جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین ، رسیدگی به این پرونده از سال ۹۶ به دنبال وقوع سرقت از خانه‌ای در آجودانیه آغاز شد. صاحبخانه که مرد پولداری بود به پلیس آگاهی رفت و گفت: در غیابم به خانه ام دستبرد زده شده و پول و طلاهایم به ارزش ۱۰۰ میلیون تومان سرقت شده است.
در حالی که تحقیقات در این زمینه آغاز شده بود دومین شکایت به پلیس رسید. دزدان در غیاب صاحبخانه پول و اموال سرقتی را دزدیده بودند.
شماره سرقت ها در منطقه شمال تهران افزایش یافته بود که فرضیه سریالی بودن دزدی ها قوت گرفت و بررسی ها نشان می‌داد احتمالاً اعضای یک شبکه دست به سرقت های مشابه می زنند.
۳ سال از نخستین سرقت گذشته و شمار شاکی‌ها به ۱۱۰ نفر رسیده بود که ماموران با تلاش بسیار، سرانجام رد یکی از دزدان را یافتند.
متهم مجرم سابقه داری بود که در بازجویی‌ها اعتراف کرد همراه ۵ نفر از همبندی‌هایش در زندان با تشکیل شبکه دست به سرقت‌های سریالی می‌زدند.
به این ترتیب ۵ همدست وی ردیابی و بازداشت شدند و در تحقیقات روشن شد ۶ عضو این شبکه که همگی در زندان بودند نقشه‌های شوم را در هنگام مرخصی از زندان اجرا می‌کردند.
شش متهم در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران در دو جلسه پیاپی پای میز محاکمه ایستادند.
در ابتدای جلسه شاکی‌ها به تشریح شکایتشان پرداختند و برای شش متهم اشد مجازات خواستند .
یکی از شاکی ها گفت :من و همسرم از خانه بیرون رفته بودیم و وقتی بازگشتیم متوجه شدیم ۱۰ هزار دلاری که در گاوصندوق داشتیم سرقت شده است.
دومین شاکی گفت: مقدار زیادی طلای زیر خاکی از مادربزرگم به من ارث رسیده بود که دزدان آن را سرقت کردند. من طلاهای زیر خاکی را می‌خواهم.
شاکی بعدی گفت: در سرقت از خانه‌ام حدود ۱۰۰ میلیون تومان سرقت شده است که تقاضای رد مال و اشد مجازات برای دزدان را دارم .سایر شاکی‌ها نیز شکایتشان را مطرح کردند و برای متهمان اشد مجازات خواستند.
سپس متهمان یک به یک به دفاع پرداختند اما مدعی شدند مقدار ناچیزی پول و طلا از خانه شاکی‌ها دزدیده‌اند.
یکی از آنها گفت: اولین شاکی که مدعی است ۱۰ هزار دلار از خانه‌اش سرقت شده دروغ می‌گوید. من و همدستانم خانه‌هایی را که چراغ آن خاموش بود شناسایی می‌کردیم. سپس زنگ در را می‌زدیم و وقتی کسی در را باز نمی‌کرد با اطمینان از اینکه صاحبخانه در خانه نیست، وارد خانه می‌شدیم. ما از خانه اولین شاکی فقط یک تکه طلا حدود ۲۰ گرم دزدیدیم. هیچ دلاری در آن خانه نبود.
دومین متهم گفت: من و همدستانم در زندان با هم آشنا شدیم و شبکه سرقت تشکیل دادیم. اما من اتهام ۱۱۰ فقره سرقت را قبول ندارم. من فقط در چند فقره از سرقت‌ها همراه دوستانم بودم اگر من و همدستانم از هر خانه حدود ۱۰۰ میلیون تومان سرقت کرده بودیم دیگر دست به سرقت نمی زدیم و خودمان را به دردسر نمی انداختیم.
سومین متهم گفت: در زندان تصمیم گرفتیم هربار به مرخصی می رویم سرقت کنیم. قبول دارم در چندین فقره سرقت شرکت کردم اما مبلغ ناچیزی به دست آوردم و ادعای شاکی ها مبنی بر سرقت های میلیونی را قبول ندارم.
چهارمین متهم وقتی روبه روی قضات ایستاد گفت: من و همدستانم در زندان هستیم و پولی نداریم تا به شاکی ها بدهیم. به همین خاطر حاضریم تا آخرعمر در زندان بمانیم.
دو متهم دیگر نیز اتهام شرکت در ۱۱۰ فقره سرقت را نپذیرفتند.
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.
سومین شاکی نیز متهم گفت شاکی‌ها به دروغ مدعی هستند از خانه آنها مقدار زیادی پول و طلا سرقت شده هیچکدام این اتهام را قبول نداریم چون در هر سرقت چیزی حدود ۱ تا ۲ میلیون تومان پول گیرمان می‌آمد با پایان دفاعیات متهمان قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.
4561/ل