روشی جدید برای شناسایی حیات فرازمینی کشف شد

پژوهشگران موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دانشگاه بیرمنگام بر این باورند که با استفاده از همین فناوری های موجود، فرمول شناسایی سیارات قابل سکونت را دریافته اند. به گفته آنها، همه چیز به سطح دی اکسید کربن و ازون در یک سیاره فراخورشیدی مربوط می شود.

صحبت های زیادی در مورد این که چگونه افزایش سطح دی اکسید کربن در جو زمین به گرم شدن کره زمین کمک می کند، وجود دارد ، ولی واقعیت این است که سیاره ما در مقایسه با سایر جهان های کمتر قابل سکونت مانند زهره، سطح بسیار پایینی از این گاز دارد. ۹۶.۵ درصد اتمسفر زهره از گاز دی اکسید کربن تشکیل شده است، در حالی که مریخ دارای جوی حاوی ۹۵ درصد CO2 است.

از سوی دیگر، غلظت این گاز در جو زمین تنها ۰.۰۴ درصد است. دلیل آن این است که اقیانوس های ما حدود ۸۰ درصد از دی اکسید کربن سیاره ما را جذب می کنند.

این واقعیت، پژوهشگران را بر آن داشته تا با جستجوی جو سیارات برای یافتن سطوح پائین دی اکسید کربن، روش جدیدی برای شناسایی سیارات فراخورشیدی که امکان دارد دارای آب مایع باشند، توسعه دهند.

به طور مشخص، پژوهشگران استفاده از منظومه شمسی (Solar System) را به عنوان یک مدل پیشنهاد می کنند و طرحی را برای جستجوی گروهی از سیارات که در فاصله مشخصی از ستاره میزبان خود قرار می گیرند، ارائه می کنند، جایی که آب ممکن است به شکل مایع وجود داشته باشد.

آنها می گویند اگر تجزیه و تحلیل جو آن جهان ها نشان دهد که دی اکسید کربن موجود در جو آن ها نسبت کمتری نسبت به بقیه دارد، احتمال اینکه این گاز توسط حجم های بزرگ آب به دام افتاده باشد، زیاد خواهد بود.

تیم تحقیقاتی می گوید، یکی از بخش های هیجان انگیز این طرح این است که تلسکوپ فضایی جیمز وب در حال حاضر می تواند دی اکسید کربن سیاره هایی را که قادر به رصد آنهاست، دقیقاً مانند قمر اروپای مشتری در اوایل امسال اندازه گیری کند.

ژولین دو ویت استادیار علوم سیاره ای در MIT و یکی از نویسندگان این مطالعه می گوید:علم سیارات فراخورشیدی به دنبال جهان های قابل سکونت و میزبان حیات است، اما تمام ویژگی هایی که تاکنون در مورد آنها صحبت شده فراتر از دسترس جدیدترین رصدخانه های زمینی و فضایی بوده است. اکنون ما راهی برای یافتن وجود آب مایع در سیاره دیگری داریم و این چیزی است که می توانیم در چند سال آینده به آن برسیم.

آب مساوی با زندگی نیست

در حالی که چنین روشی ممکن است به تعیین اینکه آیا یک سیاره واقعاً آب مایع دارد یا خیر، کمک کند، پژوهشگران اذعان دارند که این لزوماً به این معنی نیست که در آن حیات وجود داشته باشد. اما این تیم پژوهشی برای آن هم برنامه دارد.

پژوهشگران با استفاده از سیاره خودمان بعنوان منبع الهام می گویند شکل های حیات روی زمین از جمله گیاهان و برخی میکروب ها، دی اکسید کربن می گیرند و اکسیژن منتشر می کنند که میتواند توسط فوتون های خورشید به ازون تبدیل شود. ازون نیز مانند دی اکسید کربن دارای علامتی است که توسط تلسکوپ جیمز وب قابل تشخیص است.

به گفته پژوهشگران، اگر از جیمز وب برای شناسایی این نشانه به منظور یافتن سیاره ای در منطقه قابل سکونت با دی اکسید کربن کم و ازون بالا استفاده کنید، احتمالاً سیاره ای میزبان حیات پیدا کرده اید.

آمائوری ترایود از دانشگاه بیرمنگام و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت:اگر ما ازون را ببینیم، احتمال اینکه با دی اکسید کربن مصرف شده توسط حیات مرتبط باشد، بسیار زیاد است و اگر حیات در میان باشد، زندگی باشکوهی خواهد بود. صحبت از فقط چند باکتری نخواهد بود، بلکه یک زیست توده در مقیاس سیاره ای در میان خواهد بود که قادر است مقدار زيادي کربن را پردازش و با آن تعامل کند.

این پژوهش در مجله Nature Astronomy منتشر شده 

369852