يکشنبه ۰۴ آذر ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین ، ساختمانی ویران شده در پیرنه، رشته‌کوهی در جنوب‌غربی اروپا و مرز طبیعی میان فرانسه و اسپانیا، داستان سرگذشت تلخ ساکنان قبلی خود را روایت می‌کند. داستان تلخ یک آتش‌سوزی ویرانگر که شهرک مسکونی را خاکستر کرد و همه چیز از جمله یک گوشواره طلای مخفی را از بین برد.
باستان‌شناسان حین حفاری ساختمان G (بهترین سازه حفظ شده در توسال د بالتارگا)، فصل فراموش شده‌ای از جنگ بین کارتاژ و روم را بازگو کردند.
جنگ‌های پونی یا جنگ‌های کارتاژ-روم به مجموعه جنگ‌های طولانی، سهمگین و دامنه‌داری که ( بین سال‌های ۲۶۴ سال قبل از میلاد و ۱۴۶ سال قبل از میلاد ) میان دو قدرت روم و کارتاژ درگرفت، گفته می‌شود. این جنگ‌ها تلفات بسیار به همراه داشت و درنهایت با پیروزی جمهوری روم به پایان رسید.
اوریول اولستی، دارای مدرک دکترای باستان‌شناسی از دانشگاه بارسلون و نویسنده اصلی مقاله، گفت:« تخریب اتفاق افتاده، مربوط به اواخر قرن سوم قبل از میلاد است، لحظه‌ای که پیرنه‌ها در جنگ دوم پونیک و عبور نیروهای هانیبال درگیر بودند. احتمالاً تخریب خشونت آمیز سایت مربوط به این جنگ است. آتش‌سوزی عمومی به از بین بردن عمدی انسان‌ها اشاره دارد. نه تنها ساختمان «G» بلکه تمام ساختمان‌های موجود در سایت نیز تخریب شدند.»
توسال د بالتارگا، قلعه‌ای بالای تپه بود که یک سکونتگاه بزرگ محسوب می‌شد. به نظر می‌رسد، این قلعه فاقد دیوارهای محافظ بوده است، اما چشم‌اندازی عالی از رودخانه و مسیرهای مهم سفر داشته است. تخریب ناگهانی آن منجر به حفظ بقایای ارزشمندی شد و به باستان‌شناسان این امکان را داد تا تصویری دقیق از زندگی ساکنانش تا زمان سوزاندن آن ترسیم کنند.
اولستی گفت:« دره‌ها در گذشته از نظر اقتصادی و استراتژیک قلمرو مهمی بودند. هانیبال در جنگ با قبایل محلی، احتمالاً سرتانی، از پیرنه گذشت. بقایای باستان‌شناسی زیادی از این سفر باقی نمانده است و این قلعه احتمالا یکی از بهترین نمونه‌ها است.»
ساختمان G دو طبقه داشته است. آتش چنان شدید بوده است که سقف، تیرهای تکیه گاه و طبقه فوقانی چوبی سقوط کرده است. اما برخی از اشیاء با ارزش از سقوط جان سالم به در بردند:« باستان شناسان یک کلنگ آهنی و یک گوشواره طلا را که در یک کوزه کوچک پنهان شده بود، پیدا کردند.»
به نظر می‌رسد، طبقه فوقانی به پخت و پز و خیاطی اختصاص داده شده بود. دوک‌ها و وسایل بافندگی متعددی یافت شد که می‌توانست برای ریسندگی و بافتن پشم گوسفندان و بزهای طبقه پایین استفاده شود. باستان‌شناسان همچنین غلات خوراکی مانند جو و برخی ظروف پخت و پز را یافتند که نشان می‌دهد افرادی که از ساختمان G استفاده می‌کردند شیر می‌نوشیدند و گوشت خوک می‌خوردند.
اگرچه هیچ بقایای انسانی در ساختمان G یافت نشد اما شش حیوان نتوانستند از آتش‌سوزی فرار کنند. چهار گوسفند، بز و اسب که ممکن است صاحبان ساختمان G از آن‌ها استفاده می‌کرده‌اند. تجزیه و تحلیل ایزوتوپی نشان می‌دهد که برخی از گوسفندان قبلاً در مراتع دشت چرا می‌کردند و احتمالا این کار در توافق با جوامع دیگر بوده است. تمام این‌ها اقتصاد پیچیده، جامعه عصر آهن را نشان می‌دهد که با محیط زیست سازگار شده و از منابع آن در کوهستان بهره می‌بردند.