به گزارش صد آنلاین ، موثرترین راه برای جلوگیری از آسیب آفتاب به پوست دور ماندن از آفتاب است؛ اما دوری از آفتاب راهی وحشتناک برای گذراندن وقت است، به خصوص زمانی که پرتوهای خورشید تا حدی مسئول بهبود خلق و خوی شما هستند.
بنابراین، بهترین چیزی که برای راهی که برای محافظت از سطح پوست و بسیاری از لایههای زیر آن داریم استفاده از ضد آفتاب است.
فاکتور محافظت در برابر آفتاب (SPF)، میزان انرژی خورشیدی مورد نیاز برای ایجاد آفتاب سوختگی را هنگام استفاده از کرم ضد آفتاب، در مقایسه با پوست محافظت نشده اندازه گیری می کند.
یک کرم ضد آفتاب با SPF 30، در صورت استفاده طبق دستور آن، از رسیدن 97 درصد اشعه UVB به پوست شما جلوگیری می کند. مهم است که به یاد داشته باشید در حالی که SPF های بالاتر محافظت بیشتری از پوست می کنند، اما بیشتر از ضد آفتاب هایی با SPF کمتر دوام نمی آورند، بنابراین باید آنها را به همان اندازه تمدید کنید.
Fayne Frey، متخصص پوست به ما یادآوری می کند که هیچ ضد آفتابی 100٪ در جلوگیری از سوزش و آسیب پوستی موثر نیست. او همچنین خاطرنشان میکند که کرم ضد آفتاب «میتواند مدت زمانی که میتوانید بیرون از خانه باشید را افزایش دهد».
در واقع مقدار زمانی که در بیرون سپری می شود(بدون اینکه آسیب جدی به پوست وارد شود) تا حدودی با SPF مرتبط است.
تحقیقات اخیر نشان می دهد که SPF 100 در مقایسه با SPF 50، تفاوت واقعی در محافظت از پوست شما در برابر آسیب و سوختگی ایجاد می کند.
فری اضافه میکند که SPFهای بالاتر معمولاً چسبندهتر هستند، بنابراین برخی از افراد آنقدرها آنها را دوست ندارند، اما این محافظت اضافی برای یک روز گردش در آفتاب ارزشش را دارد، حتی اگر نمی خواهید آن را روزانه استفاده کنید.
SPF 30 حداقل میزان محافظتی است که توصیه می شود، فراموش نکنید که درجه های بالاتر گزینه های بهتری هستند. SPF 30 بدون احساس چسبندگی پوست شما را در برابر آفتاب پوشش می دهد همچنین استفاده از آن راحت است.
نور خورشید انواع مختلفی از اشعه های نوری را ساطع می کند که دو مورد از آنها در درجه اول مسئول آسیب رساندن به پوست شما هستند: اشعه ماوراء بنفش A (UVA) و ماوراء بنفش B (UVB).
به همین دلیل، باید مطمئن شوید که روی برچسب ضدآفتابتان عبارت «طیف وسیع»، «محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش/UVA/UVB» یا «چند طیفی» نوشته شده باشد. "طیف گسترده" اصطلاحی است که اغلب می بینید زیرا توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تنظیم می شود.
Monique Chheda، متخصص پوست در واشنگتن، میافزاید که «معمولاً دو مادهای که پوششی در برابر UVA ایجاد میکنند، آووبنزون و اکسید روی هستند، بنابراین شما قطعاً میخواهید مطمئن شوید که ضدآفتابتان یکی از این موارد را دارد.»
هر دو اشعه UVB و UVA باعث سرطان پوست و نشانه های پیری می شود، بنابراین همیشه یک ضد آفتاب با طیف وسیع با حداقل SPF 30 انتخاب کنید.
اصطلاحات «فیزیکی» (یا معدنی) و «شیمیایی» را که برای توصیف ضدآفتاب ها استفاده می شود، خواهید شنید. این اصطلاحات به مواد فعال مورد استفاده در این ضدآفتاب ها اشاره دارد.
