شنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین ،بیماری های پریودنتال عمدتاً نتیجه عفونت و التهاب لثه ها و استخوانی است که دندان ها را احاطه کرده و از آنها حمایت می کند. لثه ها در مراحل اولیه آن که ژنژیویت نامیده می شود، متورم و قرمز شده و ممکن است خونریزی کنند. در شکل جدی‌تر آن که پریودنتیت نامیده می‌شود، لثه‌ها می‌توانند از دندان جدا شوند، استخوان از بین برود و دندان‌ها لق شوند یا حتی بیفتند. بیماری پریودنتال بیشتر در بزرگسالان دیده می شود. بیماری پریودنتال و پوسیدگی دندان هر دو بزرگترین تهدیدها برای سلامت دندان هستند.
باکتری های موجود در دهان بافت اطراف دندان را آلوده می کنند و باعث التهاب اطراف دندان می شوند که منجر به بیماری پریودنتال می شود. هنگامی که باکتری ها به مدت کافی روی دندان می مانند، لایه ای به نام پلاک تشکیل می دهند که در نهایت به جرم دندان تبدیل می شود . رسوب جرم می تواند زیر خط لثه پخش شود که تمیز کردن دندان ها را سخت تر می کند. سپس فقط یک دندانپزشک می تواند جرم دندان را از بین ببرد و روند بیماری پریودنتال را متوقف کند.
موارد زیر علائم هشدار دهنده بیماری پریودنتال هستند:
برخی عوامل خطر ابتلا به بیماری پریودنتال را افزایش می دهند:
التهاب لثه را می توان با رعایت بهداشت دهان و دندان و تمیز کردن منظم حرفه ای کنترل و درمان کرد. اشکال شدیدتر بیماری پریودنتال نیز می تواند با موفقیت درمان شود، اما ممکن است نیاز به درمان گسترده تری داشته باشد. چنین درمانی ممکن است شامل تمیز کردن عمیق سطوح ریشه دندان در زیر لثه، داروهای تجویز شده برای مصرف خوراکی یا قرار دادن مستقیم زیر لثه و گاهی اوقات جراحی اصلاحی باشد.
برای کمک به پیشگیری یا کنترل بیماری های پریودنتال، مهم است:
هر روز مسواک بزنید و نخ دندان بکشید تا باکتری هایی که باعث بیماری لثه می شوند از بین بروند.
حداقل یک بار در سال برای معاینه به دندانپزشک مراجعه کنید، یا اگر هر یک از علائم هشدار دهنده یا عوامل خطر ذکر شده در بالا را دارید، بیشتر به دندانپزشک مراجعه کنید.