به گزارش صد آنلاین، این موضوع نه تنها در داخل کشور جنجالبرانگیز بوده، بلکه پیامدهای منفی بر روابط دیپلماتیک ایران با همسایگانش، بهویژه عربستان سعودی، میتواند داشته باشد.
"یکی از بدترین ضرباتی که رویکرد و ذهنیت تندروها به جامعه ایران میزند، ایجاد اغتشاش در معانی رفتار و کلمات است." این افراد در ۹۹ درصد موارد خطاهای خود را انکار میکنند و در یک درصد باقیمانده نیز آن را "سهوی" معرفی میکنند، بدون اینکه حاضر به مسئولیتپذیری واقعی باشند.
حادثه اخیر در صداوسیما نمونهای از همان یک درصد است. ویدئوی منتشرشده نشان میداد که مجری یک برنامه ساختگی و با استفاده از هوش مصنوعی، در حال تمسخر و استهزاء از وزیر خارجه عربستان بود. این اتفاق در شرایطی رخ داد که ایران در حال مذاکره برای حل مسائل هستهای با آمریکا و بازسازی روابط با همسایگان، از جمله عربستان، بود. بنابراین، پخش چنین برنامهای در این زمان، غیرقابل توجیه به نظر میرسد.
صداوسیما به عنوان یک رسانه حکومتی، نقش مهمی در انتقال سیاستهای رسمی کشور دارد و از منظر بینالمللی، مواضع آن بهعنوان بیانیههای رسمی ایران تلقی میشود. بنابراین، پخش چنین برنامهای در شرایط حساس فعلی، نه تنها نشاندهنده بیتوجهی به دقت و حساسیت، بلکه نقض مستقیم اصول دیپلماسی به شمار میآید.
شبکه مربوطه در اطلاعیهای اعلام کرد:
"در یکی از برنامههای ضبطی پخششده در شبکه نسیم، در قالب طنز سیاسی، برخی خطوط سیاستی درباره کشورهای همسایه مورد بیتوجهی سهوی قرار گرفته بود. ضمن تذکر جدی به تیم تولید و تأکید بر لزوم توجه مستمر و جدی به سیاستهای ابلاغی محتوایی، با عوامل خاطی برخورد انضباطی به عمل آمد."
اگر این برنامه واقعاً سهوی بوده باشد، نشاندهنده ناآگاهی کامل تهیهکننده، مجری، ناظر و تمام دستاندرکاران است. بهویژه که این برنامه ضبطی بوده و قبل از پخش، دهها نفر آن را مشاهده کردهاند. پذیرش این سهو به این معناست که باید به کارایی و اعتبار کلیه دستاندرکاران در این شبکه شک کرد.
به نظر میرسد سه سناریو برای این اتفاق وجود دارد:
سهوی بودن: اگر سهوی بوده باشد، نشاندهنده ناآگاهی کامل از سیاستهای کشور است. اما با توجه به اینکه برنامه ضبطی بوده و تعداد زیادی از افراد آن را قبل از پخش دیدهاند، این سناریو بعید به نظر میرسد.
عدم تطابق با سیاستهای جاری: ممکن است دستاندرکاران برنامه بهصورت پیشفرض با سیاستهای خارجی کشور هماهنگ نباشند و به تبعات این اقدام پی نبرده باشند. این رویکرد نشاندهنده ناهماهنگی عمیق در سازمان صداوسیما است.
عمدی بودن با علم به پیامدها: احتمال دیگر این است که دستاندرکاران با علم و آگاهی این برنامه را ساخته و پخش کردهاند، اما انتظار نداشتند واکنشها به این شدت باشد. این سناریو نشاندهنده بیتوجهی به حساسیتهای دیپلماتیک است.
مدیریت صداوسیما با اعلام اینکه این اتفاق "سهوی" بوده، سعی کرده است از پذیرش بار مسئولیت شانه خالی کند. اما اگر برنامه ضبطی بوده و با استفاده از فناوری هوش مصنوعی تولید شده است، پذیرش سهوی بودن آن نشان میدهد که تمام دستاندرکاران این شبکه از واقعیتهای سیاسی و دیپلماتیک کشور غافل بودهاند.
این حادثه نه تنها بهعنوان یک اشتباه ساده قابل توجیه نیست، بلکه نشاندهنده ضعفهای ساختاری در مدیریت و نظارت بر محتوای تولیدی صداوسیما است. اگر چنین اتفاقی در یک رسانه خصوصی رخ میداد، شاید میشد آن را به عنوان اشتباه فردی توجیه کرد. اما وقتی این اتفاق در یک رسانه حکومتی رخ میدهد، پیامدهای آن فراتر از یک اشتباه ساده است و میتواند به منافع ملی کشور آسیب بزند.
"شهامت و صراحت را اینجاها باید دید و آزمون کرد."/ هم میهن