مهدی طارمی با ٢٢ گل زده، آقای گل لیگ پرتغال شد؛ بهترین اتفاق ممکن که می توانست برای طارمی رخ بدهد. فصلی دل انگیز برای مهاجم پورتو سپری شد و خوشبختانه، سایر لژیونرها هم شرایط بسیار خوبی دارند.
تیم ملی ایران در حال حاضر، آقای گل لیگ پرتغال، لژیونرهای آماده و قبراق و پدیده های این فصل رقابت های لیگ را در اختیار دارد. مدیریت و پشتیبانی تیم ملی هم در وضعیت مناسب است و گله ای از این بابت نیست.
سایر بحث ها و شخم زدن ها هم دردی را دوا نمی کند. نبش قبر و طعنه و کنایه بی فایده است. با حمله به این و آن و مرور بی حاصل خاطرات گذشته (که درباره اش کلی حرف داریم) به ما در آسیا «جام» نمی دهند! در این شرایط نباید از چشم انداز فوتبال ایران غفلت کنیم و از آنها که امروز سکاندار تیم ملی هستند باید بخواهیم، حالا که کار به مربیان ایرانی سپرده شده و تیم ملی، آقای گل لیگ پرتغال را هم دارد، نقص ها را تصحیح و معایب مربی خارجی را برطرف کنند. فراموش نکنید که کار دیگر دست مربیان خارجی نیست؛ دیگر اجنبی ها کاره ای نیستند!
مگر قرار نیست به ایران و ایرانی و شایستگی های خودمان در این مسیر سخت و دشوار، افتخار کنیم و فوتبال بهتری داشته باشیم؟ خب این هم گوی و میدان؛ همه چیز برای کسب موفقیت فراهم است... گیریم هر آنچه در گذشته اتفاق افتاد، غلط اندر غلط بود؛ اما راه و رسم فردای ما چیست، آینده را چگونه می بینید و چقدر در این راه پر مخاطره، مسولیت پذیر خواهید بود؟