رضاخان در پی آن بود تا با دریافت استعفانامه بر مشروعیت حکومت خود بیفزاید و به افکار عمومی بقبولاند که احمدشاه حاضر به بازگشت به ایران و ادامه سلطنت نیست و زندگی آرام و خوشگذرانی در اروپا را بر مملکتداری و پذیرش زحمات و خطرات آن ترجیح میدهد اما سخن احمدشاه ضمن ردّ درخواست فروغی بسیار قابل تأمل است:«من حاضر نیستم حتی به هزار برابر این مبلغ هم [استعفانامه را] بفروشم.
و تو به ارباب خود از قول من بگو که این خیال باطلی است که کردهای زیرا من پیش وجدان خود در مقابل نسلهای آینده ایران سرافرازم که حاضر شدم از سلطنت برکنار شوم ولی خیانت نکردم و جز به وظیفهای که به من محول شده کار دیگری انجام ندادم و تاریخ قضاوت خواهد کرد که من برخلاف اراده ملت ایران از سلطنت برکنار شدهام.
بنابراین اگر استعفا نمایم مثل این است که من رضایت دادهام و سلطنت را حق خود ندانستهام، لذا اگر تمام دنیا را به من بدهند استعفا نخواهم داد».
2121