به گزارش صدآنلاین، انسانها هر زمان که کار خیری انجام میدهند، با تمام وجود امیدوارند که خدای متعال به آنها اجر و پاداش بدهد. این امید، بخشی از طبیعت رابطه انسان با خداوند است که بر اساس لطف و رحمت او بنا شده است.
ایمن دیدن خود از خشم خدا در هنگام گناه
در مقابل، وقتی انسان مرتکب گناه میشود، خود را از خشم خدا ایمن میبیند و این احساس ایمنی، او را به انجام گناهان بزرگتر سوق میدهد. این تناقض رفتاری نشاندهنده ضعف در باور قلبی به عدالت الهی و عواقب اعمال است.
حضرت آیتالله خامنهای این نکته را یادآوری میکنند که چنین رفتاری ناشی از این است که انسان نسبت به خداوند، مولای کریم، بزرگوار و بخشنده، دیدگاهی یکجانبه دارد. انسانها رحمت و بخشندگی خداوند را میبینند، اما خشم و عدالت او را نادیده میگیرند. این نادیده گرفتن، موجب میشود افراد بدون در نظر گرفتن عواقب گناه، دست به کارهای ناشایست بزنند؛ مانند دروغ، غیبت و دیگر رفتارهای نادرست.
حضرت آیتالله خامنهای تأکید میکنند که همانطور که انسان در انتظار لطف و رحمت خداوند برای کارهای خوب است، باید از خشم و عدالت او نیز در برابر اعمال ناپسند بیم داشته باشد. این توازن میان امید به رحمت الهی و ترس از خشم او، انسان را از گناه دور نگه میدارد و رابطهای متعادل و آگاهانه با خداوند ایجاد میکند.