بوش در لباس جدید/ ترامپ، نسخه‌ وقیح‌تر از بوش!

 به گزارش صد آنلاین ، «نظارت فراگیر، حملات نظامی یک‌جانبه در غرب آسیا، انتقال افراد به زندان‌های داخلی و خارجی بدون روند قانونی، سوء‌استفاده از مفهوم امنیت ملی برای پنهان‌کاری قضایی و استفاده ابزاری از برچسب تروریست به‌عنوان حربه‌ای سیاسی و سرکوب‌گرانه» به گزارش وب‌سایت تحلیلی آکسیوس، این‌ها ابزارهایی هستند که دولت ترامپ برای پیشبرد برنامه‌های مهاجرتی و امنیتی خود به‌کار بسته است؛ سیاست‌هایی که نه‌تنها یادآور دوران تاریک پس از یازده سپتامبر در دولت جورج بوش‌ هستند، بلکه در دوره دونالد ترامپ، با وقاحتی بی‌سابقه، ابعاد گسترده‌تری یافته‌اند.

به تحلیل آکسیوس، دونالد ترامپ بخشی از موفقیت خود در رسیدن به ریاست‌جمهوری را مدیون مخالفت با میراث آخرین رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه پیش از خودش جورج دبلیو بوش بود، اما اکنون، بسیاری از راهبردهای حقوقی، تاکتیکی و سیاسی دوران پس از ۱۱ سپتامبر را که بوش پسر به کار گرفت، با شدت و قدرت بیشتری دنبال می‌کند.

ترامپ، وارث افراطی میراث بوش

طبق این گزارش، پیشبرد سیاست‌ اخراج میلیون‌ها مهاجر و حملات به تأسیسات هسته‌ای ایران، شباهت‌های زیادی با «جنگ علیه تروریسم» بوش دارد.

ترامپ مهاجران غیرقانونی را به زندان‌های فوق امنیتی در داخل و خارج از آمریکا می‌فرستد که گاهی این اقدام بدون رعایت روند قانونی انجام می‌شود. بوش هم مظنونان به تروریسم از جمله مهاجران فاقد مدرک را به زندان‌هایی در سراسر جهان و به تأسیسات نظامی آمریکا در گوانتانامو کوبا منتقل می‌کرد. دولت ترامپ هم از زندان بدنام گوانتانامو برای بازداشت افرادی استفاده می‌کند که مدعی است سوابق کیفری دارند.

به نوشته آکسیوس، ترامپ حمله «پیش‌دستانه» و یک‌جانبه به ایران با استفاده از ۱۴ بمب سنگرشکن انجام داد و همچنین موشک‌هایی به سوی یمن شلیک کرد که منجر به کشته شدن ده‌ها نفر شد. او گفت که این حمله به دلیل نگرانی از نزدیک بودن ایران به دستیابی به سلاح هسته‌ای انجام شد؛ مشابه استدلال‌هایی که بوش برای حمله به عراق استفاده کرد، با این تفاوت که او تأیید کنگره را گرفته بود.

اما شباهت‌ اقدامات این دو به همین موارد محدود نمی‌شود و ترامپ از شرکت فناوری و پیمانکار دفاعی Palantir برای ردیابی و نظارت بر مهاجران غیرقانونی در آمریکا کمک گرفته و بوش هم به نام متوقف کردن تروریست‌ها، شرکت‌های مخابراتی مانند AT&T و Sprint را برای نظارت داخلی به خدمت گرفت.

همچنین در «طرح بزرگ و زیبای ترامپ» میلیاردها دلار برای گسترش چنین برنامه‌هایی اختصاص داده شده است.

علاوه بر این‌ها، دولت ترامپ از برخی دستورهای اجرایی بوش در دوران پس از ۱۱ سپتامبر برای توجیه اقدامات مهاجرتی خود استفاده کرده است.

در گفتمان و واژه‌گزینی هم ترامپ برخی اعضای باندهای آمریکای لاتین را «تروریست» و «دشمنان بیگانه» نامیده تا اخراج فوری آن‌ها را توجیه کند. او گفته تمرکز دولتش بر «بدترینِ بدترین‌ها» است؛ یعنی همان عبارتی که دولت بوش هم در کارزار ضدتروریسم خود به کار می‌برد.

همچنین دولت‌های بوش و ترامپ هر دو با استناد به «مصونیت اسرار دولتی» (state secrets privilege) از ارائه اطلاعات به قضات و دادگاه‌ها خودداری کردند؛ به ادعای هر دو، افشای اطلاعات ممکن است امنیت ملی را به خطر اندازد.

ترامپ همچنین ایده تعلیق حق افراد برای اعتراض قضایی به بازداشت غیرقانونی را مطرح کرده؛ بوش هم در سال ۲۰۰۶ تلاش کرد این کار را انجام دهد.

ترامپ بی‌پرواتر و بی‌مرزتر از بوش

در عین حال به تحلیل آکسیوس، تفاوت‌هایی هم میان ترامپ و بوش وجود دارد؛ از جمله این که تلاش ترامپ برای اخراج مهاجران بسیار گسترده‌تر از بوش است. «بوش بیشتر بر مردانی تمرکز داشت که مظنون به ارتباط با گروه‌های تروریستی بودند، اما تلاش‌های ترامپ برای اخراج مهاجران، میلیون‌ها غیرشهروند را در جوامع مختلف سراسر ایالات متحده هدف قرار داده است».

طبق این گزارش، «بوش همچنین در واکنش به شوک ناشی از حملات ۱۱ سپتامبر عمل می‌کرد و از وقوع حمله‌ گسترده‌ دیگر بیم داشت».

مدیر مرکز حقوق قانون اساسی (اولین سازمانی که از بازداشت‌شدگان گوانتانامو دفاع کرد) وینس وارن معتقد است که «ترامپ آنچه را که دولت بوش پشت درهای بسته انجام می‌داد، بلند و آشکار انجام می‌دهد» .

تکرار همان خطا: سردرگمی در شناسایی تروریسم و تهدیدات حقیقی

به نوشته آکسیوس، نکاه به گذشته نشان می‌دهد که دولت بوش پس از حملات ۱۱ سپتامبر، در تشخیص افرادی که بازداشت کرده و به ارتباط با تروریسم متهم می‌کرد، دچار اشتباه‌های جدی شد.
در پی حملات ۱۱ سپتامبر، صدها مهاجر عرب و مسلمان به‌طور پیش‌گیرانه در آمریکا بازداشت شدند و برخی هم به زندان‌های خارجی فرستاده شدند.

گزارش بازرس کل وزارت دادگستری آمریکا در سال ۲۰۰۳ اعلام کرد «حتی در شرایط پرتنش پس از حملات ۱۱ سپتامبر، ما معتقدیم اف‌بی‌آی باید بین افرادی که واقعاً مظنون به ارتباط با تروریسم بودند و آن‌هایی که صرفاً مرتکب تخلف مهاجرتی شده بودند، اما هیچ ارتباطی با تروریسم نداشتند، با دقت بیشتری تفاوت قائل می‌شد»./فارس