لک صورت و ناخن نشانه کمبود ویتامین است ؟

به گزارش صدآنلاین کمبود ویتامین می تواند ظاهر پوست شما را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد، مانند ایجاد لکه های سفید. بیایید ببینیم که چگونه کمبود ویتامین های مختلف می تواند باعث ایجاد لکه روی پوست شود و اگر با این مشکل پوستی مواجه هستید، گزینه های درمانی را بررسی کنیم.

اگر رژیم غذایی شما حاوی ویتامین ها و مواد معدنی کافی نباشد، می تواند منجر به ایجاد ضایعات پوستی و سایر مشکلات شود. مقادیر ناکافی ویتامین های زیر می تواند باعث ایجاد لکه های سفید یا لکه های روی پوست شود که حتی برطرف کردن آن با بهترین کرم های صورت هم کار سختی است.

ویتامین B-9 یا اسید فولیک

ویتامین B-9 که فولات یا اسید فولیک نیز نامیده می شود، یک ماده مغذی مهم برای پوست و بدن شما است. فولات به تولید گلبول های قرمز خون کمک می کند و همچنین باعث رشد سلول های سالم پوست می شود. از دست دادن رنگدانه در پوست شما می تواند در صورت کمبود فولات رخ دهد و همچنین خطر کم خونی ناشی از کمبود فولات را افزایش می دهد که منجر به رنگ پریدگی پوست می شود.

از آنجایی که فولات در انواع غذاها یافت می شود، افزایش مصرف آن آسان است. سبزیجات با برگ های تیره، آب میوه های غنی شده، غلات کامل، لوبیا و تخمه آفتابگردان منابع خوبی از فولات هستند. همواره توصیه ما این است که برای حفظ سلامت پوست تنها به دنبال بهترین محصولات زیبایی نباشید و به رژیم غذایی خود هم توجه داشته باشید.

ویتامین B-12

کمبود ویتامین B-12 می تواند خود را به صورت لکه های سفید یا لکه های روی پوست نشان دهد. از آنجایی که ویتامین B-12 نیز برای تولید هموگلوبین در گلبول های قرمز ضروری است، ممکن است در معرض خطر کم خونی خطرناک نیز باشید، وضعیتی که باعث رنگ پریدگی پوست، تب و کاهش وزن می شود.

ویتامین B-12 عمدتاً در تخم مرغ و محصولات حیوانی مانند گوشت یافت می شود. اگر گیاهخوار هستید و از رژیم غذایی عمدتاً گیاهی پیروی می کنید، ممکن است با کمبود ویتامین B-12 مواجه شوید. با پزشک خود در مورد مصرف مکمل های B-12 برای کاهش خطر از دست دادن رنگدانه های پوست و کم خونی صحبت کنید.

ویتامین سی

ویتامین C یک ویتامین مهم است که با تشویق تولید کلاژن از سلامت پوست حمایت می کند و یک آنتی اکسیدان است که با آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد مبارزه می کند. رنگدانه های پوست نیز تحت تأثیر سطوح پایین ویتامین C قرار می گیرند و در نتیجه رنگ پریدگی ایجاد می شود.

خوشبختانه، بسیاری از غذاها سرشار از ویتامین C هستند، از جمله پرتقال و سایر مرکبات، طالبی، فلفل دلمه ای، توت فرنگی و کلم بروکلی.

ویتامین دی

سطوح ویتامین D در بدن شما تحت تأثیر رنگدانه پوست شما قرار دارد. ملانین رنگدانه ای است که به پوست شما رنگ می دهد و توسط سلول هایی به نام ملانوسیت تولید می شود. ملانوسیت ها وقتی در معرض نور مستقیم خورشید قرار می گیرید به سنتز ویتامین D کمک می کنند.

اگر رنگ پوست تیره‌تری دارید، نسبت به افرادی که رنگ پوست روشن‌تری دارند به نور خورشید بیشتری نیاز دارید تا از کمبود ویتامین D جلوگیری کنید.

ویتامین D علاوه بر قرار گرفتن در معرض آفتاب کافی، در غلات و شیر غنی شده نیز یافت می شود. با متخصص پوست خود صحبت کنید که چگونه می توانید در طول مسیر به اندازه کافی در معرض نور خورشید قرار بگیرید تا نیاز بدن خود به ویتامین D را بدون آسیب رساندن به پوست خود تامین کنید.

آیا کمبود ویتامین قابل درمان است؟

اگر فکر می کنید که کمبود ویتامین دارید، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید. بسیاری از کمبودهای ویتامین را می‌توان با افزایش مصرف ویتامین‌ها و مواد مغذی کلیدی و احتمالاً مکمل‌ها در رژیم غذایی برطرف کرد، اما این مسائل باید با پزشک متخصص در میان گذاشته شود.

چگونه بفهمیم که آیا کمبود ویتامین B دارید؟

بهترین راه برای اطلاع از کمبود ویتامین B، آزمایش خون است که می تواند به شما بگوید که آیا کمبود دارید یا نه و اگر دارید، میزان کمبود چقدر شدید است. اگر وگان، گیاهخوار هستید، یا رژیم غذایی شدیداً گیاهی دارید، باید سطح خود را به طور منظم تری بررسی کنید، زیرا ویتامین های B عمدتاً در محصولات حیوانی یافت می شوند.

با این اوصاف، علائمی وجود دارد که می تواند نشان دهنده کمبود ویتامین B باشد و شما را وادار کند تا برای معاینه خون با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. ریچاردز می گوید: «خستگی یکی از واضح ترین و اولین نشانه های کمبود ویتامین B است. سایر علائم کمبود ویتامین B عبارتند از:

• تپش قلب
• رنگ پریدگی غیرمعمول پوست
• از دست دادن اشتها
• سردرد
• وزوز گوش
• تنگی نفس