يکشنبه ۰۴ آذر ۱۴۰۳
یواخیم سرمربی وقت تیم ملی آلمان در جام جهانی 2014، 10 سال بعد از پیروزی شگفت انگیز 7-1 تیمش مقابل برزیل در مقاله‌ای در سایت DFB نوشت: «گاهی در یک بازی همه چیز درست پیش می‌رود و گاهی اوقات نه.
همه چیز در آن بازی درست پیش رفت. آن پیروزی 1-7 بدون پیاده‌روی در کنار دریا احتمالاً اتفاق نمی‌افتاد.» در آنجا، در ساحل مقابل کامپو باهیا، اورس زیگنتالر، مربی سوئیسی و دستیار لو، یافته‌های خود را در مورد برزیل، پس از مشاهده بازی یک‌چهارم نهایی برزیل مقابل کلمبیا (2-1) ارائه کرد: «اورس بعد از آن بازی گفت، برزیل در دفاع «به طرز وحشتناکی بد» است.
او اجازه نداد سؤالات مکرر من او را از این ارزیابی منصرف کند. اورس کاملاً مطمئن بود، هیچ تیم ملی برزیل هرگز به بدی سلسائوی فعلی دفاع نکرده بود. من هم چند بار بازی را دیده بودم و بله، آنها از نظر دفاعی آسیب‌پذیر بودند.
اورس گفت، آنها آسیب‌پذیر نیستند، آنها واقعاً بد هستند. مشاهده او این بود که مدافعان کناری دائماً جلو هستند، داوید لوئیز اغلب بدون محافظت به سمت جلو حرکت می‌کند و در نتیجه شکاف‌های دفاعی زیادی وجود دارد.»
و دقیقاً لوو تیمش را این‌گونه آماده کرد: «همه چیز همان‌طوری بود که اورس پیش‌بینی کرده بود؛ اگر برزیلی‌ها بلافاصله پس از، از دست دادن توپ دسترسی نداشته باشند، پس کار تمام می‌شود. آنها اساساً خیلی کند بازی می‌کردند و فقط دو مدافع میانی داشتند. در نتیجه ما این کیفیت را داشتیم که از برتری خود استفاده کنیم. بعد از 29 دقیقه بازی 5 بر صفر شد.»
لوو هنوز هم امروز با شگفتی می‌گوید: «سفر به کامپو باهیا در آن شب یکی از زیباترین تجربیات زندگی مربیگری و به طور کلی زندگی من بود. پس از بازی و در راه برگشت، کنار جاده پر بود از افرادی با رنگ‌های زرد، سبز و آبی، طرفداران سلسائو؛ زنان، کودکان و مردان. آنجا ایستاده بودند و این مردم باید با ضربه‌ای بزرگ کنار می‌آمدند اما اثری از خشم و عصبانیت نبود. ما فریاد می‌زدیم آلمان، آلمان اما امروز از این قضیه متأسفم و شاید نباید به برزیل 7 گل می‌زدیم.»
انتهای پیام/9998