جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین ، جنگ غزه و موضع‌گیری غرب در قبال این جنگ که ۶ ماه از آن می‌گذرد از ابعاد بسیاری قابل بررسی است.
رژیم صهیونیستی از روز ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) حملات هوایی خود را به نوار غزه آغاز کرد و در کنار این جنگ روایت‌های جعلی را به جای واقعیت در رسانه‌ها منتشر کرد.
حمایت غرب از رژیم صهیونیستی، نظم جهانی لیبرالی را که غرب برای چندین دهه به‌طور مداوم ترویج کرده بود، تهدید می‌کند؛ این همان چیزی است که در حال حاضر با لفاظی‌ها و اقدامات غرب در رابطه با رژیم صهیونیستی و فلسطین اتفاق می‌افتد، این عدم تطابق بین آنچه گفته می‌شود و آنچه انجام می‌شود، البته موضوعی جدید نیست.
جنگ‌ها ویرانی‌هایی را به‌جا می‌گذارند که مدت‌ها پس از پایان جنگ و تأمین مالی برای «بازسازی» ادامه می‌یابد و مدت‌ها پس از توجه رسانه‌ها، هشتگ‌ها و پست‌های پرشور ادامه می‌یابد، زیرا وجدان جمعی جهان علاقه خود را از دست می‌دهد؛ پس‌لرزه‌ها در جغرافیایی که در آن جنگ‌ها برای نسل‌ها در جریان است، احساس می‌شود، زیرا مردم همچنان پیامد‌های مورد نظر و ناخواسته یک درگیری را تجربه می‌کنند.
کارشکنی غرب در جنگ غزه ابعاد بسیار گسترده‌ای دارد؛ از مانع‌تراشی در زمینه ارسال کمک‌های بشردوستانه تا کارشکنی در مسیر آتش‌بس، طیف گسترده‌ای از اقدامات صورت گرفته تا روایت مورد نظر رژیم صهیونیستی از این جنگ به نتیجه برسد.
هر نشستی در نهاد‌های بین‌المللی از شورای امنیت گرفته تا سازمان ملل و مجمع عمومی با ایجاد اخلال آمریکا و متحدان غربی رژیم صهیونیستی همراه شد.
آمریکا در چند نشست شورای امنیت از تصویب قطعنامه‌ها درباره این جنگ جلوگیری و آن‌ها را وتو کرد؛ واشنگتن مدعی است که هر اقدامی در زمینه آتش‌بس می‌تواند به تقویت حماس منجر شود.
این وتو‌ها در حالی صورت می‌گیرد که تمرکز قطعنامه‌های اخیر به‌ویژه مورد اخیر که پیش‌نویس آن از سوی الجزایر ارائه شده بود، بر ارائه کمک‌های بشردوستانه به نوار غزه است.
در کنار آمریکا، متحدان غربی رژیم صهیونیستی از جمله کشور‌هایی مانند آمریکا از حق دفاع برای رژیم صهیونیستی سخن می‌گویند در حالی که براساس قوانین بین‌المللی، اشغالگر از هیچ حقی برخوردار نیست.
حتی در زمانی که دیوان دادگستری بین‌المللی با صدور دستور موقتی خواستار توقف نسل‌کشی رژیم صهیونیستی شده بود کشور‌هایی مانند آمریکا و آلمان به شدت از این حکم موقت انتقاد کردند؛ آمریکا مدعی شد که نسل‌کشی در نوار غزه روی نداده و آلمان نیز اعلام کرد که در کنار رژیم صهیونیستی در دیوان لاهه در برابر شکایت آفریقای جنوبی می‌ایستد.
اما موضوع به همین جا ختم نمی‌شود و غرب و رسانه‌های آن از زمان آغاز جنگ غزه سعی در پنهان کردن واقعیت‌ها و اشاعه روایت‌های جعلی این رژیم داشتند.
از زمان آغاز جنگ غزه تاکنون هر روایتی که از سوی رژیم صهیونیستی از رویداد‌ها در غزه منتشر شده، غرب و رسانه‌های غربی همین روایت‌ها را به جای واقعیت منتشر و تکرار کرده‌اند.
به عنوان مثال پس از فاجعه کشتار در میدان النابلسی شهر غزه که بیش از ۱۰۰ شهید و ۷۰۰ مجروح را به همراه داشت، رژیم صهیونیستی مدعی شده بود که کامیون‌های کمک‌رسانی جمعیت را زیر گرفته‌اند و ازدحام جمعیت موجب جان باختن افراد شده است.
این تنها یک نمونه از روایت‌های جعلی است که رژیم صهیونیستی از حقایق جنگ غزه مطرح کرده و متحدان غربی این رژیم نیز آن را تکرار می‌کنند.
مقایسه مواضع غرب در قبال جنگ غزه، رویکرد بسیار متناقض غرب را در قبال رویداد‌های مختلف جهان آشکار می‌کند.
کشورهای غربی در جریان جنگ اوکراین از همان روز‌های آغاز درخواست جلسه اضطراری شورای امنیت را داشتند، برای تشکیل کمیته حقیقت‌یاب تلاش کردند و به دنبال تصویب قطعنامه در نهاد‌هایی مانند شورای امنیت و شورای حقوق بشر بودند.
اما اکنون جنگ غزه روی داده است؛ ۶ ماه از آغاز این جنگ می‌گذرد و آمار تلفات و تخریب‌های این جنگ به هیچ عنوان قابل مقایسه با جنگ اوکراین نیست.
آمار مربوط به جنگ اوکراین در بسیاری از موارد جزو رکورد‌های جهانی به شمار می‌رود، اما موضع غرب در قبال این جنگ هرگز مانند اوکراین نبوده است. تقاضایی از سوی کشورهای غربی برای نشست اضطراری صورت نگرفته، تلاشی برای ایجاد کمیته حقیقت‌یاب صورت نگرفته و حتی در نشست‌های صورت گرفته نیز مانع‌تراشی‌هایی صورت گرفته است.
غرب از یک سو خود را حامی مردم غزه می‌داند، به ظاهر ابراز نگرانی کرده و بیانیه صادر می‌کند، اما در پشت پرده، توافق‌های تسلیحاتی بیشتری با این رژیم بسته می‌شود، کمک‌ها افزایش می‌باید و مقامات غربی برای دیدار با کابینه صهیونیستی به اراضی اشغالی سفر می‌کنند.
جنگ اوکراین تنها یک نمونه از هزاران رویدادی است که غرب از آن‌ها جهت پیشبرد اهداف خود و اعمال فشار علیه کشور‌ها استفاده می‌کند و با مطرح کردن مفاهیمی همچون دفاع از حقوق بشر، آزادی بیان و بسیاری موارد دیگر در امور داخلی کشور‌ها دخالت می‌کنند.