از آنجایی که اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم از نظر فنی مواد شیمیایی هستند، در واقع بهتر است که ضد آفتاب معدنی را به عنوان "غیر آلی" و شیمیایی را به عنوان "ارگانیک" معرفی کنیم. همچنین تنها 5 تا 10 درصد تفاوت در نحوه عملکرد این مواد وجود دارد، زیرا هر دو نوع اشعه UV را جذب می کنند.
تنها دو ماده معدنی ضد آفتاب توسط FDA تایید شده است: اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم.
تصور میشود که کرمهای ضدآفتاب معدنی یک سد محافظ بر روی سطح پوست شما ایجاد میکنند که اشعههای UV را منعکس و از بدن شما پراکنده میکند. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می دهد که کرم های ضد آفتاب غیر آلی در واقع با جذب 95 درصد از اشعه ها از پوست محافظت می کنند.
تمام مواد فعالی که روی یا تیتانیوم نیستند، ترکیبات شیمیایی ضد آفتاب محسوب می شوند. ضدآفتاب های شیمیایی به جای ایجاد سدی در بالای پوست، مانند لوسیون جذب پوست شما می شوند. این مواد فعال یک واکنش شیمیایی ایجاد می کنند که نور UV را به گرما تبدیل می کند تا به پوست آسیب نرساند.
فراموش نکنید که هنگام انتخاب یک ضد آفتاب کاملاً معدنی، باید به دنبال ضد آفتابی با حداقل غلظت 10٪ اکسید روی باشیدتا پوشش وسیع طیف های مختلف را داشته باشد.
چه بعدازظهر را زیر آفتاب می گذرانید یا نه، مطمئن شوید که به اندازه کافی از کرم ضد آفتاب استفاده می کنید. یک فرد معمولی با لباس شنا به یک اونس کامل برای پوشاندن تمام نواحی در معرض نور خورشید از جمله صورت، هر 2 ساعت یک بار نیاز دارد.
اگر یک روز با خانواده خود در ساحل هستید (مثلاً 6 ساعت زیر نور آفتاب) هر فرد حداقل به یک بطری 3 اونس ضد آفتاب نیاز دارد. فراموش نکنید که هر ذره پوشش در میزان استفاده از ضدآفتاب شما تفاوت ایجاد می کند.
رنگ پوست شما نباید تعیین کند که چه مقدار ضد آفتاب استفاده می کنید. همه، صرف نظر از رنگ پوست، باید مقدار کافی از کرم ضد آفتاب استفاده کنند تا از محافظت کامل اطمینان حاصل شود. نرخ بقای سرطان پوست در افراد رنگین پوست پایین تر است که ممکن است به دلیل نابرابری در مراقبت های غربالگری یا اعتقاد باشد که پوست های تیره تر نیازی به ضد آفتاب ندارند.
کرم های ضد آفتاب برای جذب شدن به پوست به زمان نیاز دارند بنابراین قبل از اینکه از خانه خارج شوید ضدآفتاب بزنید. استفاده از این محصولات ضد آفتاب پانزده یا بیست دقیقه قبل از بیرون رفتن از خانه و قرار گرفتن زیر اشعه ماوراء بنفش اجباری است.
استفاده از کرم های ضد آفتاب پس از چند ساعت یا بعد از شنا یا تعریق بسیار مهم است. استفاده مجدد از کرم ضد آفتاب باید هر دو تا سه ساعت یکبار در طول روز باشد.
در میزان مصرفی ضدآفتاب خود خساست به خرج ندهید. آن را به آرامی روی پوست خود بمالید و منتظر بمانید تا کاملاً جذب شود.
استفاده از کرم ضد آفتاب در سراسر بدن لازم و ضروری است. هرگز گردن، بازوها، پاها، گوش ها و غیره را فراموش نکنید. اگر می خواهید از لب های خود محافظت کنید، می توانید از ضد آفتاب لب با فاکتور محافظت در برابر آفتاب استفاده کنید.
