دوشنبه ۰۵ آذر ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین ، ماجرای این پرونده از سوم شهریورماه امسال آغاز شد، جایی که کودکی هفت ساله به اسم «ویهان» به علت عفونت ادراری با آمبولانس اورژانس به بیمارستان طالقانی مشهد منتقل شده، ولی جان خود را از دست داده بود. در ادامه پیکر نحیف این پسربچه به پزشکی قانونی منتقل شده بود. حدود یک هفته بعد زنی با هویت «نجمه. خ» به شعبه ۲۰۸ بازپرسی ویژه قتل دادسرای عمومی و انقلاب مشهد مراجعه و خود را نامادری کودک معرفی کرده بود.
زن جوان که متولد ۱۳۵۸ است، با اعلام اینکه شوهرش در زندان است و کودک فوت شده کسی را ندارد، درخواست تحویل جسد برای دفن و کفن را داشت. موضوعی که باتوجه‌به اظهارات زن جوان و مشکوک‌بودن ماجرا از نگاه قاضی صادق‌صفری، موجب شد تا دستور بررسی جسد از سوی کارشناسان پزشکی قانونی را صادر کند. دستوری که خیلی زود پای قتل و کودک‌آزاری را به پرونده گشود و نامادری دستگیر شد.
براساس گزارش پزشکی قانونی، روی مچ هر دو پای متوفی آثار بستن طناب وجود داشت که عمیق بود. همچنین کبودی‌های گسترده روی بدن کودک نشان از تنبیه با میله یا چوب را داشت. در ادامه کارشناسان پزشکی قانونی نقاط مختلف سوختگی روی بدن کودک را تشخیص دادند که عامل این جراحت‌ها مشخص نبود. ولی جراحت یا صدمه جدی که علت تامه فوت تلقی شود مشاهده نشد. همچنین موضوع تجاوز تشخیص داده نشد.
در ادامه رسیدگی به این پرونده جلسات بازپرسی از نجمه که با قتل فرزند ناتنی‌اش روبه‌رو بود، آغاز شد. او در آغاز جلسه اعلام کرد که چهار سال از ویهان نگهداری می‌کنم و از مادرش که معتاد کارتن‌خواب بوده است اطلاعی نداریم. از پارسال که شوهرم زندانی شده، به‌تن‌هایی مسئول نگهداری از کودک در یکی از روستا‌های اطراف مشهد شده‌ام.
من او را فقط چندبار که مدفوع کرده بود با چوب زدم. یک‌بار هم که خیلی لج‌بازی می‌کرد، او را با نخ جعبه شیرینی بستم تا آرام شود، اما، چون تقلای زیادی کرد، پاهایش زخمی شد و اثرش ماند. یک‌بار هم فندک اتمی پشت دستش گرفتم، اما از باقی آثار اطلاعی ندارم. شب حادثه هم ویهان دچار عفونت ادرار شده بود و خون دفع می‌کرد، اما صبح آن روز از خواب بیدار نشد که او را به بیمارستان بردیم.
این اظهارات که فقط بخشی از واقعیت بود، اعتراض قاضی صفری را به همراه داشت و از متهم خواست تا واقعیت را بگوید. اما متهم در جلسات بعدی نیز معتقد بود که کاری نکرده است. این درحالی بود که نتایج به دست آمده نشان می‌داد کودک دچار مسمومیت با داروی ضدتشنج فنوباربیتال شده است، این در حالی است که تجویز قرص فنوباربیتال می‌بایست توسط پزشک باشد و مصرف چنین قرصی برای مرتبه اول توسط فردی که سابقه ابتلا به تشنج ندارد می‌تواند عامل فوت باشد.
زن جوان که دید نمی‌تواند موضوع را کتمان کند، این‌بار اعلام کرد که نمی‌داند چطور ویهان این قرص را خورده است، احتمالا خودش آن را از میان دارو‌های پدرش برداشته است. ولی نتوانست دلیلی منطقی برای دادن قرص بیاورد.
در اینجا بازپرس جنایی از متهم خواست که واقعیت را بگوید تا پرونده در جریان واقعی خودش پیش برود. اما زن همچنان اصرار داشت که نمی‌دانسته کودک قرص خورده است. در اینجا مقام قضایی فایلی از تماس او با اورژانس در لحظه بدحالی کودک را پخش کرد که به‌صراحت اعلام می‌کند، کودک قرص خورده است. همچنین او با گوشی‌اش در اینترنت درباره تشنج و عوارض قرص جست‌و‌جو کرده بود.
زن که از شنیدن صدای خودش شوک زده شده بود، با اعلام اینکه صدا اذیتش می‌کند از مقام قضایی خواست که آن را قطع کند. او که راه دیگری برای فرار نداشت، اعلام کرد که به درخواست شوهرش این موضوع را مخفی کرده است. این درحالی بود که شوهرش از او به اتهام قتل شکایت کرده بود.
در ادامه تحقیقات گسترده تیم جنایی و بررسی‌های تخصصی قاضی صفری، نشان داد که علت اصلی مرگ کودک مصرف قرص فنوباربیتال بوده است. اما ازآنجاکه زن بلافاصله با اورژانس تماس گرفته و جست‌و‌جوی اینترنتی داشته است، مقام قضایی را متقاعد کرد که در قتل عمدی کودک نقشی نداشته و او به اتهام قتل غیرعمد و کودک‌آزاری، پای میز محاکمه خواهد ایستاد.