به گزارش صد آنلاین،دبرخی از محورهای کلیدی دیدگاههای او عبارتند از:
واتانکا معتقد است ساختار قدرت در ایران، بهویژه رقابت بین جناحهای اصولگرا و اصلاحطلب، نقش تعیینکنندهای در چگونگی پیشبرد مذاکرات دارد. او اشاره میکند که حتی اگر دولت ایران (مثلاً یک دولت نسبتاً میانهرو) به توافقی برسد، نهادهای قدرتمندی مانند سپاه پاسداران یا رهبری ممکن است مانع اجرای آن شوند.
به باور او، عدم انسجام در سیاست خارجی ایران ناشی از اختلافات داخلی، اعتماد آمریکا به تعهدات ایران را کاهش میدهد.
واتانکا به ناکامی آمریکا در درک پیچیدگیهای داخلی ایران اشاره میکند. او خاطرنشان میسازد که تغییر رویکردهای رادیکال بین دولتهای دموکرات و جمهوریخواه (مانند توافق هستهای ۲۰۱۵ و خروج ترامپ از برجام) به بیاعتمادی ایران دامن زده است.
او استدلال میکند که واشنگتن باید بهجای تمرکز صرف بر مسائل هستهای، به مسائل امنیتی منطقهای (مانند فعالیتهای ایران در لبنان، یمن یا سوریه) نیز بپردازد.
واتانکا بر وزن تاریخچه روابط خصمانه (مانند کودتای ۱۹۵۳، بحران گروگانگیری ۱۹۷۹) در شکلگیری عدم اعتماد متقابل تأکید دارد. از نگاه او، این تاریخچه باعث شده هر دو طرف مذاکرات را با بدبینی دنبال کنند.
او همچنین معتقد است گفتمان ضدآمریکایی در ایران بهعنوان ابزاری برای انسجام داخلی استفاده میشود، که همین امر مذاکرات را پیچیدهتر میکند.
به گفته واتانکا، آمریکا و ایران در خاورمیانه بهطور غیرمستقیم درگیر جنگهای نیابتی هستند (مثلاً در یمن یا سوریه). او هشدار میدهد که بدون حل این تنشهای منطقهای، توافق پایدار هستهای بعید است.
او همچنین به نقش متحدان آمریکا مانند اسرائیل و عربستان سعودی اشاره میکند که ممکن است با هر توافقی مخالفت کنند و فشار بر واشنگتن وارد آورند.
واتانکا تحریمهای آمریکا را ابزاری دوگانه میداند: از یک سو فشار اقتصادی را بر ایران افزایش میدهد، اما از سوی دیگر، باعث تقویت گفتمان مقاومت در میان اصولگرایان میشود. او معتقد است تحریمها بهتنهایی نمیتوانند تغییر رفتاری اساسی در تهران ایجاد کنند.
او خوشبین نیست که مذاکرات در کوتاهمدت به نتیجه برسد، مگر اینکه تلفیقی از دیپلماسی و کاهش تنشهای منطقهای صورت گیرد. بهعقیده او، هر توافقی نیازمند تضمینهای عملی از سوی هر دو طرف برای بازگرداندن اعتماد است.
واتانکا مذاکرات ایران و آمریکا را در بستر رقابتهای داخلی، تاریخی، و منطقهای تحلیل میکند و معتقد است موفقیت این مذاکرات بدون در نظر گرفتن این عوامل ناممکن است. او بر لزوم رویکردی واقعگرایانه و چندلایهای از سوی هر دو طرف تأکید دارد./ اختصاصی صد آنلاین