حتی اگر بعدازظهر را بیرون از خانه نمی گذرانید، باز هم احتمال دارد که از طریق پنجره یا با نگاه کردن به بیرون با اشعه UV تماس بگیرید. مطالعات نشان می دهد که استفاده روزانه از کرم ضد آفتاب می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست و علائم پیری پوست مانند چین و چروک، پرپیگمانتاسیون و لکه های تیره را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
همیشه کرم ضد آفتاب را همراه خود داشته باشید. اگر بیرون هستید هر 2 ساعت یکبار آن را مجددا مصرف کنید. ضد آفتابی که در ابتدا استفاده میکردید میتواند در طول روز کمتر بشود یا پاک بشود. همچنین حدود 20 دقیقه طول می کشد تا ضد آفتاب عمل کند.
در مورد محافظت در برابر آفتاب، تنها تفاوت واقعی بین ضد آفتاب صورت و بدن اندازه بطری است که در آن فروخته می شود؛ با این حال، صورت شما اغلب حساستر از بقیه اعضای بدن است، بنابراین بسیاری از افراد کرم ضد آفتاب سبک وزن و بدون چربی را ترجیح میدهند که بهطور خاص برای صورت، بهویژه برای استفاده روزمره، فرموله شده باشد. این نوع کرم ضد آفتاب، کمتر باعث مسدود شدن منافذ، ایجاد جوش یا تحریک پوستی می شوند.
همچنین باید از استفاده از اسپری ضدآفتاب روی صورت خود اجتناب کنید زیرا استنشاق آنها بی خطر نیست. اگر کرم های ضدآفتاب در دسترس شما نیستند، ابتدا اسپری ضد آفتاب را روی دست خود اسپری کنید و سپس آن را روی صورت یا بدن خود بمالید.
برای نوزادان و کودکان و همچنین افرادی که پوست حساسی دارند، متخصصان پوست کرمهای ضدآفتاب فیزیکی(معدنی) را توصیه میکنند، زیرا احتمال ایجاد بثورات یا سایر واکنشهای آلرژیک در آنها بسیار کمتر است.
همه متخصصان پوستی که با آنها صحبت کردیم تاکید کردند که مواد فعال موجود در ضد آفتاب به شدت توسط FDA برای ایمنی آزمایش شده است. اما آنها موافق هستند که جاذب های شیمیایی بیشتر باعث تحریک پوست می شوند، بنابراین اگر به بیماری پوستی مانند اگزما یا روزاسه مبتلا هستید یا مستعد واکنش های آلرژیک هستید، از ضد آفتاب هایی استفاده کنید که از اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم استفاده می کنند.
ضدآفتاب های عطری همچنین برای بسیاری از افراد آزاردهنده هستند، بنابراین یک ضد آفتاب فیزیکی(معدنی) که بدون عطر و ضد حساسیت باشد گزینه ایده آلی برای آنها است.
در ماه مه 2018، هاوایی مواد شیمیایی ضد آفتاب اکسی بنزون و اکتینوکسات را که دانشمندان معتقدند در سفید شدن صخره های مرجانی نقش دارند، ممنوع کرد. این قانون در سال 2021 اجرایی شد.
به طور کلی، این ایده بدی نیست که ضد آفتابهای ایمن برای صخرهها را انتخاب کنید که حاوی اکسی بنزون یا اکتینوکسات نیستند؛ با این حال، همه ضد آفتاب های معدنی کاملاً شفاف نیستند. بسیاری از ضد آفتاب های معدنی حاوی ذرات میکروسکوپی اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم هستند که به آنها نانوذرات می گویند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که این نانوذرات ممکن است برای صخره های مرجانی نیز مضر باشند.
صدها مورد برای انتخاب دارید. میتوانید با اصول اولیه شروع کنید: طیف وسیع و SPF حداقل 30 را انتخاب کنید.
سپس، عواملی را در نظر بگیرید که برای شما مهم هستند، مانند اینکه آیا مشکل پوستی دارید و اینکه آیا ترجیح میدهید از اسپری استفاده کنید یا کرم.
کرم های سبک وزن، گزینه خوبی برای افرادی با پوست حساس و یا مستعد آکنه است. آنها همچنین ممکن است خاصیت مرطوب کنندگی داشته باشند.
مقداری ضد آفتاب بهتر از عدم استفاده از ضد آفتاب است. اما همه ضدآفتاب ها به یک اندازه از پوست شما محافظت نمی کنند.
