اگر این علائم را داشتید سریع به پزشک مراجعه کنید / ۷ نشانه خاموش نشت روده

به گزارش صد آنلاین، روده انسان به طور طبیعی متخلخل است و بر همین اساس است که بدن مواد مغذی را از طریق پوشش داخلی روده جذب می‌کند. اما در صورت آسیب پوشش داخلی روده این امکان برای مولکول‌های بزرگتر که به نام درشت مولکول یا ماکرومولکول شناخته می‌شوند، فراهم می‌شود تا از دستگاه گوارش فرار کرده و وارد جریان خون شوند.

آسیب دیواره روده و خروج ذرات غذایی بزرگتر از آن به نام سندرم روده نشت کننده شناخته می‌شود. ورود ذرات غذایی بزرگتر به جریان خون می‌تواند التهاب، نفخ، تغییرات در شرایط اجابت مزاج و خستگی را موجب شود. تشخیص سندرم روده نشت کننده می‌تواند دشوار باشد. در ادامه با برخی از نشانه‌های بالقوه ابتلا به این شرایط بیشتر آشنا می‌شویم.

با حساسیت غذایی دست و پنجه نرم می‌کنید

روده نشت کننده می‌تواند محرک التهاب باشد، اما همچنین می‌تواند به واسطه التهاب در روده شکل بگیرد. حساسیت‌های غذایی یکی از دلایل التهاب روده است. یکی از بهترین روش‌ها برای نزدیک‌تر شدن به تشخیص بیماری حذف مواد غذایی است که بیشترین احتمال مشکل آفرینی را دارند. در همین راستا، شش گزینه مورد توجه قرار می‌گیرند و از بیمار درخواست می‌شود دو تا سه هفته از مصرف آن‌ها پرهیز کند که شامل لبنیات، تخم مرغ، ذرت، گلوتن، مرکبات و سویا می‌شوند.

با عدم تحمل گلوتن مواجه هستید

در مورد نخست نیز به آن اشاره شد، اما گلوتن یکی از مهم‌ترین محرک‌ها برای روده نشت کننده است و شایستگی این را دارد به صورت جداگانه مورد بررسی قرار بگیرد. اگر پس از مصرف نان، پاستا، سریال، یا دیگر مواد غذایی حاوی گلوتن احساسی ناخوشایند در شما شکل می‌گیرد - ناراحتی دستگاه گوارش، نفخ، بی حالی - بدن شما ممکن است از توانایی کافی برای گوارش این پروتئین مشکل ساز برخوردار نباشد.

با درد مفاصل مواجه هستید

گاهی اوقات بیماران از یک درد مفاصل کلی شکایت می‌کنند. پزشک آزمایشاتی را در راستای بررسی ابتلا به آرتریت روماتوئید انجام می‌دهد و در صورت منفی بودن جواب ممکن است توجه پزشک به سمت روده نشت کننده جلب شود. درد مفاصل می‌تواند از نشانه‌های سندرم روده نشت کننده باشد. پژوهش‌ها نشان داده اند که این شرایط ممکن است ریشه در بیماری‌های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید داشته باشد.

با عملکرد ضعیف دستگاه گوارش مواجه هستید

غذا می‌خورید و دچار نفخ می‌شوید. یا ممکن است پس از مصرف مواد غذایی خاص نیاز فوری به استفاده از توالت را احساس کنید. ایجاد تغییر در شرایط اجابت مزاج می‌تواند به شکل یبوست نیز شکل بگیرد. همچنین، شما ممکن است از سوء هاضمه مزمن یا حالت تهوع رنج ببرید. این نشانه‌ها ممکن است برای سال‌ها شکل بگیرند و از بین بروند. مشکل از آنجا ناشی می‌شود که بیماران آن‌ها را نادیده گرفته و یاد می‌گیرند که چگونه با آن‌ها زندگی کنند.

با مشکلات پوستی مواجه هستید

در شرایطی که این پیوند همچنان اندکی مبهم باقی مانده است، اما بنابر نتایج پژوهشی که در سال ۲۰۱۱ در نشریه Gut Pathogens منتشر شد، امکان دارد روده نشت کننده یکی از دلایل ریشه‌ای پدیدار شدن آکنه در برخی بیماران باشد. در حقیقت، بیماران مبتلا به آکنه به برخی شاخص‌های التهابی روده نشت پذیر واکنش نشان می‌دهند. اگزما و سوریازیس از دیگر نشانه‌های پوستی هستند.

با سطوح بالای قند خون مواجه هستید

مطالعه انجام شده توسط پژوهشگران سوئدی در سال ۲۰۱۷ نشان داد که روده نشت کننده می‌تواند موجب التهاب در سراسر بدن شود و این شرایط می‌تواند مقاومت به انسولین را تحت تاثیر قرار دهد. از آنجایی که انسولین برای مدیریت قند خون حیاتی است، مقاومت به انسولین می‌تواند به افزایش قند خون منجر شود. این شرایط می‌تواند موجب انواع مختلف مشکلات سلامت شود. قند خون افزایش یافته به همراه فشار خون بالا و تری گلیسیرید بالا می‌تواند در نهایت افزایش خطر سندرم متابولیک، وضعیتی خطرناک که احتمال مواجهه با حمله قلبی، سکته مغزی و دیابت را افزایش می‌دهد، را به همراه داشته باشد.

در شناسایی مشکل ناتوان هستید

ممکن است به چند پزشک مراجعه کرده باشید و درمان‌های مختلف کمکی به بهبود شرایط شما نکرده و همچنان با درد مبارزه می‌کنید. بیماران ممکن است به پزشک خود مراجعه کنند و پس از انجام آزمایش‌ها در راستای بررسی انواع مختلف بیماری‌ها به آن‌ها گفته شود که جواب آزمایش‌ها عادی هستند. در این زمان است که ابتلا به سندرم روده نشت کننده باید مورد توجه قرار بگیرد.

آیا روده نشت کننده قابل درمان است؟

پاسخ مثبت است. نخستین گام حذف محرک بیماری است. سپس، بیماران مکمل گلوتامین دریافت می‌کنند. گلوتامین سوختی برای سلول‌های پوشش دهنده روده است و به احیا سلول‌ها کمک می‌کند. بافت روده از سرعت بالای بهبودی سود می‌برد. عامل کلیدی فراگیری چگونگی تامین نیاز‌های منحصر به فرد بدن است.

از محرک‌های دیگر می‌توان به قرص‌های مسکن مانند ایبوپروفن یا آسپرین و مصرف الکل اشاره کرد. زمان‌هایی که احساس ناخوشی می‌کنید را ردیابی کرده و ببینید آیا می‌توانید الگویی مشخص را شناسایی کنید. از این طریق می‌توانید به تشخیص سریع و حذف عوامل مشکل آفرین در مدت زمانی کوتاه‌تر کمک کنید.