دوشنبه ۰۸ ارديبهشت ۱۴۰۴
بازدید:۶۹
صد آنلاین | هنوز جامعه ایرانی در حال گلایه و شرمساری از حادثه توهین به اهل سنت در برنامه سیمای خانواده است که شبکه نسیم با پخش یک برنامه شاد در هنگام فاجعه انفجار بندرعباس، دوباره موجی از نارضایتی عمومی را برانگیخت.به گزارش صد آنلاین، در شبی که مردم در غم و شوک بزرگترین انفجار تاریخ اخیر بندرعباس قرار داشتند، با هزاران هول و ترس خبرها را دنبال می‌کردند و از ته دل دعا می‌کردند که تعداد فوت‌شدگان افزایش نیابد، شبکه نسیم تصمیم گرفت برنامه‌ای پخش کند که مجری‌اش (کامران تفتی) از عوامل پخش می‌خواهد: «موسیقی را بدهید تا کیف کنند». حضار نیز دست می‌زنند و همراهی می‌کنند.
رسانه، آینه‌ای از احساسات مخاطب
رسانه‌ها باید آینه‌ای صادق از حال و هوای مخاطبان باشند. در زمان‌های بحران و مصیبت، مردم نیازمند خبررسانی دقیق، همدلی و همراهی اند، نه دست‌زدن به شادی‌ها و الکی‌کاری. انفجار بندرعباس به خودی خود فاجعه‌ای هولناک بوده که تاکنون ده‌ها کشته و صدها زخمی داشته و هیچ تضمینی وجود ندارد که قربانیان این حادثه افزایش نیابند. در چنین شرایطی، چرا صداوسیما ساعت ۱۰ شب به سبک روزهای عادی کنداکتور خود را تنظیم کرده و برنامه‌هایی پخش می‌کند که هیچ‌کس در آن لحظه خواهانش نبوده است؟
شکاف میان مردم و رسانه
این همان شکاف عمیق میان مخاطب و رسانه است. مردم در لحظات وحشت و دلشوره یک فاجعه بزرگ و نامعلوم سوگوارند، اما بزرگترین و انحصاری‌ترین رسانه کشور (صداوسیما) شوی شاد پخش می‌کند. در الفبای مدیریت رسانه‌ای، دیگر چنین رفتارهایی تدریس نمی‌شود. همدلی، قدرت درک احساسات و همراهی با مردم، ستون‌های اساسی ارتباط رسانه‌ای هستند. رسانه‌ای که در لحظات سوگ ملی، به جای مرهم بودن، نمک بر زخم می‌پاشد، رسانه‌ای بی‌هدف و بی‌معناست.
آخر کدام رسانه حرفه‌ای در زمان فاجعه ملی، برنامه‌های شاد پخش می‌کند؟ موج همدردی ملی و حتی بین‌المللی با مردم سوگوار ما به راه افتاده است، اما مدیران صداوسیما در عالم دیگری سیر می‌کنند.
ایرانیان خود به طور خودجوش وارد عزای عمومی شده‌اند، اما مدیران، گردانندگان و برنامه‌سازان صداوسیما تشخیص داده‌اند که موسیقی شاد پخش کنند. آخر کدام مخاطب چنین چیزی را خواسته است؟ مگر شما نباید در خدمت ترجیحات و احساسات مخاطب باشید؟ چرا این‌قدر دور از غم و دردهای مردم هستید؟ این میزان بی‌توجهی به مخاطب، نه نوبر هیچ بهاری، بلکه نمونه‌ای از بی‌مهری و بی‌احترامی است. این اتفاق نباید فراموش شود.
رسانه‌ای که با پول این ملت اداره می‌شود و سال‌هاست مرجعیتش را از دست داده، آیا این انتظار زیادی است که در زمان حوادث بزرگ و سوگ ملی، مخاطب را بر صدر بنشاند و همدل و همراهش باشد؟ شادی در زمان رنج دیگران نه تنها ناپسند است، بلکه غم را سنگین‌تر و نابخشودنی‌تر می‌کند. پخش برنامه‌ای شاد در شب فاجعه ملی که گویی تیغی بر جگرها کشیده شده، مصداق همین شادی نابجاست.
مدیران صداوسیما می‌دانند که در بندرعباس، هر خانواده‌ای یک نفرش در اسکله کار می‌کرده است. می‌دانند که انتظار کشیدن برای خبردار شدن از عزیزان یا قوم و خویش چقدر دشوار است. پس چرا این اقدام نادرست را انجام داده‌اند؟ آیا این رفتار، نشانه‌ای از بی‌تفاوتی و جدایی عمیق از احساسات مردم نیست؟
این رویکرد نه تنها ناشی از بی‌توجهی است، بلکه نقض اعتماد عمومی به رسانه‌ای است که باید در خدمت ملت باشد./ آفتاب نیوز
برچسب ها :