باورهای غلط درباره افزایش قد که یک عمر پذیرفته بودید

 به گزارش صد آنلاین ،شاید به همین دلیل باشد که خیلی‌ها برای چند سانتی متر بلند‌تر شدن حاضرند کفش‌های پاشنه ۱۰ سانتی بپوشند و از انواع ماساژور‌های کف پا استفاده کنند و حتی گاهی استخوان پای شان را با جراحی بشکنند و چند ماه خانه نشین شوند تا اندکی قد بلند‌تر به نظر برسند.

باور‌های غلط درباره افزایش قد

۱- از آن جایی که قد بچه‌ها به قد والدین شان می‌رود، هیچ پدر و مادر کوتاه قدی نمی‌توانند فرزندی قد بلند داشته باشند.

البته قد بلندی و قد کوتاهی بیشتر یک پدیده ژنتیکی و ارثی است تا اکتسابی، اما این دلیل نمی‌شود که هر کسی که والدین قد کوتاهی داشته باشد محکوم است به کوتاهی قد. قد متوسط یک فرد به صورت ژنتیکی به قد متوسط پدر و مادر خودش می‌رود و انتظار نداریم پدر و مادری که قد ۱۵۰ سانتی متری دارند، فرزندی با قد ۱۷۰ سانتی متر داشته باشند ولی با ورزش و تغذیه مناسب در سنین مناسب می‌توان قد کودکان را تا ۱۰ سانتی متر بلندتر از آن چه هستند افزایش داد.

اگر ما در سنین قبل از بلوغ منحنی‌های رشدی فردی را رسم کنیم و ببینیم این منحنی‌ها نشان می‌دهد که قد کودک با استاندارد‌هایی که سازمان بهداشت جهانی برای قد او در این سن در نظر گرفته، کوتاه‌تر است باید به بررسی علل این کوتاهی قد بپردازیم؛ یعنی باید برخی از هورمون‌ها و بیماری‌ها را در آن فرد بررسی کنیم.

هورمون‌های غده تیروئید و هورمون‌های جنسی باید بررسی شوند تا اگر میزان این هورمون‌ها دچار اختلال است درمان‌های لازم آغاز شود تا به کوتاهی قد او در بزرگسالی منجر نشود و باید قبل از بلوغ او دارو درمانی را آغاز کنیم.

ولی اگر قد فردی متناسب با قد متوسط والدین اش است ولی باز هم اصرار به قد بلند‌تر شدن دارد، ممکن است فرد دچار نوعی استرس و فشار روحی باشد. در این شرایط، بهتر است قبل از انجام جراحی افزایش قد یا هر روش دیگر، یک مشاوره روان شناسی روی فرد انجام گیرد. چون حتی با افزایش قد هم مشکل او برطرف نمی‌شود و فردا به دنبال جراحی بینی، لب و... می‌رود.

۲- اثر ورزش برای افزایش قد بچه ها، بیشتر از آن که واقعی باشد، تلقینی است.

این طور نیست! اگر همه چیز از نظر هورمونی و خانوادگی طبیعی باشد، با یک ورزش و رژیم غذایی مناسب قبل از بلوغ می‌توان برای افزایش قد به نوجوان کمک کرد که حتی تا ۱۰ سانتی متر بلندتر شود. در این روش افزایش قد بدون هیچ عارضه‌ای قد او بلند می‌شود و به آرزویش هم می‌رسد.

در دختران، بلوغ در ۱۴ تا ۱۵ سالگی رخ می‌دهد و در پسر‌ها در ۱۶ تا ۱۷ سالگی. ورزش در سنین ۱۰ تا ۱۶ سالگی می‌تواند به نوجوانان کمک کند تا قبل از بلوغ رشد قدی خودشان را انجام دهند.

تغذیه مناسب سرشار از کلسیم، ورزش‌های بسکتبال، فوتبال و تنیس برای قد بلند‌تر شدن بسیار مناسب هستند. همچنین دویدن و پریدن به افزایش قد کمک می‌کند.

۳- مصرف دارو‌های هورمونی قبل از شروع بلوغ، بهترین راه برای قد بلند شدن بچه‌های کوتاه قد است.

این یکی دیگر از باور‌های غلط در مورد افزایش قد است. این کار خطر دارد. ممکن است مصرف دارو‌های هورمونی قبل از بلوغ فقط باعث افزایش قد او نشود و عوارض بسیار دیگری را هم در پی داشته باشد.

