نورپردازی نامناسب و خلوت بودن خیابانهای اطراف خوابگاهها، بستر مناسبی برای فعالیت مجرمان فراهم کرده است.مناطق دیگری مانند حکیمیه و خاک سفید (با وجود خوابگاههای دخترانه) نیز از امنیت کافی برخوردار نیستند. حتی نیروی انتظامی به دلیل ناتوانی در تأمین امنیت، کیوسکهای خود را از این مناطق جمع کرده است. پیشینه درگیری و خشونت (مانند آتش زدن موتورسیکلت پلیس) نشانگر حضور گروههای سازمانیافته مجرمانه است.
هماهنگی ضعیف نهادها:
دانشگاه با شهرداری، فرمانداری، و نیروی انتظامی مکاتباتی داشته و جلساتی برگزار شده است، اما تاکنون اقدام عملی مؤثری صورت نگرفته است. افزایش همکاری بین حراست دانشگاه و نهادهای انتظامی برای گشتزنی و نظارت ضروری به نظر میرسد.
کمبود آموزش پیشگیرانه به دانشجویان:
اگرچه جلسات مشورتی با شورای صنفی دانشجویان برگزار شده، اما کارگاههای رسمی آموزشی برای آشنایی دانشجویان با نحوه مواجهه با خطرات و ساعات امن تردد هنوز عملیاتی نشده است. این ضعف میتواند دانشجویان را در موقعیتهای خطرآفرین آسیبپذیرتر کند.
ارتقای زیرساختهای امنیتی:
نصب دوربینهای نظارتی، بهبود نورپردازی معابر، و استقرار دائم نیروهای انتظامی یا حراست دانشگاه در نقاط پرخطر.
گسترش سرویسهای انتقال ایمن:
افزایش تعداد سرویسهای شبانه یا ساعات کاری آنها برای پوشش نیاز دانشجویان در ترددهای غیرمعمول.
برگزاری دورههای آموزشی اضطراری:
آموزش مهارتهای خودمراقبتی، گزارشدهی سریع به نهادها، و نحوه تعامل با نیروهای امنیتی.
فشار به نهادهای مسئول:
پیگیری جدیتر دانشگاه برای اجرایی شدن توافقات با شهرداری و نیروی انتظامی، از طریق رسانهها یا مراجع بالادستی.