به گزارش خبرنگار ایلنا، یوسوکه اوکودا-کارگردان «گلهای دیگری» درباره حضورش در جشنواره فیلم فجر بیان کرد: من ژاپنی هستم، چینی نیستم و فیلم ایرانی دوست دارم و خوشحالم که در کشور شما هستم. کیارستمی، مجید مجیدی و اصغر فرهادی از فیلمسازانی ایرانی هستند که به آثارشان علاقه دارم.
جایشانکار آریار کارگردان فیلم «شیواما» دیگری بود که در این نشست حضور داشت گفت: از دعوت به این جشنواره تشکر می کنم. من تجربه طولانی مدتی از دیدن فیلمهای ایرانی دارم و می توانم از عباس کیارستمی و خانه دوست کجاست نام ببرم. فیلمی که من کارگردانی کردم ته مایه هایی از مستند در خودش جای داد. آن طور که از فیلم کیارستمی متوجه شدم ته مایههای مستند در فیلمهایش بوده که من سعی کردم این موضوع را از این کارگردان اقتباس کنم. قبل از اینکه اینجا باشم از جغرافیا و مردم ایرانی از طریق فیلم های ایرانی آشنا بودم و بعد از حضورم در ایران ترافیک و مردم ایران همه آن چه که در فیلمها دیده بودم را برایم تداعی میکرد.
او درباره نقطه قوت فیلم های ایرانی، توضیح داد: طبیعت انسانی و ارتباط بین انسان ها در فیلم های ایرانی قایل مشاهده است مثل فیلم بچه های آسمان و رابطه ای که برادر با خواهر دارد. این مدل رابطه ها نشان دهنده طبیعت انسانی است که در فیلم های ایرانی مشهود و بارز است.
واسیلیوس استاوروپولوس تهیه کننده فیلم «شرافت» نیز اظهار داشت: کارگردان فیلم هم دوست داشت در این جشنواره حضور داشته باشد اما به دلیل مشکلاتی که داشت متاسفانه نتوانست حاضر شود. اعتباری که جشنواره بین المللی فیلم فجر دارد برای من قابل احترام و دارای اهمیت است. دنیای واقعی دنیای مورد علاقه من است و اصغر فرهادی هم این نگاه را در آثارش دارد. اصغر فرهادی و مجید مجیدی از فیلمسازان ایرانی هستند که میشناسم.
در ادامه محیالدین مظفر کارگردان فیلم «اقبال» اظهار داشت: اکثر سینماگران تاجیک همه سینماگران ایرانی را میشناسند. من بیشتر کارگردانهای ایرانی را استاد معنوی خود میدانم. عباس کیارستمی، محسن مخملباف، مجید مجیدی، اصغر فرهادی و جعفر پناهی اساتید من هستند و این قانون نانوشتهای برای ما سینماگران تاجیک است. ما در ابتدای راهمان باید از سینماگران ایرانی تقلید کنیم.
وی افزود: من خیلی جستجو کردم و فیلمهای قبلی کیارستمی و مخملباف را خواستیم و به ما ندادند. حتما در تاجیکستان از این فیلمها استقبال خواهد شد.
ایوان بروتنیکف تهیهکننده فیلم (بدون ایوان دفنم نکن) اظهار داشت: قسمتی از فیلم من واقعی است، اگر فیلم را تماشا کرده باشید در انتهای فیلم عکسهایی از قهرمانان واقعی نشان دادهایم. این داستان و سوژهای که برای این فیلم هست، کاملا شناختهشده است و این سوژه از طرف یک کارگردان برای تهیهکنندگی پیشنهاد شد و برای اینکه بتوانیم این را به حالت فیلم در بیاوریم آن را کمی تغییر دادیم. سوژه فیلم واقعا وجود داشت اما قهرمان اصلی که خانم لوبف بود به این نتیجه رسید که به خاطر سینمایی این جهان نمیتواند دوام بیاورد. این ایده خیلی برای جذاب به نظر رسید و دلم میخواهد آن را نشان دهم، ایدهای که در عین سادگی گسترده است.
وی افزود: در زندگی واقعی آقای ایوان تابلویی با خود حمل میکرد که روی آن اسم فیلم نوشته شده بود. در زندگی واقعی استفان ۶ بار جان ایوان را نجات داد.
این تهیهکننده در ادامه گفت: من سینمای ایران را میشناسم اما اگر بخواهم به جزییات بگویم کارگردانهایی چون مخملباف و کیارستمی که بیشتر در فستیوالها بودند را میشناسم.
فیلمبردار فیلم «موهبت الهی» کاراش ژانیشف نیز اظهار داشت: قبل از هر چیز میخواستم از فستیوال فجر تشکر کنم، برای ما خیلی مهم بود که در فستیوال مهم فجر اثرمان را به نمایش بگذاریم. فیلم «موهبت الهی» برای من و دیگر اعضای گروه اولین فیلم بلندمان بود و یک ویژگی که فیلم ما داشت، بودجه کم آن بود، بودجهای که برای فیلم کوتاه بود و با مشکل مالی مواجه بودیم، پروسه فیلمبرداری ما سال ۲۰۱۹ تمام شد و چهار سال به دلیل مشکل مالی پروسه پس از تولیدمان به طول انجامید. به عنوان یک فیلمبردار فهمیدم که با بودجه و ظرفیت کم چگونه کار کنم.
محیالدین مظفر در پایان اظهار داشت: یکی از دردهای سینماگران تاجیک این است که ما آن امکاناتی که از فرهنگ خود داریم نمیتوانیم در سینما استفاده کنیم. برای ساختن برند فارسزبانها فیلمهای جهانی نساختیم. دلم میخواهد درباره رودکی دهها سریال ساخته شود، درباره تقدیر فردوسی فیلم شود و این آروزی ما است. برای ما سینماگران ایرانی پدران معنوی ما هستند و ما فیلمسازان ایرانی را برادران خود میدانیم. امروز که جنگ ایدئولوژی زیاد شده ما با استفاده از فرهنگ و زبان خود استفاده و حمایت کنیم.
انتهای پیام/