قرص و داروهایی که سبب افسردگی می شوند

به گزارش صد آنلاین،بسیاری از مردم از این که عوارض جانبی برخی دارو‌های تجویزی می‌توانند سبب بروز علائم افسردگی شوند آگاهی ندارند، در حقیقت این دارو‌ها می‌توانند حتی علائم افسردگی را بدتر کنند حتی در افرادی که ممکن است مستعد ابتلا به افسردگی نباشند.

با توجه به این که افسردگی در بیمارانی که به یک بیماری زمینه‌ای مبتلا باشند بسیار رایج است، درصورت بروز علائم خلقی می‌توان دارو‌ها را مقصر این امر دانست.

برخی از دارو‌هایی که ممکن است سبب افسردگی شوند:

۱. مسدود کننده‌های بتا:

مسدود کننده‌های بتا معمولاً برای درمان فشار خون بالا تجویز می‌شوند، اگر چه ممکن است برای درمان میگرن، آنژین، ضربان قلب نامنظم و لرز نیز استفاده شوند. همچنین ممکن است به عنوان قطره چشمی در درمان گلوکوم تجویز شود.

این دارو‌ها با علائم افسردگی، چون مشکلات جنسی و خستگی همراه هستند. نمونه‌هایی از این نوع دارو شامل توپرول ایکس ال (متوپرولول) و ایندیرال (پروپرانولول) می‌باشند.

۲. کورتیکواستروئید ها:

این دارو‌ها اغلب برای معالجه بیماری التهابی مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید، نقرس و سندرم شوگرن و سایر شرایط پزشکی استفاده می‌شود. کورتیکواستروئید‌ها می‌توانند علائم روانپزشکی زیادی ایجاد کنند.

تصور می‌شود که کورتیکواستروئید‌ها بر سروتونین (هورمونی که توسط مغز تولید می‌شود و تصور می‌شود در تنظیم خلقی دخیل است) تاثیر می‌گذارند. نمونه‌هایی از این نوع دارو‌ها شامل کورتیزون، پردنیزون، متیل پردنیزولون و تریامسینولون می‌باشد.

۳. بنزودیازپین ها:

این دارو‌ها معمولاً در درمان اضطراب، بی خوابی و شل کنندگی عضلات تجویز می‌شود. در شرایط خاص، این دارو ممکن است سبب بروز علائم افسردگی شود. نمونه بارز بنزودیازپین‌ها شامل زاناکس (آلپرازولام)، رستوریل (تمازپام) و والیوم (دیازپام) است.

۴. داروی پارکینسون:

دارو‌های مورد استفاده در معالجه بیماری پارکینسون روی هورمونی در مغز بنام دوپامین تأثیر می‌گذارد. تصور می‌شود ناهنجاری‌های این انتقال دهنده عصبی با افسردگی همراه است. دانشمندان بر این باورند که وقتی این دارو‌ها باعث بالا رفتن دوپامین به مدت طولانی می‌شوند، ممکن است بر خلق و خوی فرد نیز تأثیر بگذارد.

سایر دارو‌های متداول که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد شامل آتامت و سینمت (کاربیدوپا / لوودوپا)، سینمت (کاربیدوپا، میراپکس (پرامیپکسول) و ریکوئیپ (روپینیرول) می‌شود.

این دارو‌ها شامل دارو‌های هورمونی پیشگیری از بارداری و همچنین درمان جایگزینی استروژن برای علائم یائسگی است. تغییرات سطح هورمون در زنان غالباً با علائم افسردگی همراه است، اگر چه چگونگی وقوع این تعامل کاملاً مشخص نیست. براساس تحقیقات، بعید است که داروی پیشگیری از بارداری (پروژستین) باعث علائم افسردگی شود.

۶. محرک ها:

ممکن است دارو‌های تحریک کننده برای درمان خواب آلودگی روزانه همراه با شرایطی مثل نارسایی خون تجویز شود و همچنین ممکن است از آن‌ها در معالجه اختلال کمبود توجه بیش فعالی استفاده شود.

ریتالین (متیل فنیدات) و پروویگل (مودافینیل) نمونه‌هایی از این نوع دارو هستند.

۷. دارو‌های ضد تشنج:

این دارو‌ها برای معالجه تشنج تجویز می‌شوند. اگرچه ممکن است در معالجه سایر شرایط مانند اختلال دو قطبی و درد نوروپاتیک نیز مورد استفاده قرار گیرد.

از آن جا که آن‌ها بر روی مواد شیمیایی موجود در مغز تأثیر می‌گذارند همچنین گفته می‌شود مسئول تنظیم رفتار‌های خلقی نیز هستند، اما بعضی اوقات می‌توانند باعث افسردگی شوند.

برخی از نمونه‌های این نوع دارو‌ها که همراه علائم افسردگی هستند عبارتند از:تگرتول (کاربامازپین)، توپامکس (توپیرامات)، نورونتین (گاباپنتین)، باربیتورات‌ها و سابریل (ویگاباترین).

۸. مهار کننده‌های پمپ پروتون و مسدود کننده H۲:

این دارو‌ها معمولاً برای معالجه بیماری ریفلاکس معده (GERD) تجویز می‌شوند و گاه به دلایلی که مشخص نیست با افسردگی همراه هستند. / نمناک