بازدید:۱۸۲
سفرکردن می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین تفریحات باشد؛ اما برای کسانی که دچار بیماری مزمنی هستند سفرکردن می‌تواند سخت و چالش‌برانگیز باشد و به برنامه‌ریزی و آمادگی نیاز است. شما چه دیابت داشته باشید و چه آسم، آرتریت و یا هر بیماری مزمن دیگری، باید اقداماتی انجام دهید تا سلامتی خود را طی سفر حفظ کنید.
به گزارش صد آنلاین؛ سفرکردن هر چقدر که هم که هیجان‌انگیز باشد حتی برای کسانی که کاملاً سالم هستند نیز می‌تواند از نظر فیزیکی و ذهنی خستگی‌هایی داشته باشد. برای کسانی که بیماری مزمنی دارند، غیرقابل‌پیش‌بینی بودن یک محیط جدید، به‌هم‌خوردن نظم و روتین و پتانسیلی که از جهت موقعیت‌های پزشکی اورژانسی وجود دارد همگی می‌توانند استرس برانگیز و نگران‌کننده باشند. به همین دلیل سفرکردن برای این افراد نیازمند یک سری پیش‌بینی‌هاست تا بیماری مزمن به‌خوبی مدیریت شود.
اهمیت برنامه‌ریزی‌های قبل از سفر
برنامه‌ریزی‌کردن از قبل از سفر حتی می‌تواند تعیین کند که یک سفر لذت‌بخش داشته باشید یا یک سفر استرس برانگیز. چه از جهت مدیریت دارویی و چه از جهت اطلاع داشتن از امکانات پزشکی در مقصد، هر چه بیشتر آماده باشید، نگرانی‌های کمتری خواهید داشت. آمادگی داشتن کمکتان می‌کند هر مشکلی که طی سفر برایتان پیش آمد را بهتر مدیریت کنید و زیاد درگیرش نشوید.
پیش از سفر با پزشک خود مشورت کنید
پیش از سفر حتماً ملاقاتی با پزشک خود داشته باشید. پزشک می‌تواند وضعیت فعلی سلامت شما را ارزیابی کرده و این اطمینان را به شما بدهد که می‌توانید به مسافرت بروید و توصیه‌های لازم را به شما خواهد کرد. شما هم می‌توانید در این دیدار هر سؤالی دارید از پزشکتان بپرسید.
از پزشکتان بخواهید شرح وضعیتی از بیماری‌تان، هر دارویی که مصرف می‌کنید و برنامه درمانی‌تان بنویسد. اگر در طول سفر اتفاقی بیفتد که نیاز به اقدام پزشکی داشته باشید قطعاً این نامه پزشکی خیلی ارزشمند و کارآمد خواهد بود.
از جهت دارویی کاملاً مجهز باشید
تمام داروهای مصرفی خود را شارژ کنید. از باکس یادآور قرص استفاده کنید. این ابزار ساده اما بسیار کارآمد است، خصوصاً اگر به‌هم‌ریختگی روتین همیشگی در سفر باعث شود عادت‌های دارویی خود را فراموش کنید. روی موبایلتان یادآور یا اپلیکیشن یادآور نصب کنید تا زمان مصرف داروها را به شما یادآوری نماید و هیچ دوزی را فراموش نکنید.
همیشه برای سفر داروی اضافی با خود داشته باشید و همه را یک جا نگذارید. شاید مجبور شوید طولانی‌تری در سفر بمانید، شاید چمدان‌هایتان را گم کنید یا هر شرایط پیش‌بینی‌نشده‌ی دیگری اتفاق بیفتد.
وسایل لازم برای کنترل بیماری خود را نیز همراه داشته باشید
علاوه بر داروها شما باید وسایلی مانند نمایشگر قند خون، اسپری‌های استنشاقی یا هر وسیله‌ای برای کنترل درد را نیز همراه داشته باشید. اگر وسیله‌ی مورد نظر با باتری یا شارژر کار می‌کند مجهز باشید.
از نظر پوشاک مجهز باشید
وضعیت آب‌وهوایی مقصد را چک کنید و متناسب با آن پوشاک همراه خود ببرید. برای کسانی که دچار بیماری‌هایی مانند آرتریت یا فیبرومیالژیا هستند، لباس راحت و قابل‌تنفس و کفش‌های راحت می‌توانند تفاوت بزرگی در احساس راحتی در سفر ایجاد کنند. بهتر است جوراب واریس نیز همراهتان باشد تا گردش خون بهتری طی مسیر داشته باشید.
امکانات پزشکی مقصدتان را چک کنید
پیش از سفر حتماً در مورد بیمارستان‌ها و داروخانه‌های مقصد مورد نظرتان یا محل اقامتتان اطلاعاتی به دست بیاورید تا اگر مورد اورژانسی پیش آمد دچار استرس نشوید.
برای بدترین سناریو آماده باشید
منظور این نیست که نسبت به سفر بدبین باشید و حتماً اتفاق بدی می‌افتد، بلکه آماده‌بودن برای یک وضعیت اورژانسی می‌تواند جلوی استرس و آشفتگی شما را بگیرد. به‌طورکلی برای این موارد آماده باشید:
از پزشکتان بخواهید شرح وضعیتی از بیماری‌تان، هر دارویی که مصرف می‌کنید و برنامه درمانی‌تان بنویسد. اگر در طول سفر اتفاقی بیفتد که نیاز به اقدام پزشکی داشته باشید قطعاً این نامه پزشکی خیلی ارزشمند و کارآمد خواهد بود.
