جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
پس از برگزاری دیدارهای جمعه شب جنگ بیانیه میان استقلال و پرسپولیس دوباره بالا گرفت. در این ارتباط و همچنین سایر مسائل فوتبال ایران، با محمد مایلی کهن مصاحبه ای انجام دادیم که در زیر می خوانید:
ابتدا از پرسپولیس شروع کنیم. تیمی که ملوان را برد و هوادارانش امیدوار هستند که با اولین لغزش استقلال بتواند دوباره صدرنشین شود. به نظر شما چنین اتفاقی رخ می‌دهد؟
جذابیت فوتبال دقیقاً به خاطر همین غیرقابل پیش‌بینی بودن آن است بله چرا که نه؟ یادمان نرفته پرسپولیس فصل قبل چطور قهرمان شد؟ ملوان با سپاهان در اصفهان مساوی کرد و پرسپولیس توانست در هفته آخر قهرمان شود.البته نگاه‌ها متفاوت است ولی من احساس می‌کنم ملوان جمعه شب در نیمه دوم بهتر از پرسپولیس بازی کرد. انزلی چی‌ها موقعیت‌های خوبی داشتند اما خب گاهی اوقات توپ داخل گل نمی‌رود. پرسپولیس در دوره یحیی گل محمدی انصافاً خوب نتیجه می‌گرفت و این روند همچنان با همان اسکلتی که آقا یحیی ساخته و البته سه بازیکن جدیدی که پرسپولیس گرفته است، جلو می‌رود.
البته بعد از بازی‌های جمعه شب دو باشگاه استقلال و پرسپولیس دوباره جنگ بیانیه را علیه همدیگر آغاز کرده‌اند. اتفاقی که در نوع خودش می‌تواند منجر به حاشیه‌های بیشتری شود.
این مسئله دقیقاً برمی‌گردد به آنکه استقلال و پرسپولیس صاحب ندارند! اگر این دو باشگاه به معنای واقعی کلمه صاحب داشتند و از کادر مدیریتی بابت رفتارهایشان حساب می‌کشیدند قطعاً چنین اتفاقی رخ نمی‌داد. شما ببینید خوشبختانه در طول هفته، شبکه‌های تلویزیونی ما چقدر مسابقات اروپایی را پخش زنده می‌کنند و همه این بازی‌ها به نوعی یک کلاس آموزشی است. در اوج حساسیت بازی رئال مادرید و منچستر سیتی، رفتار کارلو آنجلوتی و پپ گواردیولا با یکدیگر را ببینید و خودتان قضاوت کنید. حالا شاید در خلال مسابقه یک تنش کوچک با هم داشته باشند اما خیلی زود همه چیز تمام می‌شود و پس از پایان مسابقه هیچ پرخاشگری را شاهد نیستیم.
بعضی از کارشناسان معتقدند وزارت ورزش به عنوان متولی هر دو باشگاه باید در این مورد وارد شود و اجازه ایجاد چنین جوی را ندهد اما مشخص نیست که چرا رود نمی‌کند؟
من هم کاملاً با این بحث موافقم و حرفی درست به حساب می‌آید. بعضی رفتارهای استقلال و پرسپولیس واقعاً چندش آور است اما اینکه چرا مدیران ارشد وزارتخانه وارد نمی‌شوند، مسئله‌ای است که خودشان باید جواب بدهند.
