Sadonline | صدآنلاین | اخبار روز ایران و جهان

بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: به قول میخاییل شیشکین، روشنفکر مخالف پوتین، ذهنیت دیکتاتورها این است که «اگر من از دنیا بروم، دنیا هم باید همراه من از بین برود.»

عیسی محمد حسینی در یادداشتی می نویسد: ماکلاکوف سیاستمدار لیبرال، روسیه را با خودرویی مقایسه کرد که توسط یک راننده دیوانه هدایت می‌شد. ماکلاکوف معتقد بود: مسافران می‌دانستند که دورنمای سیاست کشور چندان خوشایند نیست، اما هیچ‌کس جرات نداشت، فرمان را از ترس اینکه تصادف کند، بگیرد.

ابوالفضل خرم روز در یادداشتی به بررسی ظهور چین به عنوان یک قدرت جهانی می پردازد و به فراز و فرودهای آن از زمان مائو تسه تونگ تا عصر حاضر یعنی جهش اقتصادی چین را مورد وتجزیه و تحلیل قرار می دهد.

صد آنلاین | غفور کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مروری اجمالی بر جهت گیری سیاست خارجی چین نشان می دهد که از سال ۱۹۴۹ تا به امروز چین از سیاست اتحاد، به سیاست عدم تعهد و از سیاست عدم تعهد به سیاست انعقاد توافق نامه مشارکت با سایر کشورها تغییر سمت داده است. در طول جنگ سرد، چین ابتدا با شوروی قرارداد اتحاد رسمی و سپس با ایالات متحده پیمان شبه اتحاد منعقد کرد، پس از این چین به صورت رسمی و با اعلام دنگ شیائوپینگ رسماً سیاست عدم تعهد را در پیش گرفت. پس از اینکه شی جین پینگ در سال ۲۰۱۲ رهبری چین را به عهده گرفت سیاست عدم تعهد کماکان حفظ شد لکن با حفظ راهبرد پیشین، در سال ۲۰۱۴ به وزارت امور خارجه دستور داد در پی ساخت یک شبکه جهانی مشارکت باشد. در حالی که دیپلماسی مشارکت چین در ابتدا بر قدرت های بزرگ و همسایگان منطقه ای متمرکز شده بود، تمرکز جغرافیایی آن از قرن بیست و یکم به طرز چشم گیری گسترش یافته و کشورها و اتحادیه ها و مناطق دیگر را نیز در برگرفته است.