هفدهم ربیع‌الاول، روزی مقدس با فضیلت روزه‌ای کم‌نظیر در سال

به گزارش صدآنلاین، ولادت پیامبر عظیم‌الشأن اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله، روزی است که در آن رحمت الهی به زمین نازل شد و زندگی بشر را متحول کرد. وجود مقدس امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام در حدیثی نورانی فرمود: «ما بَرَأَ اللّه ُ نَسَمَهً خَیرًا مِن مُحَمَّدٍ صلی‌الله‌علیه‌وآله» یعنی خداوند هیچ آفریده‌ای بهتر از محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله نیافریده است. این روز بزرگ، همزمان با سالروز ولادت پیامبر گرامی اسلام، در تقویم شیعیان و مسلمانان سراسر جهان جایگاهی والا دارد و احترام و بزرگداشت آن واجب و لازم است.

شب هفدهم ربیع‌الاول، شبی مبارک و پر فضیلت است. در این شب، سید علی بن موسی‌الرضا علیه‌السلام نقل کرده است که یک سال پیش از هجرت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، معراج آن حضرت در همین شب واقع شده است. این امر نشان از اهمیت ویژه و برتری این شب در میان شب‌های سال دارد.

از نظر علمای امامیه، ولادت مبارک پیامبر خاتم صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز هفدهم ربیع‌الاول و در مکه معظمه و در خانه خود ایشان رخ داده است. این ولادت نورانی در روز جمعه و هنگام طلوع فجر در سال عام‌الفیل اتفاق افتاده است؛ زمانی که حاکمیت انوشیروان بر ایران بود. مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح‌الجنان خود، انوشیروان را عادل نامیده است، اما در حاشیه کتاب تصریح کرده که از نظر منابع تاریخی و به ویژه شاهنامه فردوسی، انوشیروان فردی ستمگر و آتش‌پرست بوده و از آوردن واژه «عادل» برای او خودداری کرده است.

علاوه بر این، در همین روز شریف هفدهم ربیع‌الاول، ولادت حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام نیز اتفاق افتاده است که به برکت این امر، فضل و شرافت این روز دوچندان شده است.

برای این روز بزرگ و مبارک چند عمل مهم و مستحب وارد شده است که عبارتند از:

اول: انجام غسل مستحب است که برای تطهیر و آماده شدن روح و جسم برای بهره‌مندی از فیوضات این روز انجام می‌شود.

دوم: روزه گرفتن در این روز فضیلت بسیار دارد. از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله روایت شده است که هر کس روز هفدهم ربیع‌الاول را روزه بدارد، ثواب روزه یک سال برای او نوشته می‌شود. این روز یکی از چهار روز برتر سال است که روزه گرفتن در آن دارای فضیلت ویژه‌ای است.

سوم: زیارت حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله از نزدیک برای کسانی که امکان حضور در حرم شریف ایشان را دارند، و برای دیگران زیارت آن حضرت از راه دور توصیه شده است. زیارت این روز، محبت و ارادت به پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله را تقویت می‌کند.

چهارم: زیارت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام نیز سفارش شده است، به ویژه با زیارتی که حضرت صادق علیه‌السلام به محمد بن مسلم تعلیم داده‌اند، که در بخش «باب زیارات» مفاتیح‌الجنان به آن اشاره خواهد شد.

پنجم: هنگام طلوع روز، دو رکعت نماز به جا آوردن مستحب است. در هر رکعت، پس از خواندن سوره حمد، ده مرتبه سوره قدر و ده مرتبه سوره توحید خوانده شود. پس از سلام نماز، در جای خود بنشیند و دعایی را بخواند که با جمله «اللهم أنت حی لا تموت» آغاز می‌شود. این دعا دعایی مفصل است و مرحوم شیخ عباس قمی به دلیل طولانی بودن متن آن، آن را خلاصه کرده است؛ اما علاقه‌مندان می‌توانند برای مطالعه کامل آن به کتاب «زاد العماد» مراجعه کنند.

ششم: لازم است که مسلمانان این روز بزرگ را با شکوه و احترام فراوان گرامی بدارند، به صدقه دادن و خیرات پرداخته و مؤمنان را خوشحال کنند. همچنین زیارت مشاهد شریفه توصیه شده است. سید در کتاب «اقبال» درباره اهمیت بزرگداشت این روز چنین گفته است: «من طایفه‌ای از نصاری و گروهی از مسلمانان را دیدم که روز ولادت حضرت عیسی علیه‌السلام را با شکوه و عظمت بسیار بزرگ می‌داشتند و تعجب کردم که مسلمانان چگونه راضی‌اند روز ولادت پیامبرشان، که بزرگ‌ترین انبیاست، را کم‌تر از آن بزرگداشت کنند.»

پس با توجه به این فضائل و آداب، لازم است که همه ما به این روز فرخنده ارج نهاده و اعمال ذکر شده را به جا آوریم تا از برکات و رحمت‌های الهی بهره‌مند شویم و محبت و احترام خود را نسبت به خاتم پیامبران ابراز داریم.