قبل از شروع امسال قتی با شما صحبت می‌کردیم قاطعانه تاکید داشتید فوتبال ایران سرشار از استعداد است و اغلب بازیکنان خارجی که به ایران می‌آیند، کیفیت پایینی دارند و می‌توان به جای آنها از بازیکنان جوان ایرانی استفاده کرد. به نظرتان بازیکنانی مانند اورونوف و عبدالکریم حسن که این روزها در ترکیب فیکس پرسپولیس هستند هم در ایران ما به ازای داخلی دارند؟
شما همین الان اگر از خانواده‌هایی که فرزند نوجوان دارند بپرسید دلشان می‌خواهد بچه آنها دکتر و مهندس شود یا فوتبالیست؟ تعداد قابل ملاحظه‌ای از آنها می‌گویند که دوست دارند بچه‌شان فوتبالیست شود. علاقه به فوتبال در ایران فوق العاده زیاد است و به تبع آن استعدادهای فراوانی هم داریم که باید شناسایی و شکوفا کنیم. من معتقدم ما در فوتبال خودمان استعدادهایی داریم که می‌توانند بهتر از اورونوف یا عبدالکریم حسن باشند. البته این بازیکن قطری پرسپولیس که در نیمه دوم مقابل ملوان اصلاً خوب بازی نکرد. من اصلاً مخالف بازیکن خارجی نیستم بلکه می‌گویم باید فوتبالیستی را بیاوریم که از سطح فوتبال ایران بالاتر باشد تا هم بابت پولی که به او می‌دهیم دلمان نسوزد و هم اینکه چیزی به فوتبال ایران اضافه کند. قبل از انقلاب پرسپولیس یک بازیکن داشت به نام آلن ویتل که سابقه حضور در اورتون را داشت و جزو ۳۰ بازیکن برتر بریتانیا بود. این بازیکن واقعاً از سطح کیفی فوتبال ما در آن زمان بالاتر بود و به کیفیت فوتبال باشگاهی ایران اضافه می‌کرد اما در همان مقطع یک بازیکن بریتانیایی دیگر هم به پرسپولیس آمده بود که "بیلی مک لوری" نام داشت. این بازیکن واقعاً کیفیت لازم را نداشت و بسیار معمولی بود.
یعنی در آن مقطع هم بحث دلالی وجود داشت؟
به هر حال می‌توانست وجود داشته باشد. در آن مقطع هم پول داخل فوتبال بود. من خودم شخصاً شاهد بودم که مرحوم "علی عبده" وقتی مدیرعامل پرسپولیس بود در مورد همین بازیکن بریتانیایی بر سر یک سرگرد که زیردستش کار می‌کرد فریاد کشید و با صراحت گفت: چرا این بازیکن را زودتر به کشورش برنمی‌گردانید؟ این بازیکن را به ما انداخته‌اند!
به عنوان بخش آخر مصاحبه یک سوال ویژه از شما داریم. چند روز قبل در خبرورزشی برای انتخاب محبوب‌ترین چهره کشتی ایران در سال ۱۴۰۲ نظرسنجی گذاشتیم و کاربران سایت به اتفاق آرا "رسول خادم" را به عنوان محبوب‌ترین چهره کشتی ایران در سال گذشته برگزیدند. با توجه به علاقه‌ای که شما به کشتی دارید و رفاقتی که می‌دانیم با رسول خادم از گذشته داشته‌اید و هنوز هم دارید، این فرآیند را چطور می‌بینید؟
به نظر من اگر جواب نظرسنجی شما چیزی غیر از این بود جای تعجب داشت. شما شاید سول خادم را از نزدیک نشناسید ولی من که سال‌هاست او را می‌شناسم می‌دانم که چه پهلوانی است.
پس شما هم قاطعانه معتقدید کوچکترین نشانه‌ای از ریا در رفتارش وجود ندارد.
ریاکاری؟ ای کاش همه ما مثل رسول خادم بودیم! بنده خدا یخچال و اجاق گاز را روی کولش می‌گذارد و برای کمک به سیل زدگان و زلزله زدگان قدم برمی‌دارد. این بنده خدا از جان برای مردم مایه می‌گذارد. البته این را هم بگویم که انصافاً علیرضا دبیر هم در بحث ساخت و ساز برای کشتی واقعاً موفق بوده است و کارهای بزرگی را از او دیدیم. دبیر هم مانند هر انسان دیگری می‌تواند اشتباهاتی داشته باشد و به نظرم خوب نیست که رسول خادم و علیرضا دبیر مقابل همدیگر قرار بگیرند.