کرمهای ضدآفتاب معمولاً بیشترین پوشش را ایجاد میکنند، زیرا به راحتی از یک بطری ریخته و به طور گسترده روی پوست پخش میشوند. تا زمانی که بتوانید به راحتی ضدآفتاب را روی پوست خود پخش کنید،می توانید از هر گزینه ای استفاده کنید. با این حال فراموش نکنید که کرم های ضدآفتاب همچنین حاوی محافظ ترین و کم ضررترین مواد مانند اکسید روی هستند.
اسپری ضد آفتاب به طور کلی ایده خوبی نیست. بیشتر اسپری ضد آفتابی که از بطری خارج می شود با پوست شما تماس پیدا نمی کند زیرا به واسطه جریان هوای سبک یا باد در هوا پراکنده می شود. این بدان معنی است که بیشتر پوست شما از محافظت کافی در برابر اشعه ماوراء بنفش برخوردار نمی شود و باید مرتباً آن را دوباره استفاده کنید.
بسیاری از اسپری های ضد آفتاب نیز هنگام استفاده، مواد شیمیایی سمی و ذرات معلق در هوا آزاد می کنند. آنها می توانند نانوذراتی تولید کنند که تنفس آنها خطرناک است و همچنین اگر در نزدیکی شعله های آتش استفاده شوند، ممکن است خطر آتش سوزی داشته باشند.
تاریخ انقضا اکثر کرم های ضد آفتاب در ظروفشان درج شده است. مواد تشکیل دهنده کرم ضد آفتاب به مرور زمان تجزیه می شوند، بنابراین عاقلانه است که از ضد آفتابی که تاریخ انقضای آن گذشته است استفاده نکنید تا مطمئن شوید که پوشش محافظتی کافی دارید.
همه ضد آفتاب ها تاریخ انقضا ندارند. اما این لزوماً به این معنی نیست که آنها هرگز منقضی نمی شوند، FDA به تولید کنندگان کرم های ضد آفتاب اجازه می دهد تا زمانی که ثابت شده است که محصول برای بیش از 3 سال پایدار می ماند، از ذکر تاریخ انقضا خودداری کنند.
بنابراین اگر ضد آفتاب شما دارای تاریخ انقضا نیست، تاریخ خرید آن را یادداشت کنید و پس از 3 سال آن را دور بیندازید تا با ضدآفتاب کمتر موثر، ریسک غیرضروری نکنید.
مدتهاست که گفته شده است که کرم ضد آفتاب می تواند میزان ویتامین D دریافتی بدن شما از خورشید را محدود کند، زیرا تا حد زیادی مانع از رسیدن نور خورشید به پوست شما می شود. یک مطالعه در سال 2017 نشان می دهد که کرم های ضد آفتاب با SPF بالاتر از 50 می توانند ویتامین D جذب شده از طریق پوست را تا 92.5٪ کاهش دهند.
اما این مطالعه همچنین نشان داد که سطح ویتامین D خون تنها 7 تا 13 درصد کاهش یافته است. این نشان می دهد که بدن شما احتمالاً راه های دیگری برای جبران قرار گرفتن در معرض ویتامین D که از نور خورشید دریافت نمی کنید پیدا می کند.
نویسندگان یک مقاله در سال 2019 به تحقیقاتی که بین سالهای 1970 تا 2017 در مورد تعامل ضد آفتاب با اشعههای فرابنفش منتشر شده بود، نگاه کردند. آنها دریافتند که شواهد کمی مبنی بر اینکه استفاده از کرم ضد آفتاب مصرف ویتامین D را محدود می کند وجود دارد؛ به خصوص به این دلیل که بیشتر مطالعات از نور UV مصنوعی استفاده کرده اند که رفتار بسیار متفاوتی با نور UV تولید شده توسط خورشید دارد.
محققان همچنین هشدار دادند که نگرانی در مورد مصرف ویتامین D نباید از نگرانی در مورد سرطان پوست ناشی از قرار گرفتن در معرض مستقیم اشعه ماوراء بنفش منحرف شود. خطر ابتلا به سرطان پوست بسیار بیشتر از خطر کاهش مصرف ویتامین D است.