جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین ، میراژ ۲۰۰۰ از نظر ظاهری شباهت زیادی به مدل ۵ و ۵۰ میراژ ۳ داشت اما یک هواپیمای کاملاً جدید محسوب می‌شد. طراحی این جنگنده بازگشتی به طراحی بال‌مثلثی بودند که شرکت داسو آن را در میراژ ۳ آزموده بود اما در میراژ اف-۱ کنار گذاشته بود. بال مثلثی در آن زمان از مد افتاده بود و استفاده از آن از نظر بسیاری یک عقب‌گرد محسوب می‌شد. بال‌های مثلثی از نظر مشخصات پرواز فوق سریع، سادگی ساخت، کاهش نسبی نیمرخ راداری و افزایش حجم داخلی انتخاب مناسبی هستند اما نقطه ضعف آن‌ها در مانورپذیری، پرواز در ارتفاع پائین و مسافت مورد نیاز برای برخاست و فرود است. اما داسو در میراژ ۲۰۰۰ موفق شد با اصلاح آئرودینامیکی هواپیما ثبات و کنترل هواپیما را افزایش دهد و به سطح بالاتری از چالاکی بالاتری نسبت به میراژ ۳ و ۵ دست یابد به طوری‌که این جنگنده به خوش دستی معروف شده‌است.
تولید این جنگنده تا سال ۲۰۰۷ ادامه داشت و حدود ۶۰۰ فروند از آن در ۹ کشور ساخته شد. این هواپیما در مدل‌های مختلف تک‌سرنشین و آموزشیِ دوسرنشین تولید شده‌است و مدل N آن قابلیت حمل موشک کروز با کلاهک هسته‌ای را دارد. جدیدترین مدل میراژ ۹–۲۰۰۰ است که به سفارش امارات متحده عربی طراحی شده و تحویل آن از سال ۲۰۰۳ آغاز شد.