جناب آقای شهردار، تهران، به مثابه قلب تپنده ایران، امروز بیش از هر زمان نیازمند عبور از موانع ساختاری است که مانع توسعه پایدار میشوند. کانون اصلی این موانع، همان پدیدهای است که از آن به عنوان «چاله بدخیم گعدهها» یاد میشود؛ جایی که تخصص و شایستهسالاری قربانی مصلحتهای کوتاهمدت و روابط غیررسمی میگردد. این فرهنگ تصمیمگیری، زیربنای پروژههای شتابزده، هدررفت منابع مالی کلان و ایجاد بدهیهای ناپیدا برای نسلهای آینده شهر است.
تحلیل چاله بدخیم: هزینه تصمیمات غیرتخصصی
«چاله بدخیم گعدهها» صرفاً یک نقد اخلاقی نیست، بلکه یک اشکال مهندسی در حکمرانی شهری است. زمانی که تصمیمات حیاتی – از حملونقل تا توسعه زیرساختهای مالی – به جای کارشناسان امر، توسط حلقههای بسته و فاقد صلاحیتهای لازم اتخاذ میشوند، نتیجه نهایی اجرای پروژههایی است که از نظر فنی، اقتصادی یا اجتماعی توجیهپذیر نیستند. این رویکرد نه تنها سرمایههای شهر را هدر میدهد، بلکه اعتماد عمومی به کارآمدی مدیریت شهری را نیز فرسایش میدهد.
راه برونرفت: بازگشت به نقش کارشناس و دادهمحوری
خروج از این چاله مستلزم یک تحول بنیادین در فرآیند «شناسایی ذینفع» و «انتخاب مشاور» است. جنابعالی باید قاطعانه، تصمیمگیریهای کلان را از دایره نفوذ این گعدهها خارج کرده و آن را به نهادهای تخصصی و شوراهای فنی با اختیارات مشخص بازگردانید. شفافیت در قراردادها، ارزیابی دقیق ریسک پیش از اجرا، و دادهمحور بودن معیار پذیرش طرحها، تنها راه برای جلوگیری از تکرار اشتباهات گذشته است.
میراثی از تخصص یا ناکارآمدی
انتخاب با شماست؛ تهران را به سکوی پرتاب تخصص و شفافیت تبدیل کنید یا میراثی از پروژههای نیمهتمام و تصمیمات مبتنی بر رابطهبازی به جای گذارید. پایتخت نیازمند مدیریت یکپارچه و علمی است که در آن، “چاله بدخیم” با “پل تخصص” جایگزین شود. این تغییر، نه یک انتخاب سیاسی، بلکه یک ضرورت حیاتی برای بقای کیفیت زندگی در کلانشهر تهران است.