جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
بازدید:۹۷۱۴
صدآنلاین | بسیاری از مردم جهان با مشکل اضافه وزن و چاقی دست و پنجه نرم کرده و از رژیم‌های غذایی مختلف گرفته تا دارو‌های چاقی و مکمل‌ها را مورد استفاده قرار می‌دهند. در حالی که بسیاری از مردم می‌دانند که پرخوری نکردن برای جلوگیری از افزایش وزن مفید است، اما مطالعات جدید نشان می‌دهد: کم خوری و عدم افراط در غذا خوردن کلید جوان ماندن سلول‌ها محسوب می‌شود.به گزارش صدآنلاین، مطالعات جدید محققان دانشگاه میشیگان نشان می‌دهد: تنها احساس گرسنگی می‌تواند پیری سالم را افزایش دهد.
پیش از این، تحقیقات نشان داده بود که حتی فقط طعم و بوی غذا می‌تواند مزایای محدود کردن رژیم غذایی را معکوس کند، حتی اگر واقعاً غذا را نخورید. دکتر کریستی ویور پلچر، محقق اصلی این تیم مطالعاتی به بررسی این موضوع پرداخت که آیا فعالیت مغزی که انگیزه جستجوی غذا را تحریک می‌کند، می‌تواند کلید زندگی طولانی‌تر باشد یا خیر.
وی در این رابطه می‌گوید: ما اثرات طولانی مدت محدودیت‌های رژیم غذایی را مورد بررسی قرار داده و تاثیر آن را بر فرایند پیری سلول‌ها مطالعه کردیم.
مطالعات جدید نشان می‌دهد: کم خوری و عدم افراط در غذا خوردن کلید جوان ماندن سلول‌ها محسوب می‌شود.
گفتنی است محققان این تیم پژوهشی به روش‌های مختلف گرسنگی را در مگس‌ها القا کردند. آن‌ها ابتدا مقدار آمینو اسید‌های شاخه دار BCAA را در یک میان وعده آزمایشی تغییر دادند و سپس به مگس‌ها اجازه دادند آزادانه از یک ظرف مواد غذایی حاوی مخمر یا شکر تغذیه کنند.
بررسی‌ها نشان داد: مگس‌هایی که میان وعده‌ای با آمینو اسید‌های شاخه دار پایین می‌خورند، مخمر بیشتری نسبت به شکر مصرف می‌کنند. علاوه بر این، مگس‌هایی که در طول زندگی خود رژیم غذایی حاوی آمینو اسید‌های شاخه دار کمتری مصرف کردند، نسبت به کسانی که رژیم غذایی با آمینو اسید‌های شاخه دار بالا داشتند، بیشتر عمر کردند.
پژوهشگران سپس از یک تکنیک منحصر به فرد به نام اپتوژنتیک برای بررسی گرسنگی جدا از ترکیب رژیم غذایی با فعال کردن نورون‌های مرتبط با گرسنگی و با استفاده از قرار گرفتن در معرض نور قرمز استفاده کردند. بررسی‌ها نشان داد:مگس‌هایی که در معرض نور بودند دو برابر بیشتر از آن‌هایی که در معرض نور نبودند، غذا خورده و به طور قابل توجهی بیشتر عمر کردند.
دکتر ویور در این رابطه توضیح می‌دهد: ما فکر می‌کنیم طی آزمایش‌های خود نوعی گرسنگی سیری ناپذیر در مگس‌ها ایجاد کرده ایم و با انجام این کار، مگس‌ها عمر طولانی تری داشتند.
از آنجایی که دانشمندان این مطالعه را با مگس‌ها انجام دادند، هنوز مشخص نیست که تاثیر آن در انسان به چه صورت خواهد بود، اما دلایلی وجود دارد که بر اساس آن می‌توان انتظار داشت مکانیسم‌های کشف شده احتمالاً گرسنگی را در گونه‌های دیگر تعدیل کند.
شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Science منتشر شده است.