واحدبخش رئیسی رئیس شورای روستای پوتاپ با تایید این خبر به شرق توضیح داد که این حادثه به دنبال فقدان مدرسه مقطع متوسطه در روستا، اجبار بچهها برای طی کردن مسیری 9 کیلومتری در جادهای خطرناک و غیراستاندارد و عدم توانایی خانواده برای تامین هزینه سرویس مدرسه رخ داده است. درباره این حادثه به «شرق» میگوید: «روز چهارشنبه این سه خواهر و برادر سوار بر موتور راهی مدرسه میشوند که در مسیر با یک موتور دیگر تصادف میکنند. گلی و شکیب فوت میکنند و برادر دیگرشان نادر هم در حال حاضر در بیمارستان است و در چند نقطه دچار شکستگی شدید شده است.»
حقیقت آن است که دانشآموزان این مناطق در خطرناکترین شرایط ممکن مسیر تحصیل را طی میکنند. آنها هرروز در جادههای خطرناک و غیراستاندارد، سفری کوچک را تا رسیدن به مدرسه و برعکس پشت سر میگذارند، جادههایی که ایمنی بسیار کمی دارند، به قول مسئولان این روستاها جادههایشان زیرساخت ندارد، آسفالتشان شکسته و خراب است یا اینکه اساسا مسیر آسفالتی در کار نیست.
لاشه ماشینهای حادثهدیده اعم از سبک و سنگین در گوشه و کنار این جادهها کم نیستند. والدین هر روز با چشمانی نگران منتظر بازگشت سلامت فرزندانشان به خانه هستند تا یک روز تحصیلی بالقوه خطرناک دیگر به پایان برسد. نه وزارت راه فکری به حال این جادههای ایمن میکند نه آموزش و پرورش فکری برای ادامه تحصیل این کودکان در امنیت کامل.
در این مناطق سرویسهای مدرسه هم امن نیستند. معمولا این سرویسها وانتهایی هستند که تعداد کثیری دانشآموز را در خود جای میدهند، تعدادی بیش از ظرفیت خودرو. راننده چارهای ندارد که در چنین وضعیتی در جادههای غیراستاندارد رانندگی کند و برای جان به سلامت بردن خود و مسافرانش دعا کند./ شرق