جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
از زمان شروع تجاوزات اسرائیل به باریکه غزه و کشتار و نسل کشی بی سابقه مردم و غیرنظامیان، ما هیچ‌گونه واکنش و اعتراضی از سوی مسئولین اقلیم شمال عراق را شاهد نبودیم و گویی روزه سکوت پیش گرفته‌اند.
به گزارش دیپلماسی ایرانی، تجاوز اسرائیل به نوار غزه و کشتار وحشیانه مردم بی‌دفاع فلسطین، حملات پی‌درپی این رژیم به بیمارستان‌ها، مدارس و مساجد و زیرساخت‌های مختلف، کشتار مردم در کرانه باختری، قتل‌عام کودکان، قطع آب و برق و اینترنت در نوار غزه، ترور هدفمند خبرنگاران و تصویربرداران و خانواده‌های آنها و انواع و اقسام جنایت در کنار سکوت و حمایت دولت‌های اروپایی و غربی و حمایت سیاسی، رسانه‌‌ای، امنیتی، نظامی و دیپلماتیک آنها از یک رژیم سفاک و ناقض حقوق بشر، در آستانه ورود به دومین ماه خود است.
اسرائیل، به لبنان و سوریه نیز حمله می‌کند و هیچ نهاد بین‌المللی و سازوکار جهانی نیز به جلوگیری از تجاوزات مکرر آن قادر نیست و اراده‌ای نیز نز دولت‌های اروپایی و آمریکا وجود ندارد.
دولت‌های عربی نیز صرفا محکوم می‌کنند، ابراز نگرانی می‌کنند و طرفین را به رعایت حقوق بشر دعوت می‌کنند. اما نه خبری از مقابله با اسرائیل است و نه خبری از ارسال کمک‌های بشردوستانه به نوار غزه.
رکوردشکنی صهیونیست‌ها در کودک‌کشی مورد توجه همه رسانه‌ها و نهادهای حقوق بشری نیز قرار گرفته است. سازمان غیرانتفاعی save the children اعلام کرده که شمار کودکانی که طی سه هفته گذشته در عملیات‌های اسرائیل در غزه کشته شده‌اند از تعداد سالانه کودکانی که در هر یک از ۴ سال گذشته در درگیری‌های مسلحانه در سراسر جهان کشته شده‌اند عبور کرده است. این نهاد اعلام کرده که در سال ۲۰۲۲ مجموعا ۲۹۸۵ کودک در ۲۲ کشور جهان در درگیری‌های مسلحانه جان باخته‌اند. این رقم در سال ۲۰۲۱، معادل ۲۵۱۵ و در سال ۲۰۲۰، معادل ۲۶۴۷ نفر بوده است. اما از روز ۷ اکتبر که رژیم صهیونیستی حملات سنگین به غزه را آغاز کرده دست‌کم ۳۰۰۰ کودک به شهادت رسیده‌اند.
در حالی که همه دولت‌ها، بازیگران، ورزشکاران، نهادهای مختلف فرهنگی، حقوق بشری و…، دیپلمات‌ها و حتی مردم عادی در جوامع غربی علیه اسرائیل در حال برگزاری تجمع و اعتراض هستند، غیبت یک بازیگر بیش از پیش جلب توجه می‌کند: «سران دولت محلی در منطقه کردنشین در شمال عراق».
از آغاز تجاوز اسرائیل به غزه و کشتار بی‌سابقه مردم و نسل‌کشی در این باریکه، هیچ واکنشی را از سوی مقامات این منطقه شاهد نبودیم. در واقع، خاندان بارزانی، حتی از یک محکومیت ساده نیز دریغ کرده‌اند. این سکوت همراه با رضایت از جنایت و حمایت از نسل‌کشی در حالی صورت گرفته که تا پیش از این سران منطقه شمال عراق، در مورد موضوعات مختلف فعال بودند و نامه می‌نوشتند و توئیت منتشر می‌کردند.
رصد توئیتر مسرور و نچیروان بارزانی و سایر شبکه‌های اجتماعی این دو نفر، در کنار بررسی سایت‌های خبری و تحلیلی در منطقه کردنشین عراق، نشان داده که خاندان بارزانی، حتی یک توئیت ساده در محکومیت اسرائیل و حمایت از مردم فلسطین منتشر نکرده‌اند.
