به گزارش صد آنلاین، بسیاری از ناظران و کارشناسان پنتاگون تهدید رو به رشد نیروی دریایی چین را از نظر اندازه ناوگان، ظرفیت تولید صنعتی و پیچیدگی تسلیحات و فناوری تشخیص میدهند، زیرا نیروی دریایی چین اکنون بزرگتر از نیروی دریایی ایالات متحده است. با توجه به سرعتی که چین در حال اضافه کردن ناوهای حامل، ناوشکن و کشتیهای تهاجمی جدید است، پنتاگون این تهدید را کاملاً جدی میگیرد.
در عین حال، در زیر سایه تهدیدات دریایی چین، نیروی هوایی قرار دارد، نیرویی که به سرعت در حال تکامل است و در تلاشی آشکار برای رقابت، در حال پیشرفت است. PRC کمی بیش از ۱۰۰ هواپیمای نسل پنجم J-۲۰ Stealth را به کار می گیرد، در نتیجه PLA AF در حال حاضر قادر به رقابت با نیروی یکپارچه ایالات متحده و متحدان از هواپیماهای نسل پنجم نیست. J-۲۰ در مقایسه با F-۲۲ و F-۳۵ از زمین پرتاب میشود و مسلماً برای برتری هوایی کمتر مجهز است، اگرچه توانایی بالقوه آن برای رقابت با هواپیماهای نسل پنجم ایالات متحده ممکن است ناشناخته باشد به عنوان مثال برد سنسور J-۲۰s، هدف گیری، تسلیحات، سیستم های ماموریت و محاسبات آن.
جت رادارگریز J-۳۱C چین که از ناو هواپیمابر پرتاب شده است، احتمالاً تهدیدی بسیار بیشتر برای هواپیماهای نسل پنجم ایالات متحده خواهد بود، مشروط بر اینکه مجهز به سنجش، هدف گیری تسلیحات، محاسبات و قابلیت مانور هوایی مشابه باشد. با این حال، چالشی که برای جمهوری خلق چین وجود دارد این است که مشخص نیست این هواپیما تا چه اندازه پیشرفته است. گزارشهای خبری عمومی با حمایت دولت چین، سالهاست که بهروزرسانیها، پیشرفتها و قابلیتهای مرتبط با J-۳۱ را به تفصیل ارائه کردهاند، اما به نظر میرسد تعداد کمی از نمونههای اولیه وجود داشته باشد. آیا J-۳۱ می تواند تا حدی تکامل یابد که بتواند با F-۳۵C پرتاب شده توسط ناو آمریکایی و F-۳۵B که از طریق آمفیب پرتاب می شود رقابت کند یا به نوعی با آن برابری کند؟