در حالی که کمتر از شش ماه تا انتخابات شورای شهر هفتم (خرداد ۱۴۰۵) باقی مانده، نشستها، رایزنیها و صفبندیهای سیاسی در اردوگاههای مختلف از سر گرفته شده است.
تحلیل میدانی صدآنلاین نشان میدهد که فضای رقابت، برخلاف انتخابات پیشین، ترکیبی از رقابت درونجناحی و تلاش برای چهرهسازی تازه است.
در اردوگاه اصولگرایان، شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی به محوریت مهدی چمران همچنان ساختار فعالی دارد، اما گزارشها از اختلاف میان ائتلاف و جبهه پایداری حکایت دارد.
منابع نزدیک به شورای ائتلاف گفتهاند که لیستی با محوریت چمران، مرتضی طلایی، پرویز سروری و چند چهره جدید در حال شکلگیری است.
در مقابل، جبهه پایداری که از عملکرد شورای ششم رضایت ندارد، به دنبال ارائه فهرستی حداقلی اما کاملاً مستقل است و از چهرههایی چون سعید حدادیان و احمد نادری به عنوان نیروهای اجتماعی نزدیک به این طیف یاد شده است.
رصد جلسات اخیر اصولگرایان نشان میدهد که جناح حامی علیرضا زاکانی، شهردار تهران نیز درصدد است لیست اختصاصی “مدیریتی ـ اجرایی” خود را منتشر کند؛ فهرستی که احتمالاً شامل چند معاون شهردار و چهرههای حامی عملکرد دولت چهاردهم در پایتخت خواهد بود.
بنابراین، در اردوگاه اصولگرایان، سه جریان آشکار دیده میشود:
اصلاحطلبان پس از دو دوره غیبت جدی، تلاش دارند با لیستی نمادین و اجتماعی بازگردند.
کمیته انتخاباتی «جبهه اصلاحات ایران» در هفته گذشته نشستهای مشترک خود با احزاب اتحاد ملت، کارگزاران و خانه کارگر را آغاز کرده است.
منابع صدآنلاین میگویند که برخی چهرهها نظیر محسن هاشمی، زهرا نژادبهرام و احمد مسجدجامعی بهعنوان گزینههای مشورتی مطرح شدهاند، اما هنوز درباره حضور رسمی در انتخابات تصمیمی نگرفتهاند.
اصلاحطلبان بر محور شعار «تهران برای همه، نه برای مدیریت سیاسی» برنامهای شهری با تمرکز بر شفافیت، محیطزیست و حملونقل عمومی تدوین کردهاند.
چالش اصلی آنها، طبق تحلیل صدآنلاین، ردصلاحیتهای احتمالی در هیأتهای نظارت و چالش تأیید ستادی از سوی وزارت کشور است که ممکن است وحدت فهرست را دشوار کند.
نسل جدیدی از نیروهای شهری با رویکرد حکمرانی محلی و شفافیت اقتصادی در حال شکلگیری است.
این طیف - متأثر از سیاستهای دولت چهاردهم و حمایت برخی دانشگاهیان و فعالان شهری - قصد دارد با شعارهایی اجتماعی و غیرسیاسی وارد میدان شود.
نامهایی همچون مجید فراهانی (عضو سابق شورای شهر)، محمدامین نیکپور (پژوهشگر برنامه هفتم)، و دو بانوی فعال اجتماعی از مناطق جنوبی تهران در رایزنیهای اخیر مطرح شدهاند.
اگرچه این جریان هنوز عنوان رسمی ندارد، اما احتمال دارد با حمایت ضمنی دولت و وزارت کشور بهصورت یک «جریان سوم عملگرا» وارد رقابت شود.
یکی از تحولات مهم این دوره، رشد گروههای محلی و منطقهای است.
«ائتلاف صدای محلهها»، «گروه نخبگان مناطق ۲۲گانه» و چند انجمن محلی از نواحی جنوبی و غربی شهر اعلام کردهاند که صرفنظر از جناح سیاسی، فهرست خود را با شعار «تهران برای مردم، نه مدیران» خواهند داد.
تحلیلگران معتقدند در صورت تداوم ناامیدی از ائتلافهای بزرگ، فهرستهای محلی میتوانند پایگاه رأی قابل توجهی در جنوب و حاشیه تهران رقم بزنند؛ مشابه اتفاقی که در انتخابات شورای پنجم برای برخی نیروهای جوان رخ داد.
با توجه به دادههای فعلی، سه صحنه رقابتی همزمان برای شورای هفتم تهران محتمل است:
اگر روند کنونی ادامه یابد، احتمال دارد انتخابات ۱۴۰۵ نه صحنه رقابت دوقطبی سیاسی، بلکه میدان چندقطبی از ائتلافهای کوچک و اثرگذار باشد.
از نگاه کارشناسان گفتوگو شده با صدآنلاین، کارزار تهران بیش از آنکه سیاسی باشد، شهری و معیشتی است؛ مطالباتی مانند آلودگی هوا، ناوگان فرسوده، مسکن، و ترافیک، کلید رأیآوری خواهند بود.