شوک جدید به پرسپولیس بعد از قهر یحیی گل محمدی

در فوتبال ایران بدقولی در پرداخت‌های مالی یکی از ارکان اصلی است که سقف فوتبال روی آن قرار گرفته و اگر نباشد همه چیز آوار می شود! به جز یکی دو تیم تقریباً همه تیم‌ها با این مشکل دست به گریبان هستند. اصلاً قانون سقف قرارداد در گذشته و سقف هزینه در حال حاضر برای همین وضع شد تا باشگاه‌ها به این مشکلات دچار نشوند اما کو گوش شنوا! به جای رعایت قانون همیشه به دنبال دور زدن راه‌های دور زدن آن می‌رویم.

باشگاه‌ها قراردادهایی می‌بندند که در توان آنها نیست و همیشه بازیکنان و مربیان طلبکارند و ناراضی. قیمت افراد بدون توجه به کیفیت عملکرد آنها بی دلیل بالا می‌رود و سال به سال بدهی پشت بدهی کمر فوتبال را خم‌تر می‌کند. دیگر بودجه‌ای برای رسیدگی به زیرساخت‌ها کارهای زیربنایی و تیم‌های پایه نمی‌ماند و خلاصه از هر طرف به این داستان نگاه کنیم منفی است و بد. یکی از کوچکترین پیامدهای این ریشه خطرناک نیز همین اخباری است که در تعطیلات لیگ تن و بدن هواداران را می‌لرزاند و از رسانه ابزار رسیدن به هدف می سازد.

دقت کنید که هر زمان لیگ برای چند روز تعطیل می‌شود، خبر اعتصاب از یک تیم بزرگ می‌آید؟ البته دیگر همه فهمیده‌اند که راهی برای دریافت طلب‌هاست و بازیکنان تمرین می‌کنند اما می‌گویند که اعتصاب کرده‌ایم. یکی دیگر از پلیتیک‌های مخصوص این دوران اعلام استعفا یا تهدید به فسخ قرارداد است که آن هم دیگر نخ نما شده و همه فهمیدند که راهکاری برای رسیدن به طلب‌هاست. درست مثل «دست‌های پشت پرده» و «نمی‌خواهند اجازه دهند ما جام بگیریم» که دیگر همه فهمیدند توجیهی برای کمبودها و و ناکامی‌هاست و یک فرار به جلو!

سوال اینجاست که چرا آن ریشه درمان نمی‌شود؟ اگر هر کس به اندازه استحقاقش قرارداد ببندد، به راحتی به پولش می‌رسد و دیگر نیازی به این داستان‌ها نیست. اما حالا که نمی‌توانیم این سرطان را درمان کنیم، حداقل به ازای دریافت ارقام نجومی کمی خلاقیت به خرج داده و هر از گاهی یک بهانه جدید پیدا کنیم تا سر مردم گرم شود و مدتی این دروغ ها باور کنند...