دفن میت در روز جمعه چه حکمی دارد؟

به گزارش صدآنلاین، جالب توجه اینکه در هر ساعت از شب و روز جمعه، ۶۰۰ هزار نفر از آتش دوزخ نجات پیدا می‌کنند. روز جمعه، زمان اجابت دعاها و برآورده شدن حاجات بزرگ است؛ گناهان آمرزیده می‌شوند و پاداش اعمال نیکو دو چندان می‌گردد.

شب و روز جمعه فرصتی استثنایی برای تقرب به پروردگار است؛ ساعاتی که در آن درهای رحمت الهی به روی بندگان باز می‌شود. در این باره، امام محمدباقر (ع) می‌فرمایند:
«کسی که در روز جمعه از دنیا برود و به حقانیت اهل بیت (ع) ایمان داشته باشد، خداوند او را از عذاب قبر در امان می‌دارد. همچنین، هر کس در شب جمعه وفات کند، از آتش جهنم نجات خواهد یافت.»

احکام و فضیلت دفن میت در روز جمعه

در تعالیم اسلامی توصیه شده که میت هرچه سریع‌تر پس از مرگ به خاک سپرده شود و تأخیر در دفن جز در موارد خاص و اضطراری مجاز نیست. اگرچه دفن در روز جمعه فضیلت مستقلی ندارد، اما چون این روز دارای شرافت معنوی است، دفن میت در این روز می‌تواند ارزشمند باشد؛ به شرطی که سبب تأخیر در انجام مراسم کفن و دفن نشود.

فضیلت مردن در شب یا روز جمعه

طبق آموزه‌های اهل‌بیت (ع) و علمای شیعه و اهل سنت، مرگ در شب یا روز جمعه دارای امتیازات خاصی است که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. نجات از عذاب قبر

امام صادق (ع) در روایتی می‌فرمایند:
«هر کس بین ظهر پنج‌شنبه تا ظهر جمعه از دنیا برود، از فشار و عذاب قبر در امان خواهد بود.»

۲. بهره‌مندی از برکات معنوی

مرگ در این ایام با عنایات الهی همراه است و می‌تواند نشان‌دهنده شرافت و کرامت فرد در نزد خداوند باشد.

۳. نماد ایمان و پاکی فرد

اگر فردی باایمان و پرهیزگار باشد و زندگی‌اش بر پایه اصول اسلامی بنا شده باشد، مرگ او در شب یا روز جمعه می‌تواند نشانه‌ای از لطف الهی به او باشد.

۴. پاداش شهید

در برخی از روایات، برای کسی که در شب یا روز جمعه از دنیا می‌رود، پاداش شهید ذکر شده است؛ البته در صورتی که فرد، مؤمن و اهل تقوا باشد.

جمع‌بندی

کفن و دفن اموات در شب یا روز جمعه همواره مورد تأکید بزرگان دین بوده است، اما باید توجه داشت که فضیلت مرگ در این روز، به تنهایی کافی نیست. اگر شخصی در مسیر صحیح زندگی حرکت کرده و تنها دچار خطاهای قابل اغماض شده باشد، مرگ در این زمان می‌تواند موجب تخفیف در عذاب و بخشش الهی شود. اما اگر فردی فاسد یا کافر باشد، مرگ در شب یا روز جمعه سبب نجات کامل او نمی‌شود و تنها ممکن است به‌طور موقت از عذاب الهی در این روز محفوظ بماند.

در نهایت، این فضیلت نباید انسان را به غفلت از وظایف دینی و اخلاقی بیندازد، بلکه باید انگیزه‌ای برای تلاش بیشتر در مسیر بندگی و تقوا باشد.