اگر حالتان بد شود چه باید بکنید؟
. اگر مثلاً دستگاه تست قند خونتان خراب شود چه باید بکنید؟
همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. به‌جای اینکه ریسک کنید، قدم‌های کوچکی برای مراقبت از خود بردارید. اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید در مکان‌های عمومی ماسک بزنید و دستمال یا اسپری ضدعفونی‌کننده همراه خود داشته باشید. اگر به‌راحتی خسته می‌شوید طی سفر جوری برنامه‌ریزی کنید که فرصت استراحت‌های کوتاه داشته باشید.
توصیه‌هایی برای افرادی که دیابت دارند
. مقداری کربوهیدرات سریع‌الاثر مثل قرص گلوکز یا آب‌نبات ژله‌ای برای مواقعی که افت قند خون اتفاق می‌افتد همراه خود داشته باشید.
. انسولین و نوارهای تست گلوکز باید در دمای کمتر از ۳۰ درجه نگهداری شوند. در دماهای بالاتر می‌توانید از کیف‌های مخصوص تجهیزات دیابت استفاده کنید.
. اگر به منطقه‌ای گرم سفر می‌کنید، یادتان باشد که گرما می‌تواند به انسولین آسیب بزند و جلوی عملکرد درست آن را بگیرد. انسولینِ آسیب‌دیده از گرما می‌تواند به رنگ قهوه‌ای درآید و شاید کدر شود. از چنین انسولینی استفاده نکنید.
. انسولین در دمای پایین هم می‌تواند یخ بزند؛ اما دیگر قابل‌استفاده نیست؛ بنابراین اگر به منطقه آب‌وهوایی سرد سفر می‌کنید انسولین را در دمای اتاق نگه دارید.
. دمای هوا بر دقت نتایج تست گلوکز نیز اثر می‌گذارد. پیش از سفر در این مورد توصیه‌های لازم را از پزشک خود بگیرید.
. حواستان به چک‌کردن قند خونتان باشد. سفرکردن می‌تواند در نظم روتین اختلال ایجاد کند. شب دیروقت غذاخوردن، پیاده‌روی‌های زیاد در روز یا تغییر ساعات خواب و بیداری می‌توانند بر سطح قند خونتان اثر بگذارند.
. خورشید و باران و حشرات می‌توانند تهدیدی برای شما باشند. دیابت باعث می‌شود زخم‌ها به‌کندی خوب شوند. اگر قرار است در فضاهای باز باشید حتماً ضدآفتاب بزنید و از اسپری‌های مخصوص دورکردن حشرات استفاده کنید.
توصیه‌هایی برای افرادی که مشکل فشارخون بالا دارند
اگر فشارخون بالا دارید ممکن است سفر با هواپیما ناراحتی‌هایی حین پرواز برایتان ایجاد کند، مثلاً گوش‌درد. ضمناً ممکن است حین پرواز فشارخونتان بالا برود؛ اما این اتفاق طبیعی است.
داخل کابین هواپیما اکسیژن کمتری وجود دارد و اکسیژن کمتر در خون می‌تواند منجر به افزایش فشارخون شود. اگر در حال حاضر فشارخونتان بالاست، پس در معرض ابتلا به نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونری و دیگر عوارض هستید؛ اما به این معنی نیست که نمی‌توانید با هواپیما سفر کنید. از خوردن غذای پرنمک پرهیز کنید و داروی فشار خونتان را در کیف‌دستی‌تان بگذارید، نه در چمدان.
ترومبوز ورید عمقی زمانی رخ می‌دهد که لخته خونی در پا تشکیل می‌شود. این لخته خون می‌تواند از جای خود حرکت کرده و به سمت مغز، ریه یا قلب برود. پرواز شما را در معرض ابتلا به ترومبوز ورید عمقی قرار می‌دهد؛ زیرا حرکت خاصی حین پرواز ندارید.
اما می‌توانید برای کمک به گردش خون کارهایی بکنید. مثلاً جوراب واریس بپوشید، لباستان راحت و آزاد باشد، پاها را مرتباً خم‌وراست کنید، عضلات ساق پا را ماساژ بدهید و از جایتان بلند شوید و در راهرو هواپیما قدم بزنید.
حین پرواز ممکن است دچار گوش‌درد شوید یا شنوایی خود را موقتاً از دست بدهید که دلیل آن تغییر ارتفاع سریع است. سعی کنید آب دهان خود را مرتباً قورت بدهید تا فشار داخل گوشتان تعدیل شود، آدامس بجوید یا آب‌نبات سخت بمکید، خمیازه بکشید و آب بنوشید.
چک‌لیست سفر
. کارت ملی / پاسپورت
. کارت بیمه
. داروهای تجویزی یا یک لیست از داروهایتان
. نامه‌ای از پزشکتان با شرح وضعیت بیماری‌تان
. هر نتیجه‌ی تستی که فکر می‌کنید مهم است
. یک دستگاه فشارسنج
. اکسیژن درصورتی‌که دچار فشارخون ریوی بالا هستید
. جوراب واریس
. داروی مخصوص هواپیمازدگی یا ماشین‌زدگی
. میان‌وعده‌ای سالم با آب آشامیدنی
منبع: تبیان
