از آن آشتی در خانه کشتی و با میانجی گری علیرضا دبیر تا مصاحبههای بعد آن مدیرعامل و گاه گداری هم نکونام، بوی اتحاد از لابلای گفتههای هر دو طرف به وضوح شنیده میشود، هر چند اگر این اتحاد ظاهری هم باشد که البته باید به مرور بیشتر آن را ملاحظه کرد تا مشخص شود و نشانههایش را حتما در عملکرد باشگاه و تیم استقلال در آینده شاهد خواهیم بود.
اینکه کسی دیگر نمیتواند بین مدیرعامل و سرمربی را شکرآب کند و با مصاحبههای خیالی دوباره بخواهد آتش اختلافی تازه به راه بیندازد و زیباترین پاسخ در تازه ترین جنجال هم به تصویب هیات مدیره در مورد حق مطلق برکناری سرمربی توسط مدیرعامل است که در آن زمان (یعنی یکماه پیش) توسط مدیرعامل رد شد و مصاحبه دیگری از زبان خطیر به بیرون منتشر کرد که اگر روزی روزگاری تصمیم بر این بود که جواد نکونام از روی نیمکت استقلال کنار برود قبل از آن این مدیرعامل است که استعفا داده است.
مصاحبه ای که میتواند مثل یک بمب روحیه باشد، هم برای نکونام و هم برای اعضای تیم و هم برای هواداران استقلال. هر چند که تیم استقلال و هواداران پس از این مصاحبههای زیبا و لذت بخش و شیرین در واقعیت هم در باشگاه و مستطیل سبز این اتحاد را به چشم خود ببینند، اتحادی که موجب پیشرفت و نتیجه ای مثبت برای تیم استقلال در این فصل منجر شود.
استقلال فصلهای متوالی است که در آتش اختلافهای مدیریت با سرمربی دست و پنجه نرم میکند، وقتی مدیریت علاقه ای بر سرمربی ندارد و مجبور به بقاء اوست و سرمربی ای که هرگز آبش در یک جوب با مدیریت نمیرود و دلیل تمامی مشکلات و عدم نتیجه گیری را در رأس کار و آن هم مدیریت باشگاه میداند باعث بوجود آمدن فصلهای ناکامی بسیاری یکی پس از دیگری در یک دهه اخیر برای باشگاه و تیم استقلال شده است.
باشگاهی که بسیار به اتحاد واقعی بین مدیریت و کادرفنیاش نیاز دارد و شاید در تنها فصلی که بوضوح با مشکلات کمتر و اتحاد و همدلی بیشتری همراه بود منجر به قهرمانی بدون شکست و ثبت خاطره ای شیرین و به یادماندنی شد همچنان به چنین اتحادهایی نیاز دارد تا یک قهرمانی دیگر به ثبت برسد.