به گزارش صد آنلاین،این بیماری که در دهههای قبل عمدتاً در مناطق گرمسیری و مرطوب جهان شناخته شده بود، در سالهای اخیر با تغییرات آبوهوایی و عدم مدیریت صحیح محیط زیست، مجدداً خطری جدی برای سلامت عمومی در برخی نقاط ایران بهحساب میآید.
در سالهای ۹۰ به بعد، مواردی از تب دنگی در استانهای جنوبی ایران مانند هرمزگان، بوشهر و سیستان و بلوچستان گزارش شده بود. حالا با گزارشهایی از موارد مشکوک و تأییدشده در مناطق دیگر کشور، سؤال این است:
آیا تب دنگی دارد دوباره به ایران بازمیگردد؟
تب دنگی تنها یک بیماری خفیف با تب و درد عضلانی نیست. در صورت عدم تشخیص به موقع و درمان مناسب، میتواند به شکل تب دنگی شدید (Hemorrhagic Dengue) درآید که خطر مرگومیر قابل توجهی دارد.
علائم شایع:
این بیماری به خصوص برای کودکان، سالمندان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف خطرناکتر است.
چندین عامل انسانی و طبیعی به بازگشت تب دنگی به ایران کمک کردهاند:
افزایش دما و بارشهای غیرمنتظره در مناطق مختلف، شرایط لازم برای زاد و ولد پشههای ناقل را فراهم کرده است.
وجود ظروف باز، لولههای قدیمی و منابع آب متوقف شده، مکانهای مناسبی برای تخمگذاری پشهها هستند.
ورود مسافران از کشورهایی که دنگی در آنها شیوع دارد، یا حتی واردات کالاهایی که منبع آلودگی هستند (مثل تایر مستعمل)، نقش مهمی در ورود مجدد ویروس به کشور دارند.
بعد از چند سال بدون شیوع گسترده، مردم و مسئولان نسبت به اقدامات پیشگیرانه بیتوجه شدهاند.
بر اساس گزارشهای وزارت بهداشت و سازمان جهانی بهداشت:
با توجه به اینکه داروی قطعی برای تب دنگی وجود ندارد ، پیشگیری تنها راه مقابله با این بیماری است.
وزارت بهداشت و سازمانهای محیط زیست و دامپزشکی باید در قالب یک طرح جامع ملی مقابله با بیماریهای نوپدید ، برنامهریزی کنند. این شامل:
بازگشت تب دنگی به ایران نشاندهنده تغییرات عمیقی در محیط زیست، آبوهوایی و سبک زندگی ما است. این بیماری که قبلاً فقط محدود به مناطق جنوبی کشور بود، حالا نگرانیهایی را در سراسر ایران ایجاد کرده است.
تنها راه مقابله با این خطر، همکاری جمعی است: از فرد تا دولت، از شهرداری تا مدرسه. هر کس میتواند با رعایت نکات ساده، در جلوگیری از شیوع این بیماری کمک کند.
سلامت عمومی، مسئولیت جمعی است./ اختصاصی صد آنلاین