به گزارش صد آنلاین ، دو ماه پس از این وعده، محمدرضا ظفرقندی اعلام میکند که «بخشی از مطالبات پرستاران در زمینه اضافهکاری پرداخت شده است.» اما آیا این اقدام میتواند امیدی برای جامعه پرستاری باشد؟ آیا از آمار سالانه ۲ هزار پرستار مهاجر کاسته خواهد شد؟ آیا ۵۰ هزار فارغالتحصیل جدید به بازار کار جذب میشوند؟ پرستارانی که به شغلهای دیگری مانند اسنپ روی آوردهاند، آیا به بیمارستانها برمیگردند؟
در حیاط هیات دولت، ظفرقندی میگوید که تحرکاتی برای رفع مطالبات پرستاران در جریان است و برخی از معوقهها پرداخت شده است. او همچنین از افزایش حقوق دستیاران و کارورزان پزشکی خبر میدهد، اما جامعه پرستاری همچنان در بلاتکلیفی به سر میبرد و احساس میکند که تحرکات کنونی فقط ۱۰ درصد از مطالبات آنها را شامل میشود.
محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستاری، میگوید که پرداختیها عمدتاً به معوقههای اضافهکاری اجباری مربوط میشود و هیچکدام از خواستههای اصلی پرستاران در حال حاضر محقق نشده است. او همچنین به معضل مهاجرت پرستاران اشاره میکند و میگوید: «۵۰ هزار پرستار در خانه ماندهاند.»
همچنین، موضوع سهمیهبندی رشتههای پزشکی نیز به چالشهای موجود افزوده است. در حالی که وزیر بهداشت وعده بررسی این موضوع را داده، تعداد زیادی از دانشآموزان ایرانی به دنبال تحصیل پزشکی در دانشگاههای غیرمجاز خارج از کشور هستند. این وضعیت نگرانکننده است و جامعه پرستاری به شدت به آینده خود امیدوار نیست.