آثار شگفت‌انگیز ذکر و تسبیح یونسیه از تفسیر آیت‌الله جوادی آملی

به گزارش صدآنلاین،  آیت‌الله جوادی آملی با استناد به آیه شریفه «فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُوا لِی وَلاَ تَکْفُرُونِ» بیان داشت: قرآن وعده داده است هر کس یاد خدا کند، خدا نیز به یاد او خواهد بود، و این یاد الهی، انسان را از خطرها می‌رهاند؛ خواه خطر گناه باشد یا بلایای دیگر.

ایشان با اشاره به داستان حضرت یوسف(ع) توضیح داد: قرآن می‌فرماید یوسف(ع) حتی در خیال نیز مرتکب گناه نشد، زیرا برهان الهی را دید و از وسوسه مصون ماند. بدین معنا که یاد خدا، انسان را از لغزش و وسوسه حفظ می‌کند.

آیت‌الله جوادی آملی سپس با تأکید بر اینکه ذکر قلبی برترین نوع ذکر است، گفت: نام خدا بر زبان نیکوست، اما یاد او در دل از مرتبه‌ای والاتر برخوردار است. اگر انسان در دل خود حضور خدا را شهود کند، خدا نیز او را از آلودگی‌ها و گناه دور می‌سازد.

وی در ادامه به ماجرای حضرت یونس(ع) اشاره کرده و افزود: قرآن در سوره صافات می‌فرماید: «فَلَوْلا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ»؛ یعنی اگر یونس از اهل تسبیح نبود، تا روز قیامت در شکم ماهی می‌ماند. نجات او نتیجه همان تسبیح و ذکر الهی بود؛ زیرا گفت: «لا إله إلا أنت سبحانك إنی كنت من الظالمین». در این ذکر، او نقص خود را اقرار کرد و خدا را از هر نقصی منزه دانست.

آیت‌الله جوادی آملی تأکید کرد: قرآن با بیان جمله «وَكَذلِكَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ» روشن می‌سازد که نجات، تنها ویژه یونس(ع) نیست؛ هر مؤمنی که با اخلاص این ذکر را بگوید، از غم و خطر رهایی می‌یابد. اهل سیر و سلوک نیز این ذکر را «مجرّب» دانسته‌اند و توصیه کرده‌اند که در سجده و با تکرار فراوان خوانده شود.

وی در پایان یاد خدا را ادب بندگی خواند و گفت: بنده مؤدب آن است که به یاد خدا مشغول باشد. بسیاری از ما چون لذت ذکر را نچشیده‌ایم، همواره در پی درخواست هستیم، اما آنان که از یاد خدا لذت می‌برند، در مناجات خود حاجت را از یاد می‌برند، هرچند خدا حاجتشان را فراموش نمی‌کند، زیرا «وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِیًّا».