يکشنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۳
شهید «صیدرحمان بهرامیان» در سال ۱۳۴۸ در شهرستان خرم‌آباد متولد شد. پس از گذراندن دوره راهنمایی و آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت و سرانجام در تاریخ بیست و هفتم آذرماه ۱۳۶۶ در دارخوئین به شهادت رسید.
وصیت‌نامه شهید:
یا‌ای‌ها الذین آمنو استعینوا بالصبر و الصلوه و ان الله مع الصابرین و لا تقولو المن یقبل اموات بل احیا و لکن لا تشعرون فیقتل فی سبیل الله‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید از مقاومت و پاسداری در راه سختی‌ها و ناملایمت‌ها در جنگ با دشمن خدا و امت و پیوند با خدا (نماز) کمک بگیرید و بدانید که خداوند تبارک و تعالی با مقاومت‌کنندگان و صابران است. به کسانی که در راه خدا کشته شوند مرده نگوئید بلکه زنده‌اند.
پس از عرض سلام با دلی پر از اندوه و البته با محبت خداوند و قلبی سرشار از عشق به معبود و بدون ریا و غرور به شما عزیزان از این فاصله دور سلام و درود می‌فرستم و از ایزد یکتا سلامتی شما عزیزان را می‌خواهم و چشم به راه پیروزی اسلام بر کفر جهانی هستم. شکیبایی شما را در تمام مراحل زندگی خواهانم و امیدوارم که محبت شما به رزمندگان و سایر قوای نظامی و انتظامی همراه با دعا و نیایش باشد و هر قدمی که برمی‌دارید برای خدا و خشنودی امام زمان (عج) باشد. هر نفسی که می‌کشید سپاس خدا گوئید و از او یاری خواهید.
مادر، برادران و خواهرانم اکنون که دارم این قلم را به روی کاغذ می‌لغزانم چیزی جز عشق به شهادت به‌سوی او نیست و زبانم گویای مطالب زندگی در آن دنیا نمی‌باشد. ما در این دنیا فقط یک مهمان بیش نیستیم که باید این چند روزه عمر فانی را برای خشنودی الله به پایان برساند. پس چه بهتر که در جوانی با ریختن خونم به آسایش برسم. اگر خون من در راه خداوند بزرگ ریخته شود چه از این بهتر که خداوند مرا لایق شهادت دانسته است.
ببخشید که بخشش شما روحم را شاد و روانم را آسایش می‌دهد. شما را به خدا مرا در این راه که همان راه الله است یاری دهید که یاری شما همان دعا و نیایش به جان رزمندگان است.
مادرم‌ای نوازشگر گواهی،ای فرشته روح‌بخش من، مرا حلال کن و اگر اشتباهی کردم که کردم برای خدا هم که شده ببخش که بخشش تو مرا در آن دنیا و در جمع شهدا سرافرازتر می‌کند. از زحماتی که از دوران طفولیت تا به‌حال کشیده‌اید از شما بسیار سپاسگزارم. مادر هنوز لذت تو در دل من طنین‌افکن است. هنوز دست نوازشگر تو مرا غرق در شادی می‌کند. مرا ببخش مادر.
خواهرانم و برادرانم‌ای عزیزان مرا حلال کنید و ببخشید و اشتباه مرا ببخشید و برای من گریه و زاری نکنید این روز شادی روح من در آن دنیا می‌باشد. برای من به‌جای گریه و شیوه دعا و نماز و نیایش شما مساوی با نوازش روح من است.
در برابر صدام و صدامیان و قابیل و قابیلیان سر تسلیم فرود نیاورید، زیرا که ذلت و خواری از حسین (ع) و حسینیان دور است و خواری و ذلت از آن قابیلیان است.
انتهای پیام/