شاید جواد نکونام در مصاحبه های خود بارها عنوان کرده باشد که کاری به نتایج تیم های دیگر و به ویژه تیم پرسپولیس ندارد و تمام هوش و حواسش به استقلال است اما خواه ناخواه نتایج تیم رقیب به خصوص در این چند هفته آخر برای هر دو تیم بسیار حائز اهمیت بوده است. در هفته های پایانی دو رقیب دیرینه در کورس قهرمانی قرار دارند و هر یک در انتظار لغزشی از دیگری است تا بتواند گوی سبقت را ربوده و به قهرمانی نزدیک و نزدیک تر شوند.
دو هفته ای است که نتایج این دو تیم مثل یکدیگر و کپی از روی دست هم است. استقلال برابر تراکتورسازی به تساوی می رسد و چند ساعت بعد پرسپولیس هم برابر سپاهان به تساوی می رسد تا جایگاه دو تیم تکان نخورد. هفته گذشته هم این پرسولیسی ها بودند که ابتدا برابر نساجی مازندران به برتری ۲-۱ رسیدند و چند ساعت بعد استقلالیها برای برد ۲-۱ برابر ذوب آهن و حفظ صدرنشینی خود را تا دقیقه ۹۴ به آب و آتش زدند. این هفته هم ابتدا پرسپولیس دو روز زودتر از آبی پوشان بازی هفته ۲۷ خود را برگزار و به برتری با دو گل رسید و باید تا دوشنبه منتظر بمانند تا استقلال هم برابر فولاد به میدان برود آنگاه جایگاه دو تیم در پایان هفته ۲۷ مشخص و قطعی شود.
با برد پرسپولیس کار آبی پوشان برای حفظ صدرنشینی سخت تر شد، حال استقلال محکوم به بردن تیم فولاد خوزستان است تا صدر جدول را در سه هفته پایانی از دست ندهد. جواد نکونام چه بخواهد و چه نه مجبور است پیگیر نتایج جدی ترین رقیب خود در کورس باشد. هر چند باید همچنان ببرد تا قهرمان شود.
21012/غ