخم‌های کوچک و کم عمقی هستند که در مخاط دهان ایجاد می‌شوند. آفت دهان به صورت یک زخم دهانی سفید یا زرد با حاشیه قرمز شروع می شود و معمولاً بسیار کوچک هستند (کمتر از ۱ میلی متر) اما ممکن است به قطر ۱/۲ اینچ تا ۱ اینچ نیز برسند.
آفت دهان می تواند روی زبان، لثه، سقف دهان، داخل لب یا زیر زبان نیز ظاهر شود. آنها می توانند دردناک باشند و اغلب غذا خوردن و صحبت کردن را ناراحت می کنند.
آفت‌های ساده: ممکن است سه یا چهار بار در سال ظاهر شوند و تا یک هفته طول بکشند.
زخم های پیچیده شانکر: این زخم ها کمتر شایع هستند و بیشتر در افرادی که قبلاً آن را داشته اند رخ می دهد.
نه. آفت ها تبخال یا هر نوع دیگری از عفونت های مقاربتی (STI) نیستند. آنها به هیچ وجه مسری نیستند. بنابراین، شما نمی توانید آنها را از طریق بوسیدن یا تماس جنسی به دیگران منتقل کنید.
نه. اگرچه این زخم ها اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند، اما یکسان نیستند.
تبخال، توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-۱) یا نوع ۲ (HSV-۲) ایجاد می شود. از آنجایی که تبخال توسط ویروس ها ایجاد می شود، بسیار مسری است و می تواند از طریق تماس شخصی نزدیک، مانند بوسیدن یا رابطه جنسی دهانی گسترش یابد. تبخال تاول‌هایی پر از مایع هستند و می‌توانند به صورت خوشه‌ای روی دهان یا اندام تناسلی ظاهر شوند.
از طرف دیگر، آفت‌ها به دلیل عفونت ایجاد نمی‌شوند و مسری هم نیستند.
هر کسی ممکن است به آفت مبتلا شود اما بیشتر در نوجوانان و افراد ۲۰ ساله دیده می شود. زنان نیز بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آفت هستند؛ کارشناسان معتقدند که این می تواند به دلیل تغییرات هورمونی باشد.
علائم شایع زخم شانکر عبارتند از:
یک یا چند زخم دردناک در داخل دهان شما. این زخم ها ممکن است روی زبان، داخل لب، گونه های داخلی یا سقف دهان شما ایجاد شوند.
احساس سوزش یا گزگز در دهان
زخم های کوچک و گرد که سفید، خاکستری یا زرد با حاشیه قرمز هستند.
در موارد شدید، ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کنید:
تب
سستی فیزیکی
غدد لنفاوی متورم
کارشناسان دقیقاً مطمئن نیستند که چرا برخی افراد بیشتر در معرض ابتلا به آفت هستند اما آنها عوامل زیادی را کشف کرده اند که می تواند باعث ایجاد این زخم ها شود، از جمله:
استرس
آسیب به داخل دهان شما
غذاهای اسیدی مانند مرکبات
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن
وسایل دندانپزشکی، مانند بریس یا پروتزهای نامناسب
آفت‌های پیچیده ممکن است در افراد مبتلا به بیماری‌های سیستم ایمنی ایجاد شوند، از جمله:
لوپوس
بیماری بهجت
بیماری سلیاک
کولیت اولسراتیو
بیماری کرون
ایدز
آفت ممکن است با کمبود مواد مغذی در ویتامین B-۱۲، روی، اسید فولیک یا آهن مرتبط باشد.
پزشک شما می تواند زخم های شانکر را در طول معاینه فیزیکی تشخیص دهد. آنها همچنین ممکن است آزمایش خون را توصیه کنند تا ببینند آیا کمبود ویتامین یا بیماری دیگری دارید که باعث ایجاد زخم شده است.
درمان آفت دهان ممکن است شامل محصولات بدون نسخه یا تجویزی برای کاهش علائم شما باشد.پزشک شما ممکن است یک یا چند مورد از درمان‌های آفت را توصیه کند:
بی حس کننده های موضعی، مانند بنزوکائین
دهانشویه های حاوی پراکسید هیدروژن، کلرهگزیدین یا دگزامتازون
پمادهای کورتیکواستروئیدی مانند فلوسینونید، بکلومتازون یا هیدروکورتیزون هموسوکسینات
آنتی بیوتیک ها، مانند داکسی سایکلین (معمولاً برای زخم های عود کننده شانکر توصیه می شود)
اگر زخم های ناشی از کمبود مواد مغذی دارید، ممکن است پزشک شما ویتامین ها یا مکمل های خاصی را توصیه کند.
برای زخم های شدید شانکر، پزشک ممکن است کوتریزاسیون (سوزاندن بافت آسیب دیده) را توصیه کند. این کار می تواند ناحیه را استریل کند، درد را کاهش دهد و بهبود را تسریع کند.
درد شانکر معمولاً طی چند روز بهبود می‌یابد و معمولاً زخم‌ها حتی بدون درمان در عرض دو هفته بهبود می‌یابند. اگر زخم شانکری دارید که بیش از دو هفته طول می کشد، به پزشک مراجعه کنید.
هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از آفت وجود ندارد. اما چندین کار وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر انجام دهید:
از غذاهای اسیدی، شور یا تند دوری کنید.
بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید. دو بار در روز با یک مسواک نرم مسواک بزنید و یک بار در روز از نخ دندان استفاده کنید.
با پزشک خود در مورد کمبودهای تغذیه ای بالقوه صحبت کنید.
تکنیک های کاهش استرس، مانند تمرکز حواس و مدیتیشن را امتحان کنید.
اگر قرار ملاقاتی را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تعیین کرده اید، در اینجا چند سوال وجود دارد که ممکن است بخواهید بپرسید:
آیا زخم دهان من زخم شانکر است؟
چه چیزی باعث آن شده است؟
آیا نیاز به اجرای آزمایش دارید؟
گزینه های درمان من چه هستند؟
چگونه می توانم علائم خود را در خانه مدیریت کنم؟
چه مدت تا زمانی که زخم شانکر من از بین برود؟
آیا راه هایی برای کاهش خطر ابتلا به آفت در آینده وجود دارد؟
منبع: سلامت نیوز
انتهای پیام/