پنجشنبه ۲۰ دی ۱۴۰۳
بازدید:۶۸۲
یقین و ایمان دو مفهوم مرتبط اما متفاوت در باورهای دینی هستند که هر یک جایگاه و معنای خاص خود را دارند.به گزارش صدآنلاین، استاد شیخ حسین انصاریان در پاسخ به پرسشی در این زمینه توضیح داد: یقین به معنای باور صددرصدی است که هیچ شک و تردیدی در آن راه ندارد. کسی که به یقین می‌رسد، حقیقت را به طور کامل درک می‌کند و هیچ احتمالی برای خلاف آن نمی‌دهد. از سوی دیگر، ایمان در برابر کفر تعریف می‌شود و حالتی قلبی است که پس از شناخت خداوند در دل انسان پدیدار می‌گردد.
می‌توان یقین را مرتبه‌ای بالاتر از ایمان دانست؛ جایی که دیگر هیچ تردیدی باقی نمی‌ماند. در روایات دینی نیز به این موضوع اشاره شده است که اکثر انسان‌ها از یقین بهره کمتری دارند. قرآن کریم درجات مختلفی از یقین را معرفی می‌کند که شامل موارد زیر است:
- علم‌الیقین: آگاهی نظری از حقیقت، مانند اطلاع از وجود آتش.
- عین‌الیقین: مشاهده مستقیم حقیقت، مانند دیدن آتش.
- حق‌الیقین: لمس و تجربه عملی حقیقت، مانند احساس گرمای آتش.
این سه مرحله نشان‌دهنده عمق و شدت درک انسان از حقیقت‌اند که از آگاهی نظری شروع شده و به تجربه کامل می‌رسد. یقین در بالاترین سطح خود، اطمینانی کامل و استوار است که هیچ تردیدی در آن وجود ندارد.