مشکل بزرگ و حل نشدنی یحیی گل‌محمدی - باشگاه پرسپولیس

یحیی گل محمدی پس از بازگشت به تمرین پرسپولیس در مصاحبه ای قابل پیش بینی با خبرنگاران شرکت کرد و همه حرف هایش را زد.

از صحبت های گل محمدی مشخص است که گلایه او به طور مستقیم مربوط به مدیریت باشگاه، وعده های عملی نشده و مشکلاتی است که همچنان بدون راه حل باقی مانده؛ به همین دلیل، او به راحتی گفت در حال حاضر هیچ قراردادی با پرسپولیس ندارد و حضورش در تمرین هم سمبلیک است.

حیی هر آنچه دلش می خواست بر زبان آورد؛ از کیفیت نامرغوب زمین تمرین و پاداش های پرداخت نشده، تا اصل قراردادها و شرایط درآمدزایی و بحث برانگیز باشگاه پرسپولیس... میان او و باشگاه اختلافی افتاده که به نظر نمی رسد با سکوت و پنهان کاری، این مشکلات عمیق حل و فصل شود.

پرسپولیس باید به دنبال یک راه حل منطقی و اطمینان بخش باشد؛ چون اگر مشکلات به صورت ریشه ای حل نشوند، ادامه کارِ مدیریت فعلی با گل محمدی امکان پذیر نخواهد بود. فراموش نمی کنیم که این بار، فقط بازیکنان نیستند که دست به اعصاب می زنند، بلکه سرمربی تیم هم در صف اول شاکیان قرار گرفت و تمرینات را چند روز تحریم کرد.

دقایقی قبل رضا درویش مدیرعامل باشگاه پرسپولیس از مخالفت اعضای هیئت مدیره با کناره گیری گل محمدی سخن گفت و حتی در برخی موارد از جمله آپشن های قرارداد، حق را به او داد. به نظر می رسد باشگاه با وعده حل و فصل این مسائل، به هر طریقی درصدد بازگشت آرامش به تیم است اما آنچه نباید میان یحیی و مدیریت باشگاه رخ می داد، اتفاق افتاد و دیوار بی اعتمادی در انظار عمومی فرو ریخت.

در واقع تیمی که ۳ جام قهرمانی با حضور گل محمدی در فصل گذشته به ویترین افتخارات باشگاه اضافه کرد، در کوران مسابقات لیگ و بازی های آسیایی خود به بدترین شکل ممکن در عمق حواشی لغزید و مشخص نیست آیا مدیران فعلی می توانند آب رفته را به جوی بازگردانند یا...

از محتوای مصاحبه درویش پیداست که او بدش نمی آید منابع مالی لازم را برای باشگاه جور کند تا از شرِ غرولند بازیکنان و سرمربی اش در امان بماند اما در فوتبالی که معلوم نیست باشگاه های آن دولتی است یا خصوصی و هزینه هایش هم با درآمدهایش جور در نمی آید، چگونه می توان به سرمربی شاکی وعده داد برو خیالت راحت، برایت پول جور می کنیم تا قند در دل شما آب شود؟! در واقع این مسئله با وعده وعید، قرار است به صورت کدخدامنشی و هیئتی حل شود تا ببینیم بعدها چه خواهد شد؛ لابد هر چه پیش آید خوش آید...