جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
علیرضا بیرانوند از روزی که در باشگاه نفت تهران چهره شد، نوید یک استعداد درخشان را داد. استعدادی که با آمدن به پرسپولیس و رسیدن به تیم ملی خود را در قواره ناصر حجازی و احمدرضا عابدزاده -دو سنگربان اسطوره‌ای ایران- مطرح کرد.
وقتی در جام جهانی روسیه او پنالتی رونالدو را گرفت دارای چنان اعتماد به نفسی شد که دیگر گل زدن به او از نقطه پنالتی هم سخت شد. اما انگار هنوز هم بودند کسانی که در رسیدن بیرانوند به عابدزاده شک داشتند. تقدیر برای از بین بردن این تردیدها چه بازی تکراری جالبی را چیده بود!
فوتبالی‌ها خوب به یاد دارند که عابدزاده در جام ملت‌های ۱۹۸۸ قطر با مهار ضربات پنالتی در دیدار رده‌بندی برابر چین به اوج شهرت و محبوبیت رسید. دروازه‌بانی که پنالتی بگیرد راه ۱۰۰ ساله را یک‌شبه رفته و جای خود را در دل هواداران باز می‌کند. عابدزاده از همین مسیر اسطوره شد و حالا بیرانوند هم به او پیوسته است.
علیرضا بیرانوند در همین قطر و در همین تورنمنت جام ملت‌های آسیا با مهار ضربه پنالتی، سند صعود ایران به مرحله بعدی را امضا کرد. او البته قبلا هم در مسابقات بزرگ ملی و بین‌المللی پنالتی گرفته بود اما انصافا این یکی خیلی به دل همه چسبید.
ایران ۱۰ نفره بود و ستاره‌اش، مهدی طارمی را اخراج‌شده می‌دید. در مرحله حذفی هر اتفاقی در فوتبال ممکن است و دیده‌ایم که تیم‌های بزرگ برابر تیم‌های کوچکتر ضربه خورده‌اند. ایران تحت فشار بود و برابر سوریه کار گره خورد که علیرضا در ضربات پنالتی کار همیشگی‌اش را کرد. بیرانوند
صاحب روحیات خاصی است. او تاکنون بارها خاطره گرفتن پنالتی رونالدو را گفته و با نقش دماغ بزرگش در مهار این ضربه بارها شوخی کرده است! در این مسابقه هم او دو ضربه اول را خلاف جهت رفت و فریب خورد، به اصطلاح فوتبالی‌ها ۵۰-۵۰ کرد و شانسش نگرفت. اما ضربه سوم را درست رفت و این بار وقتی توپ از دست‌های او لغزید، این چانه‌اش بود که نقش دماغ را برای کمک به بیرانوند و البته فوتبال ایران بازی کرد!
21458/غ