در حالی که سایت رسمی پ.ک.ک و گروه‌های وابسته به آن، حداقل در ظاهر و کلام، چندین مرتبه از مردم فلسطین حمایت و از اسرائیل و جنایات آن انتقاد کرده‌اند، چرا خاندان بارزانی و رسانه‌های پرشمار دولتِ محلی در شمال عراق، تاکنون روزه سکوت گرفته‌اند؟ آیا برق و اینترنت آنها نیز قطع شده است؟ به راستی چه ارتباطی میان خاندان بارزانی و اسرائیل وجود دارد؟ چرا بارزانی‌ها در حمایت از مردم فلسطین، تا این حد ناتوان نشان داده‌اند؟ آیا ارتباطات پنهان و آشکار اقتصادی، سیاسی، امنیتی و… میان سران منطقه کردنشین عراق و اسرائیل، باعث شده آنها سکوت کنند؟ بسیاری از سران جهان، اسرائیل را محکوم کرده‌اند، چرا بارزانی‌ها این کار را نکرده‌اند؟ آیا گزارش‌ها در مورد فروش نفت عراق از طریق منطقه کردنشین در شمال عراق به اسرائیل و دریافت پول کلان آن و عدم واریز پول نفت به حساب مرکزی دولت عراق (بغداد)، در وابستگی خاندان بارزانی به اسرائیل، موثر است؟
در روز ۲۸ مهر (۲۰ اکتبر ۲۰۲۳)، ماموستا «علی باپیر» رهبر حزب جماعت اسلامی اقلیم کردستان عراق در گردهمایی حمایت از فلسطین برای نخستین بار با افشای برخی پشت پرده‌ها در مورد ارتباط بارزانی‌ها و رژیم اسرائیل، به‌شدت از جریان بارزانی انتقاد کرد. برخی از نکات کلیدی سخنرانی او به‌شرح زیر است:
- قرار بود در یک میدان عمومی تجمع کنیم اما حاکمیت (بارزانی) ما را مجبور کرد در این سالن کوچک جمع شویم چون طاقت شنیدن کوچکترین انتقاد از اسرائیل را ندارند.
- مدتی است جریان حاکم (بارزانی) مرتب پیام می‌فرستند که از حماس دفاع نکنید چون با ایران رابطه دارد. اگر کمک گرفتن از ایران مشکلی دارد چرا خودتان در کرج ساکن و سال‌ها سر سفره ایران بودید؟ چرا مردم ما در هر بحرانی مثل بمباران شیمیایی حلبچه به ایران پناه می‌برند؟
- آینده و سرنوشت این اقلیم را به سرنوشت اسرائیل گره نزنید. این قمار به ضرر مردم تمام خواهد شد. دشمنی با ایران را تمام کنید. در میان حاکمان ترسو و مزدور منطقه ایران تنها کشوری است که همیشه حامی مظلومان به‌ویژه فلسطین بوده و در این راه هزینه‌های زیادی داده است.
شواهد تاریخی و رخدادهای یک دهه اخیر نشان می‌دهد که ارتباطات ویژه‌ای میان خاندان بارزانی و سرویس امنیتی اسرائیل وجود دارد. رژیم اسرائیل، از معدود بازیگرانی بود که از همه‌پرسی غیرقانونی خاندان بارزانی در سال ۲۰۱۷ حمایت کرد. هنگا‌می که همه کشورهای جهان نسبت به این اقدام جسورانه بارزانی اعتراض کردند، دولت بنیامین نتانیاهو در اسرائیل این حرکت را تشویق می‌کرد. این موضع نشان‌دهنده چندین دهه رابطه بی سر و صدا بین اسرائیل و اربیل بود، که چندین دهه قبل آغاز شد. حتی شاید این موضع باعث ایجاد احساس امنیت کاذب در کُردها شد و آنها انتظار داشتند که حرف به عمل تبدیل شود و اسرائیل برای مقابله با مخالفانشان به کمک آنها بیاید که در عمل، باز هم اسرائیل و آمریکا، به کُردها خیانت کردند.
وجود جاسوس‌های اسرائیلی در منطقه تحت کنترل خاندان بارزانی، در بسیاری از گزارش‌های تحقیقاتی تایید شده است. این جاسوسان با هدف ضربه به ایران و ترکیه و دولت عراق از آزادی عمل خاصی در منطقه کُردنشین شمال عراق برخوردار هستند. همه این موارد در حالی صورت می‌گیرد که به محض وقوع کوچکترین اعتراض در ایران، بارزانی‌ها پیام می‌دهند؛ اما در برابر کشتار بیش از هشت هزار نفر در غزه، سکوت کرده‌اند.
این سکوت در حالی است که برخورد قضایی و دادگاهی با روزنامه‌نگاران و زندانی کردن آنها در اقلیم شمال عراق، به یک رویه ثابت تبدیل شده است. دلیل این برخوردها و تقابل با آزادی بیان نیز انتقاد از فساد مالی و سیاسی در اقلیم شمال عراق است. اگر اسرائیل، خبرنگاران را در غزه ترور می‌کند، خاندان بارزانی، آنها را به دلیل انتقاد از فضای بسته سیاسی و فساد مالی روانه زندان می‌کند.