جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
به گزار ش صد آنلاین ، ماجرای ساخت مسجد در پارک قیطریه و مقاومت شهرداری تهران برای انجام این کار نهایتا به آنجا رسید که معاون میراث فرهنگی استان تهران از حضور نیروهای یگان حفاظت در محوطه پارک قیطریه و حذف حصار‌هایی که ساخت مسجد در پارک نصب شده بود خبر داد.
این در حالی بو که در روزهای گذشته سیف الله کامبخش باستان شناس در نامه‌ای به شهرداری تهران، درخواست کرده بود علاوه‌بر توقف عملیات گودبرداری در تپه‌های قیطریه صدور مجوزهای جدید را هم در منطقه تا پایان کاوش‌های باستان‌شناسی متوقف کند. محسن سعادتی معاون میراث فرهنگی استان تهران در گفت‌وگو با مهر گفته است: فضایی که قصد داشتند در آنجا مسجد بسازند حصار داشت ما به شهرداری نامه زدیم که قبل از انجام هر کاری باید کارشناس میراث فرهنگی این اداره کل در آنجا مستقر باشد ما نیروهای یگان حفاظت از آثار را به محل پارک فرستادیم و آنها گزارش دادند که این حصارها برداشته شد و هیچ اقدامی اعم از گودبرداری با فعالیت دیگری در آن محدوده انجام نشده است. وی گفت: قیطریه محوطه باستانی مهمی است و مرحوم کامبخش فرد وقتی آنجا را کاوش کرد گفت که توانسته ۳۵۰ گور کشف کند و هنوز آثار زیادی آنجا هست که باید کاوش شود. داستان کشف تاریخی در تپه قیطریه که به پارک قیطریه مشرف بوده و سندی بر دیرینگی این منطقه است، چیست؟ به گزارش ایسنا سیف‌الله کامبخش‌فرد، باستان‌شناسی که تا پیش از آن در محوطه‌های مارلیک و معبد آناهیتا کار کرده و کارشناس موزه ملی ایران بود و بعدا هم مدیر تیم کاوش‌های تپه‌های قیطریه شد، در مقدمه‌ای در گزارش خود از حفاری‌های گورستان قیطریه، چنین نوشته است: «در اواخر پاییز سال ۱۳۴۷ پس از آنکه به طور مستمر و چندین هفته پیاپی تیغه‌های لودر بساز و بفروش‌ها، میراث یک گورستان عظیم ۳۲۰۰ ساله را در تپه‌های قیطریه شیار کرده و به هم می‌ریختند، موضوع پیگیری شده و از طرف اداره کل باستان‌شناسی و فرهنگ عامه ماموریت یافتم در رأس یک هیأت از باستان‌شناسان ایرانی در این تپه کاوش و بررسی کنم.» او در نامه‌ای به شهرداری تهران، درخواست می‌کند
علاوه‌بر توقف عملیات گودبرداری در تپه‌های قیطریه صدور مجوزهای جدید را هم در منطقه تا پایان کاوش‌های باستان‌شناسی متوقف کند. ناصر تکمیل همایون، جامعه‌شناس و تاریخ‌نگار نیز درباره کشف تپه‌های قیطریه چنین نوشته است: «به این ترتیب قیطریه همانند ده‌ها محل باستانی دیگر که معرف چنین فرهنگی است، به طور تصادفی شناسایی شد. تپه‌های قیطریه در کنار پارک قیطریه قرار دارد. در این محل بنا به گزارش حفاری، مجموعا ۱۵۸ ترانشه ۵ در ۵ متری و تعدادی گمانه‌های آزمایشی حفر شد. مساحت کل منطقه حفاری‌شده اعم از ترانشه و گمانه‌های آزمایشی، بیش از ۵ هزار متر مربع گزارش شده است. از این مقدار ۳۹۵۰ متر ترانشه بوده که در آن ۳۵۰ گور مشخص شده است و از آنها مجموعا ۲۵۰ ظرف سفالی خاکستری‌رنگ به دست آمده است. از این تعداد، جزئیات ۳۵ گور در گزارش وصف شده است که می‌توان در مورد آنها چنین نتیجه‌گیری کرد: عمق گورها از سطح زمین بین ۸۰ تا ۱۱۰ سانتی‌متر متغیر بوده است. اکثرا در خاک بکر حفر شده و فاقد ساخت و ساز و چینه‌سازی بوده‌اند. به استثنای دو گور، که در آنها مادر و کودکی دفن شده بودند، بقیه گورها انفرادی بودند. اجساد اکثرا به حالت جمع و بر یک پهلو در گور قرار داده شده بودند و جهت صورت اکثر آنها به طرف شرق و یا غرب بوده است، به استثناء سه جسد که صورتشان به سمت جنوب بود، حتی یک نمونه گزارش نشده که صورت به طرف شمال بوده باشد. همراه اجساد تعدادی ظرف همراه با وسایل شخصی و اشیاء زینتی قرار داشته است که نشان می‌دهد اقوام صاحب این گورستان‌ها به زندگی پس از مرگ یا به جهان پس از مرک اعتقاد داشته‌اند.»