جمعه ۰۷ دی ۱۴۰۳
پس از کنار گذاشته شدن از لیست تیم پرسپولیس در مسابقه با گل‌گهر و نیمکت‌نشینی مطلق برابر مس سونگون و الریان، سروش رفیعی بار دیگر در ترکیب اصلی سرخپوشان برابر الشرطه عراق غایب بود و این موضوع، شائبه‌های درگیری این بازیکن با کادر فنی و کنار گذاشته شدن او از ترکیب به دلایل غیرفنی را تقویت می‌کرد، آن هم درست در شرایطی که پرسپولیس از حیث خلق موقعیت و ایجاد خطر روی دروازه رقبا، شرایط خوبی ندارد و کیفیت عملکرد تیم درون زمین، مورد انتقاد هواداران و رسانه‌ها قرار گرفته است.
با این حال دوره ممنوعیت حضور سروش در زمین در دقیقه۶۰ دیدار با الشرطه عراق به پایان رسید و او با حضور در زمین به جای میلاد محمدی، در قلب خط میانی تیم قرار گرفت. حضور سروش رفیعی در زمین، ارتباط بین عقب و جلوی زمین پرسپولیس را افزایش داد و با بیشتر شدن خلاقیت بین بازیکنان حاضر در زمین، ایجاد موقعیت در تیم نیز رشد قابل‌توجهی داشت تا سروش حتی در فصل نه‌چندان موفق خود، ثابت کند که یکی از مهره‌های تأثیرگذار و مهم تیم پرسپولیس است.
نکته عجیب در خصوص رفیعی اما واکنش گاریدو به عملکرد او در زمین مقابل الشرطه بود. گاریدو رفیعی را کاپیتانی توصیف کرد که به عنوان یک رهبر وارد زمین شده و شرایط را تغییر داده است و این موضوع تناقض جالبی با اخبار منتشر شده از پرسپولیس طی هفته‌های اخیر دارد.
اگر رفیعی یک کاپیتان و رهبر است، سؤال اینجاست چرا به او در بازی حساس و حیاتی مقابل الریان فرصت نرسید؟ اگر او در برنامه‌های تاکتیکی تیم جایی ندارد، پس چطور سرمربی به این شکل از او در پایان بازی تمجید می‌کند؟ تمام این صحبت‌ها، می‌تواند مهر تأییدی بر نیمکت‌نشینی غیرفنی سروش رفیعی در پرسپولیس باشد؛ تصمیمی که پرسپولیس بابت آن در بازی قبلی آسیایی هزینه داد.
انتهای پیام/888809