سیره مشترک پیامبران الهی در قرآن را بشناسید

به گزارش صد آنلاین ، خانم فاطمه طالب‌زاده، مدرس مدرسه علمیه تخصصی الزهرا(س) ساری در نشست علمی با موضوع «سیره پیامبران در قرآن»، در جمع طلاب مدرسه علمیه الزهراء(سلام‌الله‌علیها) ساری، به بررسی اصول مشترک پیامبران الهی پرداخت و گفت: سیره مشترک انبیای الهی شامل اصول کلی است که خداوند آنها را لازمه نبوت و رسالت می‌داند و در حقیقت از احکام نبوت و رسالت عامه به شمار می‌آید و ویژه یک عصر یا نسل نیست هر پیامبری در هر عصری و نسلی باید دارای این شرایط و اوصاف باشد.

وی به همزبانی و تفاهم فرهنگی پیامبران اشاره کرد و گفت: پیامبران الهی در هر جا که مبعوث می‌شدند، به زبان مردم همان سرزمین سخن می‌گفتند و خودشان نیز یا از همان نژاد بودند یا در بین آن نژاد به سر برده بودند، این باعث می‌شد که همه مردم آن منطقه از سوابق آنها آگاه باشند و پیامبران نیز از آداب و رسوم آن‌ها باخبر باشند، قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «و ما ارسلنا من رسول الا به لسان قومه»؛ هیچ پیامبری را اعزام نکردیم، مگر اینکه با زبان فرهنگ مردم خویش آشنا باشد و مردم هم با زبان و فرهنگ او آشنا باشند.

طالب زاده در ادامه تاکید کرد: سخن همه انبیا هماهنگ و یکسان است، گرچه درجات آنان متفاوت است نبوت و رسالت عامه یک حکم مشترک دارد و آن این است که هر پیامبری مردم را به ایمان به مبدا و معاد و وحی و فرشته دعوت می‌کند.

استاد حوزه همچنین بیان کرد: هر پیامبری شخصیتی حقیقی دارد و شخصیتی حقوقی، گرچه شخصیت حقیقی یعنی شخص انبیا مشترک نیست ولی شخصیت حقوقی آنان که همان نبوت و رسالت است بین همه انبیا و رسولان مشترک است، از آنجا که شخصیت حقوقی همه پیامبران الهی یعنی هدف و هدایت آنان مشترک است کسی که نبوت یک پیغمبر را انکار کرد مثل آن است که نبوت همه انبیا را نپذیرفته باشد، مومنان باید بگویند:«لانفرِّق بین احدٍ منهم» ما هیچ فرقی در اصل رسالت و لزوم قبول رسولان بین آنها نمی‌گذاریم، یعنی پذیرش رسالت یک پیغمبر، مستلزم پذیرش رسالت همه انبیا است، همچنین ترک دعوت و هدایت یک پیغمبر مستلزم ترک همه انبیاست.

وی همچنین به ارائه بینات مانند معجزه و کتاب اشاره کرد و گفت: که این از اصول مشترک بین همه پیامبران است، ارائه شواهد زنده و روشن برای اثبات رسالت پیامبران از مهم‌ترین وظایف آنها بوده است.

طالب زاده در ادامه افزود: دعوت به تقوا یکی دیگر از اصول مشترک بین پیامبران است، انسان مسافری است که خواه ناخواه به سوی خدا سیر می‌کند، چنانکه خواه و ناخواه از آن سوی آمده است و در این مسیر اگر به لحاظ دستورهای تشریعی با حسن اختیار خود در راه مستقیم قرار گیرد خداوند را با مهر و لطفش ملاقات می‌کند و اگر با سوء اختیار خویش به بیراهه برود با قهر و غضب الهی روبرو می‌شود، و در هر دو حال خداوند را ملاقات می‌کند بنابراین بهترین مرکب در این راه محبت خدا و سودمندترین ره‌توشه در مسیر لقای الهی تقواست، همه انسان‌ها خداوند را ملاقات خواهند کرد بعضی با قهاریت و منتقم بودنش و برخی با رحمانیت و لطفش.

مدرس حوزه در ادامه افزود: یکی دیگر از اصول مشترک بین انبیا علیهم السلام حضور همه آنها در صحنه «میثاق ویژه» است، خداوند از همه بنی آدم برای ربوبیت خود و عبودیت آنها میثاق گرفته است؛ اما از انبیا، گذشته از این میثاق عمومی، میثاق دیگری هم گرفته است؛ آنان گذشته از این که مانند توده مردم میثاق سپرده‌اند تا بنده خدا باشند، و ربوبیت مطلقه خداوند را پذیرفته‌اند، میثاق ویژه‌ای هم سپرده‌اند تا به وحی و رسالت، بیش از دیگر دیگران مومن باشند؛ در اجرای رسالتِ حق پایداری کنند و هیچگاه دعوتی که مزاحم با توحید باشد، به عمل نیاورند؛ و هرگز در برابر شرک آرام ننشینند.

وی در پایان تأکید کرد که پرهیز از خودبینی از صفات سلبی پیامبران است، انبیا هرگز نیامده‌اند تا مردم را به سمت خود دعوت کنند، بلکه تنها به سوی الله دعوت می‌کنند، این نشست علمی در جمع طلاب مدرسه علمیه الزهراء(س) ساری برگزار شد و بر اساس تفسیر موضوعی قرآن کریم اثر آیت الله جوادی آملی بود.