برای مثال، گاهی باعث اختلال هورمون‌های دیگر بدن می‌شود که نتیجه اش کلفت شدن سایر اجزای بدن مثل مچ دست، قاعده بینی و زشتی صورت است و قیافه خشنی را برای او به وجود می‌آورد.

کودک و نوجوان دوست دارد قدش بلند شود و زیبا‌تر شود به جای آن که یک قیافه خشن و زمخت پیدا کند؛ بنابراین توصیه می‌شود اصلا در سنین قبل از بلوغ، دارو‌های هورمونی برای قد بلند‌تر شدن کودک در نظر گرفته نشود.

۴- مطمئن‌ترین راه افزایش قد جراحی است.

نه! ما جراحی را فقط به افرادی که دچار نقص عضو یا معلولیت هستند، توصیه می‌کنیم (مانند مبتلایان به فلج اطفال و تومور‌ها یا شکستگی‌هایی که باعث اختلال در رشد استخوان‌های فرد شده و این بیماری‌ها در سنین قبل از بلوغ باعث می‌شوند که یک عضو از عضو دیگر کوتاه‌تر شود؛ برای مثال، یک پا از پای دیگر کوتاه‌تر شود).

ما بلندتر کردن پا‌ها با مقاصد زیبایی را اصلا توصیه نمی‌کنیم، چون در این جراحی، استخوان سالم باید شکسته شود و عصب، عضله و تاندون باید خودشان را با آن استخوان بلند وفق دهند. گاهی هم در بین عمل جراحی ممکن است ببینیم که یک پا ۱۴ سانتی متر بلند می‌شود ولی پای دیگر در ۱۰ سانتی متر دیگر عضله یا تاندون اش کشش ندارد که بلند شود.

در این صورت یک پا از دیگری کوتاه‌تر می‌شود؛ در این صورت دو پای سالم به دو پای معلول و نامتناسب تبدیل می‌شوند. مشکل دیگر این است که عضله باید کشیده شود تا با این استخوان درازتر خودش را تطابق دهد و بنابراین دیگر قدرت سابق اش را ندارد. عملا بعد از بلند کردن قد، قدرت عضلانی کاهش می‌یابد.

توصیه اکید من این است که اصلا با مقاصد زیبایی، به سمت این جراحی‌ها نروید. ضمن این که گاهی در این جراحی‌ها هماهنگی و تناسب بین بالا تنه و پایین تنه به هم می‌خورد.

اگر بالا تنه فرد کوتاه باشد، هر قدر پا‌ها را با این جراحی‌های افزایش قد بلندتر کنیم، نتیجه زیبایی به دست نمی‌آید و شخص شکل شترمرغ پیدا می‌کند. بالاتنه کوتاه و پا‌های دراز و ضعف عضلات، در ورزش و پیاده روی خیلی خسته کننده خواهد شد.

۵- بسکتبالیست‌ها گزینه‌های مناسبی برای جراحی‌های قامت هستند تا دسترسی شان به تور بیشتر شود.

این طور نیست! با این جراحی‌ها اگرچه ممکن است قد آن ورزشکار بلندتر شود و در بسکتبال به تور دسترسی بیشتری پیدا کند ولی قدرت عضلانی پاهایش کاهش یافته و نمی‌تواند خوب و راحت بجهد و قدرت ورزشی اش کافی نخواهد بود. ضمن این که این جراحی‌های افزایش قد بی عارضه نیستند.

گاهی این جراحی‌ها باعث عفونت استخوان و استئومیلیت‌های طولانی می‌شوند که سال‌ها فرد را درگیر می‌کند؛ قدرت عضلات کاهش می‌یابد و حتی بی هوشی‌های این جراحی‌های چند باره خطرناک است؛ داروی‌های بی هوشی نیز روی کبد اثر بدی دارند و ظاهر دستگاه هم روی پا خیلی زشت است.

روزانه کشیدن استخوان، درد زیادی دارد که گاهی برخی بیماران را از ادامه درمان منصرف می‌کند. ضمن این که برای دوباره راه رفتن پس از عمل باید حدود یک سال صبر کرد و در تمام این مدت باید با چوب دستی راه رفت و تازه، فعالیت ورزشی را باید از حدود ۲ سال بعد از این جراحی در پیش گرفت.

۶- به کمک دستگاه‌های لرزاننده کف پا و طب سوزنی می‌توان قد را بلندتر کرد.

هیچ کدام از این روش‌ها در افزایش قد مؤثر نیستند؛ نه آن دستگاه‌ها و نه این طب سوزنی. /نمناک